Relatie tussen postprandiale veranderingen in de cardiale linker ventrikel functie, glucose en insuline concentraties, maaglediging en verzadiging bij gezonde subjects

relatie tussen postprandiale veranderingen in de cardiale linker ventrikel functie, glucose en insuline concentraties, maaglediging en verzadiging bij gezonde proefpersonen
Abstract achtergrond
de vertering van voedsel is bekend dat de hemodynamica van het lichaam aanzienlijk te veranderen. Het doel van dit onderzoek was de postprandiale verandering van het slagvolume (SV), cardiac output (CO) en linker ventrikel (LV) longitudinale systolische en diastolische, gemeten met tissue Doppler imaging studie met betrekking tot ledigingssnelheid maag (GER), verzadiging en glucose en insuline concentraties bij gezonde proefpersonen.
Methods
Drieëntwintig gezonde proefpersonen werden opgenomen in deze studie. De nuchtere en postprandiale veranderingen op 30 min en 110 min in CO, hartslag (HR) en bloeddruk werden gemeten. Bovendien, tissue Doppler imaging systolische (S '), vroege (E) en late (A) mitrale annulaire diastolische snelheden werden gemeten in de septale (s) en laterale (l) wanden. Glucose en insulineconcentraties en verzadiging werden gemeten voor en 15, 30, 45, 60, 90 en 120 min na de start van de maaltijd. De GER werd berekend als de procentuele verandering van de antral dwarsdoorsnede gebied 15-90 min na inname van de maaltijd.
Resultaten
deze studie tonen aan dat zowel CO, systolische longitudinale ventriculaire snelheid van het septum (S) en zijwand (S'l), de vroege diastolische longitudinale ventriculaire snelheid van de zijwand (E'l), eind diastolische longitudinale ventriculaire snelheid van het septum (A) en zijwand (A'l) aanzienlijk toenemen en gelijktijdig werden toegediend met verhoogde verzadiging, antrale gebied, glucose en insuline niveaus. CO, HR en SV op 30 min waren significant hoger, en de diastolische bloeddruk significant lager dan het vasten. De verzadiging werd gecorreleerd aan HR en diastolische bloeddruk. De insuline niveau werd gecorreleerd aan HR.
Conclusies Inloggen Deze studie toont aan dat postprandiale CO, HR, SV en LV longitudinale systolische en diastolische functies te verhogen gelijktijdig met verhoogde verzadiging, antral gebied, en glucose en insuline niveaus. Daarom moeten patiënten niet eten voorafgaand aan, of tijdens, cardiale evaluatie van de effecten van een maaltijd kunnen de resultaten en hun interpretatie
Testregistratie
ClinicalTrials.gov beïnvloeden:. NCT01027507 achtergrond
De spijsvertering voedsel is bekend dat de hemodynamica van het lichaam aanzienlijk te veranderen. Na een maaltijd, de bloedtoevoer naar het maag-organen toeneemt, waardoor de hartslag (HR), bloeddruk en hartminuutvolume (CO). De mechanismen die de verandering in hartfunctie na een maaltijd zijn niet bekend. Deze postprandiale cardiovasculaire veranderingen is aangetoond dat de effecten van vaatverwijdende geneesmiddelen [1, 2]. Lijken Ondernemingen De linker ventrikel (LV) slagvolume (SV) en CO worden gewoonlijk beoordeeld door echocardiografie om de LV functie totale kwantificeren. De hart ondergaat cyclische mechanische veranderingen in meerdere dimensies die resulteren in het uitstoten van bloed. Tissue Doppler imaging (TDI) worden gebruikt om verschillende aspecten van mechanische myocardiale activiteit te kwantificeren. TDI wordt gebruikt om zowel lokale en de globale ventriculaire functie in systole en diastole beoordelen door het meten van het weefsel snelheid op specifieke locaties in het hart. Weefsel snelheid wordt bepaald door de snelheid waarmee specifieke delen van het myocardium bewegen naar of weg van de transducer. TDI is gevalideerd en kan een mogelijke rol in klinische toepassingen zoals de evaluatie van myocardischemie (in rust en met stress echocardiografie) en veranderde mondiale en regionale systolische en diastolische functie in cardiomyopathieën [3-11]. Ondernemingen De systolische longitudinale snelheid (S) van een myocardiale segment gemeten met TDI weerspiegelt de systolische beweging van de LV in de apicale richting, wat een belangrijke component van systolische functie [12] en is gecorreleerd met de LV ejectiefractie [8]. S "worden gebruikt om verminderde LV systolische functie [8, 12, 13] diagnosticeren. Vroege (E) en late (A) mitrale annulaire diastolische snelheden zijn gericht in tegengestelde richting S en zijn gebruikt voor de diagnose diastolisch hartfalen [14], of vroege hypertrofische cardiomyopathie [15]. Bovendien mitrale annulaire snelheden, gemeten met TDI, is aangetoond dat ze de mortaliteit en cardiovasculaire gebeurtenissen [16, 17] voorspellen.
