Helicobacter pylori (H. pylori) is een bacterie in de vorm van een kurkentrekker die in 1982 werd geïdentificeerd als de belangrijkste oorzaak van maagzweren en chronische gastritis, aandoeningen die vroeger werden aangenomen veroorzaakt worden door stress en slechte voeding. Symptomen van H. pylori kunnen zijn:maagpijn, een opgeblazen gevoel, misselijkheid en teerachtige ontlasting. Bloed-, ontlasting- en ademtesten kunnen worden gebruikt om de infectie te bevestigen en kunnen worden gevolgd door een endoscopisch onderzoek om direct in de maag te kijken.
H. pylori wordt verondersteld aanwezig te zijn in het bovenste maagdarmkanaal van ongeveer 50 procent van de wereldbevolking. Hiervan is meer dan 80 procent van de gevallen volledig zonder symptomen. Van degenen die symptomatisch zijn, wordt een H. pylori-infectie geassocieerd met een verhoogd risico op maagkanker.
Terwijl een H. pylori-infectie doorgaans een combinatietherapie met antibiotica vereist, neemt de mate van antibioticaresistentie toe hebben de uitroeiing van de bacteriën des te moeilijker gemaakt.
De aanwezigheid van H. pylori in het bovenste deel van het maagdarmkanaal is niet inherent geassocieerd met ziekte . Volgens epidemiologisch onderzoek van de Universiteit van Bologna dat in 2014 werd gepubliceerd, zal maar liefst 85 procent van de getroffen personen nooit symptomen van welke aard dan ook ervaren.
Degenen die dat wel doen, zullen doorgaans acute gastritis ontwikkelen, een ontstekingsaandoening die wordt gekenmerkt door aanvallen van pijn en misselijkheid. Na verloop van tijd kan dit overgaan in chronische gastritis waarbij de symptomen aanhouden. Veelvoorkomende tekenen en symptomen zijn:
De pijn wordt het vaakst ervaren als de maag leeg is, tussen maaltijden vroege ochtenduren. Velen beschrijven de pijn als "knagen" of "bijten".
Mensen met een H. pylori-infectie hebben tussen de 10 en 20 procent levenslang risico van een maagzweer. Dit gebeurt meestal in de maag zelf, wat resulteert in een maagzweer, of het antrum pylorus dat de maag met de twaalfvingerige darm verbindt, wat resulteert in een zweer in de twaalfvingerige darm.
Je kunt vaak zien welke zweer het is door de timing van de symptomen. Een maagzweer (ook bekend als een maagzweer) veroorzaakt meestal pijn kort na het eten, terwijl de pijn zich meestal twee tot drie uur na het eten ontwikkelt als de zweer twaalfvingerige darm is.
De ernst van de symptomen kan variëren en zal doorgaans overlappen met die van gastritis. Ernstige zweren kunnen een cascade van symptomen veroorzaken, waarvan sommige rechtstreeks verband houden met maagbloeding en de ontwikkeling van bloedarmoede. Veelvoorkomende tekenen en symptomen zijn:
Medische hulp moet worden ingeroepen als dergelijke symptomen optreden.
Hoe veroorzaakt H. Pylori maagzweren?De meest voorkomende risicofactor voor maagkanker is een H. pylori-infectie. De belangrijkste bijdragende factor is de aanhoudende ontsteking die gepaard gaat met chronische gastritis, die precancereuze veranderingen in het slijmvlies van de maag kan veroorzaken. Een H. pylori-infectie zal over het algemeen niet de enige oorzaak zijn, maar eerder een bijdragende factor naast familiegeschiedenis, zwaarlijvigheid, roken en een dieet dat rijk is aan gezouten, gerookt of gepekeld voedsel.
Maagkanker is in de vroege stadia vaak geheel zonder symptomen. Indigestie, brandend maagzuur en verlies van eetlust zijn niet ongewoon. Naarmate de maligniteit vordert, kunnen de volgende symptomen optreden:
Het is belangrijk om deze symptomen te herkennen, zodat u zo snel mogelijk een behandeling kunt zoeken. Omdat 80 procent van deze maligniteiten in de vroege stadia symptoomvrij is, worden de meeste gevallen pas ontdekt nadat de kanker al is uitgezaaid (uitgezaaid) naar de lymfeklieren of daarbuiten.
H. pylori is een micro-aerofiele bacterie, wat betekent dat het weinig zuurstof nodig heeft om te overleven. Hoewel de bacterie besmettelijk is, is het nog steeds niet helemaal duidelijk hoe het wordt verspreid. Het meeste bewijs suggereert dat het wordt overgedragen via een orale-orale route (door de directe of indirecte uitwisseling van speeksel) of een fecaal-orale route (door contact met niet-gedesinfecteerde handen of oppervlakken, of het drinken van besmet water).
