PLoS ONE: Postoperatieve chemoradiotherapie met Gecombineerd met Epirubicine-Based Triplet Chemotherapie voor lokaal gevorderde adenocarcinoom van de maag of gastro-Junction

De abstracte

Achtergrond

Door de lage tolerantie voor chemotherapie, het maximum aantal cycli van postoperatieve adjuvante chemotherapie 4 in adjuvant maag klinische studies. Het doel van deze studie is om de veiligheid en werkzaamheid van adjuvant-epirubicine gebaseerde triplet chemotherapie en radiotherapie achteraf evalueren bij de behandeling van weggesneden lokaal gevorderde maag of gastro-oesofageale overgang adenocarcinoom.

Methodologie /voornaamste bevindingen

van januari 2004 tot juli 2008, zevenennegentig opeenvolgende maag- of gastro-oesofageale overgang adenocarcinoom patiënten in fasen T3-4 /N + werden behandeld met postoperatieve radiotherapie en chemotherapie. De aanbevolen behandelplan werd radicale resectie gevolgd door 1-2 cycli van adjuvante chemotherapie (ACT), postoperatieve chemoradiotherapie (CRT), en tenslotte 4-5 cycli van ACT. De patiënten werden ingedeeld in twee groepen, afhankelijk van het aantal cycli van ACT: groep 1 ontvingen 4-6 cycli (n = 59) en groep 2 ontving 0-3 cycli (n = 38). De gedetailleerde groepering is als volgt: RT alleen, 2; RT en CT, 18; gelijktijdige RTCT en CT, 41; en CRT, 36. Van de 97 patiënten ontvingen 77 patiënten gelijktijdige therapie (CRT, (5-fluorouracil of capecitabine), en 20 radiotherapie alleen door patiënten weigeren (n = 15) of behandeling toxiciteit (n = 5). Na een mediane follow-up van 44 maanden, de 3-jaars ziektevrije overleving (DFS) en algehele overleving (OS) waren 66,5% en 69,5% voor de groep 1 en 45,5% en 50% voor groep 2, respectievelijk (p = 0,005 en . p = 0,024) Multivariate analyse bleek dat 4-6 cycli van ACT, lymfovasculaire invasie, of peritoneale metastase waren onafhankelijke prognostische factoren voor ziektevrije overleving of algehele overleving (p. < 0,05)

Conclusies /Belang

Deze studie toont aan dat de gelijktijdige chemokuur met adjuvant epirubicine-gebaseerde triplet chemotherapie is haalbaar en aanvaardbaar voor de maag of gastro-oesofageale overgang carcinoma patiënten patiënten kunnen profiteren van meer cycli van ACT

Visum:.. Li G, Zhang Z, Ma X, Zhu J, Cai G (2013) Postoperatieve chemoradiotherapie met Gecombineerd met Epirubicine-Based Triplet Chemotherapie voor lokaal gevorderde adenocarcinoom van de maag of gastro-Junction. PLoS ONE 8 (1): e54233. doi: 10.1371 /journal.pone.0054233

Uitgever: Dominique Heymann, Faculté de Médecine de Nantes, Frankrijk |

Ontvangen: 31 juli 2012; Aanvaard: 11 december 2012; Gepubliceerd: 25 januari 2013

Copyright: © 2013 Li et al. Dit is een open-access artikel gedistribueerd onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie maakt in elk medium, op voorwaarde dat de oorspronkelijke auteur en de bron worden gecrediteerd

Financiering:. De auteurs verklaren dat hun studie niet werd ondersteund door een commerciële sponsoring. Ze heeft geen financiële middelen uit allerhande organisaties ontvangen

Competing belangen. De auteurs hebben verklaard dat er geen tegenstrijdige belangen bestaan ​​

Introductie

Maagkanker is de vierde meest gediagnosticeerde. kanker wereldwijd en is goed voor 8% van alle nieuwe diagnoses van kanker. Maagkanker is verantwoordelijk voor 10% van alle sterfgevallen door kanker, en het is een van de meest gediagnosticeerde maligniteit in Azië [1], [2]. De meeste patiënten met maagkanker aanwezig zijn in een vergevorderd stadium, en de prognose nog steeds slecht, met name in meer gevorderde stadia [3], [4].