Het effect van de vertering van een maaltijd op linker ventrikel functie is nog niet eerder onderzocht langs longitudinale snelheid gemeten met TDI. Deze studie werd daarom ontworpen om te bepalen of er postprandiale veranderingen in LV-functie die kan worden gemeten met TDI en indien deze veranderingen kunnen worden gerelateerd aan veranderingen in glucose en insuline niveaus, antrale gebied of verzadiging bij gezonde proefpersonen.
Methods
Drieëntwintig gezonde proefpersonen [11 mannen, 12 vrouwen; [Gemiddelde ± SEM] leeftijd: 26 ± 0,2 y [bereik: 18-33 y]; body mass index: 21,8 ± 0,1 kg /m 2 [gamma: 17,0-25,9 kg /m 2] zonder symptomen of een voorgeschiedenis van gastro-intestinale aandoeningen, abdominale chirurgie of diabetes mellitus, werden opgenomen in deze observationele studie. De gemiddelde taille: heup ratio voor de vrouwen was 0,74 ± 0,02 en voor de mannen 0,87 ± 0,01. De proefpersonen hadden geen bindweefselziekte of cerebrovasculair of endocriene ziekte, en niemand was het nemen van medicatie, met uitzondering van vier vrouwen die orale anticonceptiva gebruikten. Alle proefpersonen waren in sinusritme. Drie mannen waren snuff gebruikers, en één was een roker. Twee vrouwen waren snuff gebruikers. Alle proefpersonen werden gerekruteerd uit de bevolking van Zuid-Zweden. Ondernemingen De proefpersonen werden onderzocht tussen 7.30 en 11:00 na een 8-h snel. Roken en snuff-taking verboden waren 8 uur voorafgaand aan en tijdens de test. Nuchtere bloedglucose concentratie van elk subject werd gecontroleerd op de dag van het onderzoek zodat het normaal was. Als de rapporteerden maagdarmklachten (diarree of constipatie) op de dag van het onderzoek werd het onderzoek uitgesteld. De test maaltijd bestond uit 300 g rijstpudding (Goda Groten Risgrynsgröt; Lantmännen AXA, Järna, Zweden). De totale calorische waarde van de maaltijd was 330 kcal: 10% uit eiwitten (9 g), 58% uit koolhydraten (48 g) en 32% uit vet (12 g). De maaltijd werd ingenomen binnen 5 min. Ondernemingen De maaglediging tarief (GER) werd geschat met behulp van een echo-methode in detail eerder beschreven [18]. Het echografische onderzoek werd uitgevoerd met een 3,5 MHz buik transducer (Acuson Sequioa 512, Mountain View, CA), en een beeldvormende systeem (Siemens Elegra, Siemens Medical Solutions, Mountain View, CA). Metingen van de maag antrum werden uitgevoerd door een enkele waarnemer. De buikaorta en de linker kwab van de lever werden gebruikt als in- oriëntatiepunten in elke meting van de maag antrum. De proefpersonen werden in rugligging onderzocht, en niet toegestaan ​​om te zitten tussen de examens. Werden uitgevoerd 15 en 90 minuten na de maaltijd was verbruikt, en de GER werd uitgedrukt als de procentuele verandering van de antrale dwarsdoorsnedeoppervlak tussen deze twee metingen. Bij elk onderzoek werden de langs- en achterwaartse diameters drie keer gemeten, en de gemiddelde waarden werden gebruikt om de dwarsdoorsnede van de maag antrum berekenen. De GER (%) werd berekend met behulp van de volgende vergelijking: Transthoracale echocardiografie onderzoeken werden uitgevoerd met een Sonos 5500 ultrasound systeem (Philips, Andover, MA, USA) in de linker laterale positie, na 15 minuten rust. Op de dag van de studie werd een eerste onderzoek uitgevoerd om uit te sluiten hartfunctie. Eén waarnemer uitgevoerde echocardiografie alle metingen drie tijdstippen op verschillende hartcycli, en de gemiddelde waarden werden in de analyses. TDI van het septum (s) en laterale (l) mitralisannulus werd verkregen uit de apicale vier-kamer-view, in overeenstemming met de huidige richtlijnen [19]. Peak systolische (S '), vroeg (E') en laat (A ') mitrale ringvormige diastolische snelheden werden gemeten. De LV SV werd gemeten, en de LV CO werd berekend volgens de huidige richtlijnen [20, 21]. Alle TDI metingen werden uitgevoerd onder ademhalingsstilstand na een eind-expiratie. De bloeddruk en echocardiogram werden gemeten voor de maaltijd (0 min) en 30, en 110 minuten na de start van de maaltijd.