De besmettingspercentages zijn veel lager in Noord-Amerika en West-Europa, waar ongeveer een een derde van de bevolking wordt verondersteld te worden getroffen. Daarentegen is de prevalentie in Oost-Europa, Zuid-Amerika en Azië ruim boven de 50 procent.
De leeftijd waarop iemand besmet is lijkt het risico op ziekte te beïnvloeden. Mensen die op jongere leeftijd besmet zijn, lopen een groter risico op atrofische gastritis waarbij het slijmvlies van de maag littekens (fibrose) ontwikkelt. Dit verhoogt op zijn beurt het risico op maagzweren en kanker. Daarentegen zullen H. pylori-infecties die op oudere leeftijd worden verworven, eerder leiden tot een zweer in de twaalfvingerige darm.
In de VS en andere ontwikkelde landen treedt H. pylori-infectie meestal op bij een oudere leeftijd. Vanwege strikte openbare sanitaire maatregelen komt slechts ongeveer 10 procent van de infecties in de VS voor bij mensen onder de 30. De rest wordt gezien bij oudere mensen, vooral bij mensen boven de 60, die ongeveer de helft van alle infecties uitmaken.
H. pylori hebben is geen ziekte op zich en daarom routinematige screening wordt niet aanbevolen. Pas als zich symptomen ontwikkelen, wil uw zorgverlener de aanwezigheid van de bacteriën bevestigen en eventuele abnormale veranderingen in de maag onderzoeken.
H. pylori kan meestal worden gediagnosticeerd met een van de drie minimaal invasieve tests:
Als deze tests geen uitsluitsel geven en uw symptomen aanhouden, kan uw zorgverlener een endoscopie bestellen om uw maag te bekijken en weefselmonsters te verkrijgen. Endoscopie is een poliklinische procedure die onder sedatie wordt uitgevoerd, waarbij een flexibele, verlichte scoop door de keel en in uw maag wordt ingebracht.
Daar kan een kleine glasvezelcamera digitale beelden van het maagslijmvlies vastleggen. Een speciaal opzetstuk aan het einde van de scoop kan weefselmonsters afknijpen (ook wel een knijpbiopsie genoemd) voor analyse in het laboratorium.
Veel voorkomende bijwerkingen van endoscopie zijn keelpijn, maagklachten, brandend maagzuur en langdurige slaperigheid . In zeldzame gevallen kunnen maagperforatie, bloeding en infectie optreden. Bel uw zorgverlener of zoek spoedeisende hulp als u na de procedure koorts, kortademigheid, teerachtige ontlasting, braken of ernstige of aanhoudende buikpijn ervaart.
Maagzweren kunnen positief worden gediagnosticeerd door direct het verzweerde weefsel te visualiseren. Als kanker wordt vermoed, wordt het weefselmonster naar een patholoog gestuurd om de aanwezigheid van kankercellen te bevestigen of uit te sluiten. Als er kanker wordt gevonden, zullen andere bloedonderzoeken (ook wel tumormarkers genoemd) en beeldvormende onderzoeken (zoals een PET/CT-scan) worden besteld om de ziekte te bepalen en het verloop van de behandeling te sturen.
Lage H. pylori-infecties worden vaak over het hoofd gezien door de huidige diagnostische hulpmiddelen. Hiertoe zal vaak worden geprobeerd andere mogelijke oorzaken uit te sluiten als H. pylori niet kan worden bevestigd. Deze kunnen zijn:
Normaal gesproken wordt H. pylori niet behandeld als het geen symptomen veroorzaakt. Onderzoek suggereert zelfs dat H. pylori gunstig kan zijn voor sommige mensen door het 'hongerhormoon' ghreline te onderdrukken en de overmatige afscheiding van maagzuur te normaliseren.
Volgens een onderzoek uit 2014 van de Universiteit van Queensland, de uitroeiing van H. pylori geassocieerd met een verhoogd risico op obesitas. Andere studies hebben een omgekeerde relatie tussen H. pylori en GERD gesuggereerd, waarbij de bacteriële infectie de ernst van zure reflux heel goed kan verminderen.
Als een H. pylori-infectie symptomatische ziekte veroorzaakt, zou de behandeling in de eerste plaats gericht zijn , over de uitroeiing van de infectie en, ten tweede, over het herstel van een eventuele verwonding aan de maag.