Chirurgie is de primaire maag behandeling van kanker, maar chirurgische behandeling alleen heeft een hoge mate van locoregionale metastasen op afstand en [3], [4], en belangrijk onderzoek wordt gericht op het identificeren effectieve adjuvante therapieën om het risico op terugval na een operatie. Een meta-analyse van postoperatieve adjuvante chemotherapie (ACT) toonde een matige overleving voordelen [5] - [9], en vijf jaar follow-up gegevens van een ACTS-GC proef [10] is gebleken dat postoperatieve adjuvante therapie met S-1 blikje de algehele overleving en recidief-vrije overleving bij patiënten met stadium II of III maagkanker die D2 gastrectomie hadden ondergaan. Bovendien, de maag Surgical Adjuvant Trial INT 0116 [11] blijkt dat recidief-vrije overleving (p < 0,001) en algehele overleving (p = 0,005) profiteren van adjuvante CRT voor patiënten met een hoog risico op terugval. In deze studie wordt de combinatie chemotherapie werd 5-fluorouracil (5-FU) plus leucovorine, maar deze behandeling is nu gezien onvoldoende voor het voorkomen van metastase op afstand zijn. Een behandeling met epirubicine, cisplatine en 5-fluorouracil (ECF) wordt in toenemende mate gebruikt in de gevorderde ziekte en is onderzocht in de adjuvante setting in fase II studies. De Medical Research Council Adjuvant Gastric kruidenthee Chemotherapie (MAGIC) studie [12] aangetoond dat een peri-operatieve behandeling van ECF verminderde tumorgrootte en het stadium en significant betere progressievrije overleving (PFS) en totale overleving (OS) bij operabele maagkanker of onderste slokdarm adenocarcinoom. De daaropvolgende REAL-2 trial bevestigde dat in de epirubicine gebaseerde triple-regime [epirubicine (50 mg /m ^{2 op dag 1) + cisplatine (30 mg /m 2 op dag 1-3) 5 -FU (425 mg /m 2 /dag op dagen 1-5)], de substitutie van cisplatine met oxaliplatine en 5-FU met capecitabine resulteerde in lagere toxiciteit [13]. De onlangs gemeld Kanker en Leukemie Groep B (CALGB) 80.101 proef toonde een vergelijkbaar resultaat met ECF en 5-FU (ASCO 2011). De werkzaamheid van CRT optimale cycli van chemotherapie niet goed bestudeerd; Deze informatie is nodig om de behandeling van lokaal geavanceerde maagkanker optimaliseren. Het doel van deze studie is om de effectiviteit van adjuvante CRT en het effect van de cyclus getal in adjuvant-epirubicine gebaseerde chemotherapie bij patiënten met stadium T3-4 /N + maag- of gastro-oesofageale overgang adenocarcinoom evalueren.}

Methods and Materials

1 proefpersonen

Alle gegevens werden op basis van de door de Ethics review Board aan de Fudan Universiteit in Shanghai Cancer Center goedgekeurd protocollen verzameld van toestemming individuen. Van januari 2004 tot juli 2008, 97 opeenvolgende patiënten met lokaal gevorderd en niet-uitgezaaide adenocarcinoom van de maag of de gastro-oesofageale overgang werden geïncludeerd in deze studie. Pathologische diagnoses werden verkregen in alle gevallen voor de enscenering en behandeling. De opwerking bestond uit een volledige anamnese, lichamelijk onderzoek, performance status, volledig bloedbeeld, lever- en nierfunctie testen, endoscopie, borst, buik computertomografie (CT) scan en echografie van het bekken. In het cohort waren 59 patiënten (groep 1) behandeld volgens een institutioneel klinisch protocol dat bestond uit chirurgie gevolgd door adjuvante chemo /radiotherapie en 4-6 cycli van adjuvante epirubicine-gebaseerde chemotherapie. De overige 38 patiënten (groep 2) werden behandeld met chirurgie gevolgd door chemo /radiotherapie en 0-3 cycli van ACT met hetzelfde regime vanwege vroege ziekteprogressie (n = 3), patiënten weigeren (n = 15), of behandeling toxiciteit (n = 20). De patiënt gegevens zijn vermeld in tabel 1; er waren geen significante verschillen tussen de twee groepen.