Veneuze bloedmonsters werden vóór en 15, 30, 45, 60, 90 en 120 min na het begin van de maaltijd om bloedglucose en plasmainsuline te meten. Bloedglucose concentraties werden gemeten met de HemoCue Glucose systeem (HemoCue AB, Ängelholm, Zweden). De precisie van de HemoCue Glucose systeem was beter dan 0,3 SD van 0 mmol /l tot 22,2 mmol /l. Insulineconcentraties werden gemeten met een immunoassay met een alkalische fosfatase conjugaat (Access Ultragevoelige insuline, Beckman-Coulter AB, Bromma, Zweden). De gevoeligheid van de insuline immunoassay was 0,03 Munit /L (mU /L), en de intra-test variatiecoëfficiënt lager was dan 10% van 0,03 mE min /l tot 300 mU /L.
Een gevalideerde verzadiging scoreschaal was gebruikt volgens de werkwijze Hauber et al., op basis van een scoringssysteem van -10 (extreme honger) tot 10 (extreme verzadiging) [22]. Verzadiging scores werden geschat voor de maaltijd (0 min) en 15, 30, 45, 60, 90 en 120 min na de start van de maaltijd.
Alle proefpersonen gaven schriftelijke geïnformeerde toestemming. De studie werd goedgekeurd door de ethische commissie van de Universiteit van Lund, en uitgevoerd in overeenstemming met de Verklaring van Helsinki. De proef is geregistreerd in de Amerikaanse National Library of Medicine met het proces registratienummer NCT01027507.
Resultaten worden gegeven als gemiddelde waarden en de SEM, tenzij anders vermeld. De gebieden onder de curven (AUC) werden berekend voor bloedglucose en insuline concentraties, verzadiging, CO, HR, SV, systolische en diastolische bloeddruk, S, S'l, E's, E'l, A's en A'l in elk onderwerp met behulp van GraphPad Prism software (versie 4; GraphPad, San Diego, CA). Alle andere statistische berekeningen werden uitgevoerd in SPSS voor Windows versie 14.0, 2005 (SPSS Inc., Chicago IL, USA). De veranderingen in niveaus van de bloedglucose, plasma insuline en verzadiging werd berekend als het verschil tussen de niveaus vóór de maaltijd (nuchtere waarde) en 30 en 120 min na de start van de maaltijd. De veranderingen in HR, SV, CO, systolische en diastolische bloeddruk, S, S'l, E's, E'l, A's en A'l berekend als het verschil tussen de niveaus vóór de maaltijd (nuchtere waarde) en 30 en 110 min na de start van de maaltijd. Om te bepalen of de maaltijd getroffen een bepaalde parameter, werd de basislijn waarde vergeleken met de 30 min en 120 min postprandiale waarde met de Wilcoxon t-test. De postprandiale waarden na 30 min en 120 min werden ook vergeleken met de Wilcoxon t-test. Mogelijke correlaties tussen CO, HR, SV, systolische bloeddruk, diastolische bloeddruk, S, S'l, E's, E'l, A's, A'l, bloedsuikerspiegel, plasma insuline niveau, GER en verzadiging werden geanalyseerd met Pearson's correlatie. Waarden van P Restaurant < 0,05 werden significant beschouwd.