Uitroeiing van H. pylori is moeilijk gebleken, aangezien toenemende antibioticaresistentie veel traditionele therapieën nutteloos. Daarom zullen zorgverleners tegenwoordig een agressievere aanpak hanteren door twee of meer antibiotica te combineren met een zuurverlagend medicijn dat bekend staat als een protonpompremmer (PPI). Als een eerstelijnstherapie mislukt, zullen aanvullende combinaties worden geprobeerd totdat alle tekenen van de infectie zijn gewist.
Hoewel de medicijnkeuze kan variëren op basis van bekende patronen van medicijnresistentie in een regio, therapeutische benadering in de VS wordt doorgaans als volgt beschreven:
Er kan een aantal andere combinaties worden onderzocht met verschillende klassen antibiotica en behandelingsduur . Sommige zorgverleners zullen ook orale probiotica, zoals Lactobacillus- en Bifidobacterium-bevattende yoghurt, in de therapie opnemen, wat kan helpen de bacteriële activiteit te onderdrukken.
Uiteindelijk hangt het succes van elke behandeling af van strikte naleving van de voorgeschreven therapie. Door kort te stoppen "wanneer u zich beter voelt", kunnen medicijnresistente bacteriën alleen ontsnappen en een nog moeilijker te behandelen infectie herstellen. Alleen door alle sporen van H. pylori volledig uit te roeien, kan een duurzame genezing worden bereikt.
Vaak voorkomende en ernstige bijwerkingen van antibioticaMaagzweren kunnen vaak worden behandeld op het moment van de endoscopische diagnose. Wanneer gespot, kunnen verschillende instrumenten door de endoscoop worden gevoerd om ofwel een bloedvat af te sluiten met een laser of elektrocauterisatie (waarbij weefsel wordt verbrand met een elektrische stroom), of om epinefrine in het vat te injecteren om het bloeden te stoppen. Een klembevestiging kan ook worden gebruikt om de wond dicht te houden totdat het bloeden stopt.
Als deze procedures de bloeding niet kunnen stoppen, kan een operatie nodig zijn. Dit wordt over het algemeen alleen nagestreefd als er een hoog risico op een maagperforatie is. Een actieve perforatie wordt beschouwd als een medisch noodgeval dat onmiddellijke operatie vereist.
Een operatie kan een gedeeltelijke gastrectomie omvatten waarbij een deel van de maag wordt verwijderd, vaak door laparoscopische (kijk)chirurgie. Gelukkig hebben vorderingen in farmaceutische en endoscopische behandelingen ervoor gezorgd dat maagzweeroperaties in de VS steeds zeldzamer worden
Zelfs nadat H. pylori positief is geïdentificeerd, kan het enige tijd duren—en meerdere trial-and-error-pogingen - de genezing van de infectie. Gedurende deze tijd wilt u stappen ondernemen om alles te vermijden dat maagklachten kan veroorzaken of overmatige zuurproductie kan veroorzaken.
Een van de volgende tips om te overwegen:
Het is vaak moeilijk om H. pylori te vermijden, aangezien de bacterie zo wijdverspreid is en ons begrip over de besmettingsroutes blijft beperkt. Als algemene regel geldt dat het altijd verstandig is om regelmatig uw handen te wassen, voedsel te eten dat goed is bereid en water te drinken uit een veilige, schone bron. Verder zijn er geen officiële aanbevelingen om een infectie met H. pylori te voorkomen.
Als u symptomen van gastritis ervaart die terugkeren of niet verdwijnen, vraag uw zorgverlener om H. pylori als mogelijke oorzaak te onderzoeken. De tests zijn snel en minimaal invasief en kunnen u helpen om een effectieve en duurzame behandeling te vinden.
De link tussen Helicobacter pylori-infectie en migraine
Het beschermen van de longen tijdens een buikoperatie kan complicaties verminderen
Laatste spijsverteringsnieuws Als niertransplantatie mislukt, is opnieuw proberen het beste Laat maagzuur je vakantiefeest niet verpesten Vraag naar levertransplantatie stijgt sterk Lage dosis CT-sca
Hoe begin je met het FODMAP-dieet
Dus je bent gediagnosticeerd met het prikkelbare darm syndroom en moet beginnen met het FODMAP-dieet? Als diëtist vind ik het geweldig dat meer mensen worden doorverwezen in de richting van voedsel e
Vlekken en bloeden met Depo-Provera
Een groot nadeel van Depo-Provera is de continue of onregelmatige bloeding (spotting) die soms in het eerste jaar kan optreden. Hoewel dit meestal tijdens de eerste paar maanden gebeurt, kan het voor