2 Behandeling gegevens

De aanbevolen behandeling protocol in ons instituut is radicale resectie gevolgd door 1-2 cycli van ACT, postoperatieve CRT, en 4- 5 cycli van ACT, zoals getoond in figuur 1.

2,1 Surgery.

Chirurgie werd uitgevoerd met hetzij totale of subtotale gastrectomie. Deze procedure gepaard resectie van perigastric lymfeklieren en sommige coeliakie, milt en milt-hilaire, hepaticartery en cardiale lymfklieren, afhankelijk van de plaats van de tumor in de maag. De regionale lymfeklier gebieden werden gedefinieerd volgens de definities van de Japanse Research Society for maagkanker [14], [15]. Pathologische staging was gebaseerd op de 2002 Amerikaanse Joint Committee on Cancer (AJCC) TNM-classificatie [16].

2.2 Radiotherapie.

Alle maar vier patiënten voltooide adjuvante radiotherapie (RT) met of zonder voldoende postoperatieve ACT. De voorgeschreven bestralingsdosis was 45-50,4 Gy met 25-28 fracties, 1,8 Gy per fractie, vijf dagen per week. Het doelvolume onder meer de tumor bed, anastomotische stoma, maag overblijfsel (T3, T4), en regionale drainerende lymfeklieren. De tumor bed werd bepaald door preoperatieve en postoperatieve CT-beeldvorming, barium radiografie, en, in sommige gevallen, chirurgische clips [11]. Perigastric, buikholte, lokale paraaortic, milt, lever of hepatoduodenale-portal en pancreaticoduodenalis lymfeknopen in de straling doelvolume en de paracardial en para-oesofageale lymfeknopen werden ook opgenomen als de patiënt tumoren in de gastro-oesofageale overgang had. Uitsluiting van de milt knooppunten toegestaan ​​voor patiënten met antrale lesies aan de linker nier [17] beschermen. Sommige patiënten die een actieve adem coördinator (ABC, n = 15) aan ademhaling gerelateerde onzekerheid in simulaties en behandelingen verminderen. Alle patiënten werden gefixeerd met vacuümschijf tijdens de simulatie en de behandeling (CIVIC Medical oplossing, Iowa). Behandelingen werden afgeleverd via 3-dimensionale conforme radiotherapie (3D-CRT, n = 93) of intensiteit gemoduleerde radiotherapie (IMRT, n = 4) met een 6-MV foton. Simuleren van CT data sets werden verworven in de CT-simulator (Philips Medical Madison, WI) met een 5-mm plakdikte minstens 3 uur na de maaltijd. Alle behandelingen plannen werden geoptimaliseerd met een commerciële behandeling planningssysteem (TPS, Philips Radiation Oncology Systems, Pinnacle versie 8.0 m, Milpitas, CA). Alle behandelingen werden geleverd met een Elekta Synergy Slinear versneller uitgerust met een elektronisch portaal beeldvormende inrichting (EPID) en een kilovoltage cone-beam CT-systeem (Elekta Synergy S, Elekta Oncology Systems, Crawley, UK). De toleranties van normale weefsels werden als volgt gedefinieerd: 1) minder dan 30% van de lever ontvangen 30 Gy, gemiddelde dosis lever minder dan 23 Gy; 2) minder dan 50% van de nieren ontvangen 15 Gy, betekenen doses beide nieren minder dan 16 Gy; en 3) minder dan 40% van het hart ontvangen van 40 Gy.

2.3 Chemotherapie.

Volgens de richtlijnen van ons instituut, werden alle patiënten aangeraden om radiotherapie met gelijktijdige chemotherapie (5- fluorouracil of capecitabine) en 4-6 cycli van epirubicine-gebaseerde triplet adjuvante chemotherapie zowel voor (1-2 cyclus) en na (4-5 cycli) chemokuur.

2.4 Concurrent chemotherapie.

fluorouracil (225 mg /m ^{2 /dag) werd toegediend met continue intraveneuze of orale capecitabine (625 mg /m 2, bid) gelijktijdig met bestraling.}

2,5 adjuvante chemotherapie.