Resultaten
Postprandiale glucose en insuline reacties Ondernemingen De glucose niveau 30 min was significant hoger dan de uitgangswaarde (P
= 0,003), en de waarde bij 120 min (P
= 0,000) (figuur 1). De insuline niveaus zowel 30 min en 120 min aanzienlijk hoger dan de basislijn (P
= 0,000). De insulinespiegel in 30 min was significant hoger dan 120 min (P
= 0,000) (figuur 1). Figuur 1 het gemiddelde (± SEM) bloed glucose (links) en serum insuline (rechts) concentraties in 23 gezonde proefpersonen na de inname van een maaltijd bestaande uit rijst pudding. "A" geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase of in nuchtere toestand, volgens de Wilcoxon t-test (P
< 0,05). 'B' geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase bij 30 min vergeleken met 120 minuten, afhankelijk van de Wilcoxon t-test (P
< 0,000).
Ledigingssnelheid Gastric
De gemiddelde waarde van de antrale dwarsdoorsnedeoppervlak significant groter 15 minuten na afloop van de maaltijd dan 90 min na de maaltijd (667 ± 48 mm 2 versus 384 ± 41 mm 2, P = 0,000). De gemiddelde waarde van de GER na de maaltijd werd geschat 43 ± 4% kan worden.
Satiety
de verzadiging 30 minuten na de maaltijd was aanzienlijk hoger dan de uitgangswaarde (P
= 0.000). De verzadiging 120 min na de maaltijd was significant lager dan in 30 min (P
= 0,000) (Figuur 2). Figuur 2 De gemiddelde (± SEM) van verzadiging scores in 23 gezonde proefpersonen na de inname van een maaltijd bestaande uit rijst pudding. "A" geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase of in nuchtere toestand, volgens de Wilcoxon t-test (P
< 0,000). 'B' geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase bij 30 min vergeleken met 120 minuten, afhankelijk van de Wilcoxon t-test (P
< 0,000) Cardiovasculaire parameters
De S'l op. 30 min was significant hoger dan de uitgangswaarde (P
= 0,016). De E'l bij 30 min was significant hoger dan basislijn (P
= 0,038) en 110 minuten (P
= 0,003). De A bij 30 min was significant hoger dan basislijn (p
= 0,001) en 110 minuten (P
= 0,006). De A'l bij baseline was significant lager dan bij 30 min (P
= 0,000), en bij 110 min (P
= 0.005). De A'l bij 30 min was significant hoger dan 110 min (P
= 0,041) (figuur 3). Het CO bij 30 min was significant hoger dan het vasten en bij 110 min (zowel P
= 0,000). De HR bij 30 min was significant hoger dan vasten en 110 min (P
= 0,009 en P = 0,002
respectievelijk). De SV bij 30 min was significant hoger dan vasten en 110 min (zowel P
= 0,000). De SV bij 30 min was significant hoger dan 110 min (P
= 0,003) (Figuur 4). De systolische bloeddruk bij vasten bij 30 min en 110 min was niet significant verschillend. De diastolische bloeddruk bij 30 min was significant lager dan de nuchtere en 110 min (P
= 0,000, p = 0,026
respectievelijk). De diastolische bloeddruk bij 30 min was significant lager dan in 110 min (p
= 0,001) (Figuur 5). Figuur 3 Gemiddelde waarden (± SEM) van S, S'l, E's, E'l, A's, en A'l in 23 gezonde proefpersonen na de inname van een maaltijd bestaande uit rijst pudding. "A" geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase of in nuchtere toestand, volgens de Wilcoxon t-test (P
< 0,05). 'B' geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase bij 30 min vergeleken met 120 minuten, afhankelijk van de Wilcoxon t-test (P
< 0,05)
Figuur 4 Gemiddelde waarden (± SEM) van cardiale. output, hartslag en slagvolume in 23 gezonde vrijwilligers na inname van een maaltijd bestaande uit rijst pudding. "A" geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase of in nuchtere toestand, volgens de Wilcoxon t-test (P
< 0,05). 'B' geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase bij 30 min vergeleken met 120 minuten, afhankelijk van de Wilcoxon t-test (P
< 0,05)
Figuur 5 Gemiddelde waarden (± SEM) van systolische. en diastolische bloeddruk bij 23 gezonde proefpersonen na de inname van een maaltijd bestaande uit rijst pudding. "A" geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase of in nuchtere toestand, volgens de Wilcoxon t-test (P
< 0,05). 'B' geeft een significant andere waarde in de postprandiale fase bij 30 min vergeleken met 120 minuten, afhankelijk van de Wilcoxon t-test (P
< 0,05).