Alle patiënten werden naar 4-6 additionele cycli van ACT (ECF) bestaande uit epirubicine krijgen (50 mg /m ^{2 op dag 1), cisplatine (30 mg /m 2 Days 1- 3), en 5-FU (425 mg /m 2 /dag op dagen 1-5) of een gemodificeerd ECF schema bestaande hetzij epirubicine (50 mg /m 2 op dag 1), oxaliplatine (130 mg /m 2 op dag 1) en 5-FU (425 mg /m 2 /dag op dagen 1-5) (EOF) of epirubicine (50 mg /m 2 op dag 1) , oxaliplatine (130 mg /m 2 op dag 1), en capecitabine (625-825 mg /m 2 /dag, twee keer per dag, oraal op dagen 1-14) (EOX). De patiënten werden ingedeeld in twee groepen volgens het aantal cycli ACT. De 61% (59/97) van de patiënten die 4-6 cycli van ACT ontvingen werden opgenomen in groep 1, en de resterende 39% (38/97) werden geregistreerd als groep 2.}

3 Follow-up

Alle patiënten werden na afloop van de behandeling en elke 6 maanden daarna 3 extra jaren geëvalueerd elke 3 maanden voor de eerste 3 jaar. Follow-up onderzoek, met inbegrip van anamnese en lichamelijk onderzoek, complete bloedbeeld, serum chemie, echografie van de lever en een röntgenfoto van de borst, werden routinematig uitgevoerd door ofwel de behandelend radiotherapeut of de chirurg bij elk follow-up-sessie. CT-scans van de borstkas en buik en bovenste spijsverteringskanaal endoscopie werden routinematig uitgevoerd om de 6 maanden. CT-scans van de borstkas, CT scans of echografie van de buik en bekken, endoscopie van het bovenste maagdarmkanaal en /of positron emissie tomografie (PET) werden onmiddellijk uitgevoerd wanneer geen symptomen van ziekte is of verhoogde tumor marker niveaus werden gedetecteerd.

4 Bijwerkingen evaluatie

Acute en late toxiciteit werden gesorteerd volgens CTCAE 3.0 en de Radiation Therapy Oncology Group /European Organisation for Research and Treatment of Cancer (RTOG /EORTC) criteria [18], [19]. Late toxiciteit werden gedefinieerd als de eerste symptomen optreden of blijvende > 90 dagen na het begin van RT. Als gevolg van de moeilijkheden bij het differentiëren van de onderliggende toxiciteit van een operatie, CRT of ACT, werden deze toxiciteiten samen gerapporteerd.

5 Statistische analyse

De plaatsen van terugval werden geclassificeerd als een lokaal recidief als een tumor werd gedetecteerd in de stralingsweg CTV volume (chirurgische anastomose, residuele maag of gastrische bed en enkele regionale lymfeknopen), regionale of een tumor in de peritoneale holte (inclusief andere intra-abdominale lymfeknopen en het buikvlies) gedetecteerd, en als afstand indien de metastasen buiten de buikholte en de lever. Alle patiënten werden opgenomen in de analyse van de toxische effecten overlevingskans.

De intervallen tot een lokaal recidief, regionale carcinomatosa en metastasen op afstand werden gemeten na de voltooiing van de operatie aan de gedocumenteerde falen van de behandeling. De totale duur van de overleving werd berekend uit de operatie voltooid tot de dood of de datum van de laatste follow-up bezoek voor de patiënten nog in leven. De Kaplan-Meier-methode [20] werd gebruikt om de DFS, OS en lokale controle te ramen. De associatie tussen elk van de potentiële prognostische factoren en de geschatte lokale controlepercentage, DFS of OS werd getest met de log-rank test [21]. Multivariate analyse werd uitgevoerd volgens het Cox regressiemodel [22]. Alle statistische analyses werden uitgevoerd met SPSS 13.0 software.

Resultaten

In de patiëntengroep, 51 eerder ondergaan standaard D2 dissectie (verwijdering van alle binnengedrongen N2 [15] lymfeknopen), en rust had D1 dissecties (verwijdering van alle binnengevallen N1 [15] lymfeklieren) ondergaan. Het mediane aantal verwijderde lymfeklieren was 16. Positieve lymfeklieren ratio (positieve lymfeklieren /totaal lymfklieren verwijderd) was goed gebalanceerd tussen de patiënten subgroep, en de mediane positieve lymfeklieren verhouding in group1 en group2 waren 0,36 (0-1) en 0,33 (0-0,96) respectievelijk. De mediane follow-up tijd voor alle patiënten bedroeg 44 maanden (range 10-99 maanden). Van de 97 patiënten, 93 (95,9%) voltooide de volledige radiotherapie zonder onderbreking, terwijl 4 patiënten de bestraling niet heeft voltooid als gevolg van acute toxiciteit (braken). Zevenenzeventig patiënten maakten gelijktijdige chemotherapie. Van de 20 patiënten die geen gelijktijdige chemotherapie had voltooid, werd de behandeling stopgezet in 5 als gevolg van acute toxiciteit, en de anderen weigerden gelijktijdige chemotherapie te ondergaan als gevolg van de angst voor bijwerkingen. De gedetailleerde groepering was als volgt: RT alleen, 2; RT en CT, 18; gelijktijdige RTCT en CT, 41; en CRT, 36.

1 Outcomes Behandeling

De 3-jaars locale controle, DFS en OS waren 90%, 58% en 62%, respectievelijk (figuur 2). Eenenveertig patiënten (42%) hadden recidief (19 in groep 1 en 22 in groep 2), en 40 patiënten (41%) overleden (18 in groep 1 en 22 in groep 2). Een lokaal recidief ontwikkeld in 5 patiënten (4%) in de CRT (CRT + ACT) groep. Een totaal van 14 patiënten hadden metastasen, 9 van hen hadden < 4 en 5 van hen had ≥4 cycli van ACT. Bovendien, 15 en 12 patiënten ontwikkelden regionale buikvlies carcinomatosa in de CRT en CRT + ACT groepen, respectievelijk. De 3-jaars totale overleving en ziektevrije overleving was 69,5% en 66,5% voor de groep 1 en 50% en 45,5% voor groep 2, respectievelijk (p = 0,024 en p = 0,005). De lokale controle tarieven waren 94% en 89% voor de groepen 1 en 2, respectievelijk (p = 0,24) (figuur 3).

2 prognostische factoren

De effecten van leeftijd, geslacht, pathologische T en N categorieën, positieve lymfklier ratio, volledigheid van chirurgie, lymfovasculaire invasie, en de Wet op de lokale controle, peritoneale carcinomatosa, metastasen op afstand, DFS en OS werden beoordeeld door univariate en multivariate analyses (tabel 2 en 3). Patiënten gewichtsverlies was niet in de parameters en benadering, omdat deze retrospectieve studie was en gewichtsverlies kan worden beïnvloed door vele factoren, zoals voedingsondersteuning en terugwinning conditie van een operatie. Voor de patiënt onder voeding risico, raden we nutritionele ondersteuning. Multivariate analyse bleek dat aantal cycli van ACT (4-6 vs 0-3) en lymfovasculaire invasie waren onafhankelijke prognostische factoren voor DFS (p = 0,010 en p = 0,003, respectievelijk), terwijl peritoneale metastasen een onafhankelijke prognostische factor voor OS ( p <. 0,01)

3 Bijwerkingen

de toxiciteit die werd waargenomen bij de 97 patiënten wordt samengevat in Tabel 4. de belangrijkste toxische effecten waren hematologische en maag. De meest voorkomende hematologische toxische effect was leukopenie die ontwikkeld werden 30 patiënten (31%), terwijl soms ernstige trombocytopenie was (2%). Eén patiënt (1%) overleden aan adjuvante chemotherapie geïnduceerd leverfalen en febriele neutropenie en andere patiënt ervaren anastomose stoma oedeem 3 maanden na voltooiing van de chemoradiatie. Stralingsgeïnduceerde Graad 3 of hoger spijsvertering acute toxische effecten, zoals misselijkheid /braken, dyspepsie en diarree werden waargenomen bij 23 patiënten (23%). -Gastrectomie veroorzaakte complicaties, zoals anastomose fistel, pancreasnecrose of wonddehiscentie, werden niet waargenomen.