Correlaties
in 30 min er een significante correlatie tussen E'l en glucosegehalte (P =
0,036, r = -0,44) en antrum gebied op 15 min (P
= 0.000, r = -0,67). Op 30 minuten was er een significante correlatie tussen de E en verzadiging (P
= 0,028, r = -0,45). Een significante correlatie gevonden tussen E'l bij 110 min en antrale gebied op 90 minuten (P
= 0,020, r = -0,48) en tussen E bij 110 min en GER (P
= 0,042, r = -0,43). Er was een significante correlatie tussen de verandering in A bij 30 min en de verandering van verzadiging (P
= 0,008, r = -0,54). Er was ook een significante correlatie tussen de verandering in A bij 110 min en de verandering van insulinespiegel (P
= 0,029, r = -0,47). Een significante correlatie gevonden tussen de verandering in E bij 110 min en GER (P
= 0,006, r = -0,55). Er was een significante correlatie tussen de glucose AUC bij 30 min en de AUC voor E'l bij 30 min (P
= 0,029, r = -0,46). Een significante correlatie werd gevonden tussen de verzadiging AUC bij 120 min en de AUC voor S'l bij 110 min (P
= 0,049, r = 0,41). Er was een significante correlatie tussen de verzadiging AUC bij 30 min en de AUC voor HR bij 30 min en de AUC voor de diastolische bloeddruk bij 30 min (P
= 0,028, r = -0,46; p = 0,021
, r = -0,48, respectievelijk). Een significante correlatie gevonden tussen de insuline AUC bij 120 min en 110 min bij HR (P
= 0,023, r = -0,48).

Bespreking Het doel van dit onderzoek was de postprandiale veranderingen meten LV lengterichting, systolische en diastolische functies gebruiken TDI en mogelijke correlaties GER, verzadiging en glucose en insuline concentraties bij gezonde proefpersonen onderzocht. Onze hypothese was dat een inname van voedsel LV functie zou veranderen, en dat deze verandering zal evenredig zijn met veranderingen in postprandiale glucose en insuline niveaus, de antrale gebied van de maag of verzadiging. In deze studie, postprandiale waarden S, S'l, E'l, A's en A'l, significant en gelijktijdig toe met toename in glucose- en insulinespiegels, antrale gebied en verzadiging. LV contracties leiden tot verkorting van zowel de korte als de lange assen van de linker hartkamer. De longitudinale beweging van het linkerventrikel is getoond te correleren met de LVEF [12]. Omdat mechanische myocardiale activiteit en regionale functies leiden tot het uitwerpen van bloed, is het niet verrassend dat de longitudinale systolische functie, gemeten als weefsel snelheid verhoogt ook postprandiaal. Eerdere studies hebben aangetoond dat de inname van een maaltijd verhoogt de CO, HR en SV [23-25] en verlaagt diastolische bloeddruk [26]. Dit is in overeenstemming met de resultaten van dit onderzoek waaruit bleek dat postprandiale CO, HR en SV verhoogd. Diastolische bloeddruk verlaagd en geen verandering werd waargenomen systolische bloeddruk. De verzadiging werd gecorreleerd aan HR en diastolische bloeddruk. De insuline niveau werd ook gecorreleerd aan postprandiale veranderingen in HR. Ondernemingen De autonome innervatie van het hart en de maag is onderverdeeld in de parasympathetic en sympathieke systemen. Sympathische stimulatie verhoogt de hartslag (positief chronotropy), inotropie en geleidingssnelheid (positief dromotropy), terwijl parasympathische stimulatie van het hart heeft het tegenovergestelde effect. Veranderingen in HR variabiliteit en bloeddruk kunnen veranderingen in de balans tussen het sympathische en parasympathische zenuwstelsel weerspiegelen. Postprandiale hemodynamische veranderingen kunnen worden gemedieerd door de innervatie van het hart. De nervus vagus bemiddelt de adaptieve relaxatie van de proximale maag, de fundic-antrale coördinatie (met gecontroleerde afgifte van het voedsel van de fundus naar het antrum), en de peristaltische contracties van de distale maag na een maaltijd [27]. Het endocriene systeem, het autonome zenuwstelsel en de antrale gebied zijn getoond belangrijk in de bestrijding van verzadiging en honger [28-33] is. In onze studie, de inname van voedsel leidde tot een daling van de diastolische bloeddruk, zonder dat de systolische bloeddruk. De postprandiale verzadiging werd gecorreleerd aan de HV en diastolische bloeddruk. Eerdere studies hebben aangetoond dat distensie invloeden bloeddruk, waarschijnlijk door activering van de gastrovascular reflex bij patiënten met autonoom falen [34-36], en bij oudere gezonde proefpersonen [37]. Echter, de systolische bloeddruk niet bij gezonde jongeren [35] beïnvloed.