Discussie

De resultaten van de behandeling, zoals aangegeven door DFS en OS, somber blijven voor patiënten met geavanceerde adenocarcinoom van de maag. Volledige resectie voldoende lymfeklierdissectie is de belangrijkste factor voor ziektebestrijding en langdurige overleving van maagkankerpatiënten.

Goedkeuring van locoregionale met single (D2) operatie niet voldoende voor de meeste patiënten met lokaal gevorderde maagdarmkanker en adjuvante behandeling is absoluut noodzakelijk voor een verdere verhoging van de tumor controle en verbetering van de behandeling resultaten. Verschillende strategieën, waaronder neoadjuvante en /of ACT, bestralingstherapie, en de combinatie, zijn bestudeerd in een poging om behandelingsresultaten verbeteren. Locoregionale controle is verbeterd als radiotherapie is uitgegroeid tot een van de behandelingsmethoden voor maagkanker [23], en zelfs DFS en OS werden verhoogd in een INT 0116 onderzoek en de actualisering rapport met gelijktijdige postoperatieve CRT [11], [24]. Slechts 10% van de patiënten in deze studie ondergingen D2 resectie, en het was niet duidelijk of de postoperatieve CRT eenvoudig gecompenseerd onvoldoende resectie. Twee recente studies in Korea meldde dat adjuvant CRT na D2 gastrectomy aanzienlijk verbeterde resultaten van de behandeling bij patiënten met niet-uitgezaaide adenocarcinoom van de maag [25], [26]. Daarom postoperatieve gelijktijdige CRT is een effectieve behandeling voor locoregionale gevorderde maagkanker.

In de INT 0116 studie, postoperatieve CRT niet significant verminderen regionale recidief of verre recidieven. In feite is 72% van die in de operatie-enige groep en 65% van die in de chemoradiotherapie groep had regionaal recidief en 18% van die in de operatie-enige groep en 33% van die in de chemoradiotherapie groep had verre terugval. De werkzaamheid van neoadjuvante plus ACT met epirubicine-gebaseerde regime werd gemeld in de MAGIC studie [12]. De totale overleving was 36,3% en 23,0% bij patiënten behandeld met of zonder postoperatieve chemotherapie, respectievelijk. Deze studies en de frequentie van recidief na resectie van maagkanker moedigde ons aan om de combinatie van CRT en adjuvant-epirubicine gebaseerde chemotherapie bij patiënten met adenocarcinoom van de maag of de gastro-oesofageale overgang te bestuderen.

In de huidige studie, patiënten met lokaal gevorderde maagkanker (gedefinieerd als Stage T3, T4 of N +) werden behandeld met gastrectomie gevolgd door CRT en ACT. Deze regimes aanzienlijk verbeterde resultaten van de behandeling, met inbegrip van tumor controle en de algehele overleving. De 3-jarige buikvlies metastase controle en de algehele overleving waren 52% vs. 50% (p = 0,023) en 77% versus 69,5% (p = 0,024) voor patiënten met minder ACT vs. meer ACT, respectievelijk. De 3-jaars lokale controle tarieven voor de enige CRT + ACT en CRT groepen waren 94% en 89% (p = 0,240), respectievelijk. Aldus onze resultaten vergelijkbaar met die van eerdere studies.

De recent gerapporteerde multicenter studie van het trans-Tasman Radiation Oncology Group (TROG) [27], waarbij de adjuvante therapie regime bestaande uit één cyclus van ECF inbegrepen gevolgd door bestraling met gelijktijdige infusie van 5-FU en twee additionele cycli van ECF, aangegeven dat de adjuvante therapie met ECF vóór en na driedimensionale conforme chemoradiatie haalbaar en veilig in een coöperatieve groepsverband geleverd. We vonden dat een extra 4-6 cycli van ACT in adjuvante chemo /radiotherapie een significante prognostische factor voor peritoneale en afstandsbediening en totale overleving en niet significant de incidentie van complicaties op lange termijn. Om het beste van onze kennis, ons verslag is de enige analyse van dit type van behandeling strategie. Onze resultaten lieten lagere toxiciteit tarieven, vergelijkbaar therapietrouw en hogere totale overleving vergeleken met die in de TROG studie. De chemokuur regime gebruikt in onze studie werd over het algemeen goed verdragen, met 61% van de patiënten (in vergelijking met 67% in de TROG studie) alle kuren (CRT + 4-6 cycli van ACT) en slechts 9% (6% in de TROG) van de patiënten niet in staat om gelijktijdige CRT vanwege de behandeling gerelateerde toxiciteit te voltooien. De hematologische en gastro-intestinale (GI) toxiciteit prijzen waren eveneens vergelijkbaar met die in de TROG proces. Toch is de 3-jaars overleving en ziektevrije overleving waren hoger dan die in de TROG studie (61% en 70% vs. 58,6% en 61,6%, respectievelijk), die kan worden veroorzaakt door grondiger chirurgie en meer cycli chemotherapie. In onze studie, hadden 53 patiënten (52%) eerder ondergaan formele D2 dissectie en D1 dissectie (verwijdering van alle binnengedrongen N1 lymfeklieren) was uitgevoerd werd de rest (48%), terwijl in de TROG studie, 20% minder onderging dan D1 lymfklierdissectie. Bovendien, onze studie omvatte meer cycli van ACT dan de TROG studie.

De fase III trial van ARTIST [28] ten opzichte van postoperatieve behandeling met capecitabine plus cisplatine (XP) versus XP plus radiotherapie met capecitabine (XP /XRT /XP); in dit proces heeft de toevoeging van XRT chemotherapie Xp niet noemenswaardig verminderen recidief na curatieve resectie en D2 lymfklierdissectie bij maagkanker. In een subgroep analyse van patiënten met positieve pathologische lymfeklieren, was er een statistisch significante toename van de DFS XP /XRT /XP arm (ongeveer 3 jaar DFS van 77,5%) in vergelijking met de XP-alone arm (3- DFS jaar, 72,3%; P = 0,0365). In deze studie, 60% van de patiënten gefaseerde Ib en II, en relatief vroeg stadium patiënten kunnen een betere prognose en kunnen niet zo veel van adjuvante behandeling ten goede. Dit mag de toegenomen DFS verklaren dat onderzoek vergeleken met die in de huidige studie. Een Franse retrospectieve studie [29] geconcludeerd dat postoperatieve cisplatine gebaseerde chemotherapie gevolgd door conforme radiotherapie met gelijktijdig 5-FU was haalbaar. De totale en ziektevrije overleving waren vergelijkbaar met die eerder gerapporteerd in de literatuur, met goede lokale en regionale ziektebestrijding. Ondanks een groter gebruik van postoperatieve chemotherapie met cisplatine, afstandelijk en peritoneale recidieven blijven de meest frequent waargenomen terugval.

De Franse FNCLCC (Federation Nationale des Centres de Lutte Contre le Cancer) ACCORD07-FFCD 9703 gerandomiseerde studie [30] gemeld dat preoperatieve 5-FU en cisplatin bij patiënten met resectable adenocarcinoom van de maag en slokdarm aanzienlijk verbeterd 5-jaars en ziektevrije overleving in vergelijking met chirurgie alleen: 38% vs. 24% en 34% vs 21% respectievelijk . De CLASSIC proef [31] aangetoond dat adjuvante chemotherapie met capecitabine plus oxaliplatin (8 cycli) na D2 gastrectomy aanzienlijk verbeterd 3-jaars ziektevrije overleving tot 74% ten opzichte van 59,0% met chirurgie alleen.

De lopende Amerikaanse Intergroup trial (CALGB 80.101) is een gerandomiseerde, fase III studie met een ECF-gebaseerde regime dat lijkt op die van het TROG studie. Patiënten in de Intergroup proef krijgen ook een cyclus van ECF vóór chemokuur en twee cycli na de chemokuur. Vanwege de hoge acute toxiciteit (zoals in de TROG studie), het geneesmiddel doseringen worden gereduceerd in de postradiotherapy cycli. We gebruikten een chemotherapie met lagere toxiciteit (EOF of EOX) voor de meeste patiënten, waardoor deze behandelingen beter te verdragen zijn.