Postprandiale veranderingen in hartactiviteit kan worden beïnvloed door veranderingen in glucose en hormonale signalen. Het is bekend dat insuline hemodynamische effecten, zoals positieve chronotrope en inotrope effecten op het hart [38]. In deze studie werd de postprandiale insulineniveau gecorreleerd met de HR. Voor zover wij weten, zijn de relaties tussen toenemende antral gebied, maaglediging tarief, en verzadiging op postprandiale veranderingen in LV functie gemeten met TDI, zijn niet eerder onderzocht. In deze studie werd de antrale dwarsdoorsnedeoppervlak bij 15 en 90 min niet gecorreleerd met de postprandiale veranderingen in E'l, terwijl de GER was gecorreleerd aan E's. Deze studie toont aan dat veranderingen in de postprandiale glucoseniveaus gecorreleerd zijn E'l, en dat het insulineniveau samenhangt met A's. Intraveneuze insulinetoediening eerder is gemeld aan de CO verhogen voordat een significante afname van glucoseniveaus werd van gezonde vrijwilligers [39, 40]. Het endocriene systeem, het autonome zenuwstelsel en de antrale gebied zijn getoond belangrijk in de bestrijding van verzadiging en honger [28-33] is. We vonden dat verzadiging werd gecorreleerd aan E's, S'l en A's. Derhalve lijkt dat postprandiale glucose en insuline niveaus, en antrale distention een rol spelen bij de postprandiale hemodynamische respons van het hart. Het is redelijk om te suggereren dat de waargenomen veranderingen zijn deels samenhangt met de toegenomen hart werk en latere wijzigingen in beladingen. De exacte mechanismen van deze verhoudingen blijft echter ondermijnd en vormen onderdeel voor toekomstige onderzoeken.
Een beperking van dit onderzoek was het feit dat het niet mogelijk was om de maag te lopen op echocardiografie onderzoeken uitgevoerd op hetzelfde moment, of blind voor de toestand van voedselinname. Echter, werden beide metingen door een enkele waarnemer waardoor intra-observer variabiliteit vermijden. De echocardiografie onderzoeken werden digitaal opgeslagen en later in willekeurige volgorde geanalyseerd in een poging om vertekening te voorkomen.

Conclusies Deze studie toont aan dat zowel postprandiale LV globale en longitudinale functies stijgen gelijktijdig met verhoogde verzadiging, antrale gebied en glucose en insuline levels. Patiënten moeten daarom niet eten voorafgaand aan of tijdens de cardiale evaluatie, omdat de effecten van een maaltijd de resultaten en hun interpretatie van invloed kunnen zijn
Afkortingen
A's:.
Late longitudinale ventriculaire snelheid van het septum muur

A'l:
late longitudinale ventriculaire snelheid van de laterale wand
CO:
cardiac output

E's:
vroege longitudinale ventriculaire snelheid van het septum muur
E'l:
vroege longitudinale ventriculaire snelheid van de laterale wand


GER:
maaglediging tarief
HR:
hartslag
LV:
linker ventrikel
S:
systolische longitudinale ventriculaire snelheid van het septum muur
S'l:
systolische longitudinale ventriculaire snelheid van de laterale wand
SV:
slagvolume
TDI:
Tissue Doppler imaging


verklaringen
Dankwoord
ondersteund door de Zweedse regering de middelen voor klinisch onderzoek (ALF) en fondsen door de regio Skåne. origineel ingediende dossiers
Authors 'voor beelden
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 12937_2010_349_MOESM2_ESM.ppt Authors' 12937_2010_349_MOESM1_ESM.pdf Auteurs originele bestand voor figuur 2 12937_2010_349_MOESM3_ESM.ppt Authors 'originele bestand voor figuur 3 12937_2010_349_MOESM4_ESM.ppt Authors' originele bestand voor figuur 4 originele bestand 12937_2010_349_MOESM5_ESM.pdf Authors 'voor figuur 5 tegenstrijdige belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.

• Remming van maag- H, K-ATPase-activiteit en de maag epitheelcel IL-8 secretie door de pyrrolizine derivaat ML 3000
• Voorspellende analyse van de maag gastro-intestinale stromale tumor met synchrone maagkanker