Het Nederlands /Zweedse trial (gerandomiseerde fase III trial van adjuvante chemotherapie of chemoradiotherapie in resectable MaagKanker (CRITICI) te bestuderen; ClinicalTrials.gov ID NCT00407186) is het vergelijken van drie postoperatieve kuren epirubicine, cisplatine en capecitabine chemotherapie vs. chemoradiotherapie met capecitabine en cisplatine bij patiënten met maagkanker behandeld met drie preoperatieve kuren epirubicine, cisplatine en capecitabine chemotherapie gevolgd door een operatie met D2 lymphadenectomy zonder splenectomie en pancreatectomy. Een fase III trial (ARTIST-II) voor chemotherapie versus chemotherapie vergelijken met RT bij patiënten met D2 lymfklierdissectie en pathologische lymfeklier-positieve ziekte is de bedoeling om de voordelen van adjuvante CRT te bevestigen.

De TopGear proef is onderzoeken of de toevoeging van chemoradiotherapie chemotherapie is superieur aan chemotherapie alleen in de neoadjuvant instelling door het verbeteren van de aanvankelijke pathologische complete respons (pCR) tarieven evenals daaropvolgende totale overleving bij patiënten adequate chirurgie (D1 dissectie) voor resectable maagkanker ondergaan.

Een aantal belangrijke kwesties blijven. Ten eerste, omdat onze studie was een retrospectieve studie, het aantal patiënten vereist toereikend statistisch niet bepaald. In bredere zin, de rol van neoadjuvante plus ACT in de behandeling van gevorderde maagkanker duidelijk is, of de toevoeging van preoperatieve chemotherapie verder het behandelingsresultaat kan verbeteren moet worden bepaald. Bovendien is het onduidelijk of preoperatieve chemoradiotherapie plus postoperatieve chemotherapie superieur onze methode met betrekking tot behandelingsresultaat en tolerantie. In onze studie was de hoofdherhaling waargenomen was peritoneum metastase, waaruit bleek dat verdere behandeling nodig was om regionaal recidief verminderen. Ten derde, als een-epirubicine gebaseerde chemotherapie regime in de adjuvante chemoradiotherapie behandeling is het meest effectief, inzichten uit de ARTIST studie [28] over de keuze van postoperatieve adjuvante chemotherapie kan helpen om de toxiciteit te verlagen. Tot slot, multivariate analyse bleek dat er geen significante verschillen in regionale of afstandsbediening of de totale overleving tarieven in termen van de verschillende prognostische factoren waren; Echter, de ziektevrije overleving toonde significante verschillen in regionale of op de afstandsbediening en de algehele overleving in termen van de prognostische factoren, zoals vastgesteld door de log-rank test.

Toekomstig onderzoek moet gericht zijn op deze vragen op te lossen. De ontwikkeling van een optimale adjuvante chemoradiotherapie strategie voor lokaal gevorderde adenocarcinoom van de maag zou een belangrijke prestatie in het veld, en gezamenlijke inspanningen bij de behandeling van kanker instellingen zijn de beste strategie voor het bereiken van dit doel.

Conclusies

Gastrectomie met lymfeklierdissectie en CRT gevolgd door ACT haalbaar en aanvaardbaar voor de behandeling van lokaal gevorderde maagkanker. De toevoeging van voldoende ACT om de postoperatieve CRT aanzienlijk verbeterd 3-jaar abdominale carcinomatosa controle en de 3-jarige totale overleving tarief. Vergeleken met de 5-FU-gebaseerde CRT strategie zou deze nieuwe CRT regime met een verhoogd ACT regimes per adjuvante setting verder worden geoptimaliseerd en bestudeerd in prospectieve studies om te bepalen of de eindverwerking resultaat verder te verbeteren.

• PLoS ONE: cathepsine E is een merker van Maag Differentiatie en Signet-Ring celcarcinoom van Maag: A Novel suggestie op Gastric Tumorgenese
• PLoS ONE: Cannabinoid HU210 Beschermt Geïsoleerde Rat Maag tegen Impairment Veroorzaakt door Serum van ratten met experimentele Acute Pancreatitis