Ulcerogene risicobeoordeling van diëten voor varkens in relatie tot de maag laesie prevalence

ulcerogene risicobeoordeling van diëten voor varkens in relatie tot de maag laesie prevalentie
Abstracte achtergrond
Maagzweren in vleesvarkens van de intensieve productie van varkensvlees plotselinge dood kan veroorzaken op de boerderij en het slijpen van de intensiteit van het dieet lijkt te zijn tussen de risicofactoren. Het doel van dit werk is om de laatste laboratoriumtests en drempels voor de ulcerogene risicobeoordeling van diëten uit de experimentele verslagen vast te stellen en te controleren de klasse van de risico's met betrekking tot de maag laesie prevalentie in grootgebracht finishers.
Resultaten
specificiteit en nauwkeurigheid voer veiligheidstests basis van de ulcerogene risico voeder verbonden met de deeltjesgrootteverdeling van diëten werden berekend op het optreden van gastrische lesies waargenomen bij een slachthuis: 41 reuzel-type varkens, gevoed met twee diëten [gepelleteerd (n = 21 varkens) vs
. gemengde maaltijd (n = 20 varkens)], geanalyseerd in het laboratorium van ons instituut, waren betrokken. Grove controle in het slachthuis leidde tot de identificatie van de ontwikkeling van macroscopische gastrische lesies in de varkens (13/21) gevoed met gepelleteerd volledig voeder, volgorde van klasse 1 (hoog risico ulcerogene) op laboratoriumonderzoeken. Verdeling van de maag letsel ernst: hyperkeratose (13/13), erosie van de slijmvliezen (11/13) en bloeden zweren (2/13). Deze gebeurtenis werd vergeleken met de morfologie van maagslijmvlies van 20 finishers gevoed met een gemengde maaltijd dieet, gerangschikt in klasse 3 (ulcerogene laag risico), waarin geen maaglesies waargenomen. Zeer fijne deeltjes (VFP) massa (< 0,4 mm) volgens drempels af te snijden (> 36%) voor de veiligheid ranking van diëten, toonde: 100% positief voorspellende waarde (PPV); 100% specificiteit; 88,1% nauwkeurigheid; . 72,2% sensitiviteit
Conclusies
Drie factoren naar voren: de verhoogde massa (42,6%) van de < 0,4 mm deeltjes in de vorm van pellets volledige dieet bevestigde de bijbehorende risico rang in klasse 1 beoordeeld door laboratorium procedures, zoals maag-laesies waren selectief waargenomen bij 61,9% van de finishers gevoed met het hoge risico dieet; in deze dieren, macroscopische maaglesies trad binnen vier weken en vertoonden een sub-klinisch verloop onafhankelijk van ernst; goede zeven analyse nodig om de VFP aandeel in diervoeders met zekerheid definiëren als adequate maatregel om de ulcerogene risicoklasse van de voeding te beoordelen. achtergrond
Reuzel type varkensproductie is wijdverspreid in het Middellandse-Zeegebied [1- 6]: deze semi-extensieve veeteelt is vooral geconcentreerd in enkele bedrijven, met een productie van 20-40 varkens per week, geslacht op een uiteindelijk lichaamsgewicht van tussen 125-135 kg [7]. Finishers worden vaak gevoerd met gemengde maaltijd diëten op basis van rauwe voedingsmiddelen, vaak gedrenkt, bestaande uit geraspte granen, peulvruchten zaden - maaltijd, eikels en, niet zelden op grasland. Niettemin, in de afgelopen jaren is het gebruik van de vervaardigde volledige diervoeders voor vleesvarkens wordt steeds populairder: sommige boeren gedwongen zijn om finishers variëren en verander de voeding praktijk om te voldoen aan strenge regelgeving gericht op het beperken en controleren van de verspreiding van Afrikaanse varkenspest infecties . Daarom worden homegrown voedingsmiddelen verzameld en toegediend aan varkens, maar soms de boeren wenden tot geproduceerde voedingsmiddelen, handling, opslag gemak en verhoging van de voederconversie efficiëntie. Ondernemingen De hoeveelheid gepelletiseerd voer om de service afdeling van ons instituut gestuurd voor kwaliteitsbeoordeling heeft onlangs nam op proportionele wijze. Onder de parameters gescreend op tijdens de kwaliteitsbeoordeling en de samenstelling van de monsters, slijpen intensiteit wordt routinematig gecontroleerd in gepelletiseerd voer, want het is een probleem in het welzijn van dieren [8] en de volksgezondheid [9, 10] betreft.
Een aangelegenheid eigenlijk zijn maaglesies verspreiden intensieve varkenshouderij met een uitgebreide lijst van prevalentie (32% -65%; [11]), het meest voorkomt in de niet glandulaire maag (NBR) mucosa (vrij uitgebreid magen varkens) bij de geslachte varkens . Epidemiologische gegevens over "in boerderij" plotselinge dood (1-2%) uit bloedende maagzweren worden gerapporteerd voor varkens voornamelijk uit drie tot zes maanden oud. De oorzaak van maagzweren is niet geheel bekend, maar het slijpen intensiteit van de voeding lijkt in de lijst van risicofactoren [11-13]. Onlangs heeft de vooruitgang in de etiologie en pathogenese van maaglesies varkens hebben belangrijke instrumenten geleverd aan dierenartsen ondersteunen bij de evaluatie van de risico's die samenhangen met het dieet. 1) de praktijk van het aandeel grove deeltjes in de voeding geeft geen ulceroprotection bij de zeer fijne deeltjes (VFP) deel is ook sterk vertegenwoordigd [8] en, vooral in gepelleteerd voeder, grovere deeltjes dragen: kunnen als volgt worden opgesomd het maken van de korrel vatbaar voor instabiliteit [14]; 2) de deeltjesgrootteverdeling worden onderzocht na pelleteringsprocessen als het tweede frees [14] vertegenwoordigt: als feite, het malen fase van het productieproces, voor pelletiseren, sluit de deeltjesgrootte van de korrel, maar pelleteringsprocessen fase af te ronden het. Zo kunnen de varkens groter aandeel fijne deeltjes met het gepelleteerde voeding dan in het slijpen fase van de productielijn innemen; 3) de VFP (< 0,4 mm) verhouding werd aangeduid als een "doorslag" en experimenteel bewijs suggereert dat we moeten richten op dit deel van deeltjesmassa met betrekking tot de mogelijke rol ulcerogene uitgeoefend door de voeding [8-10, . 15]
in het licht van deze ontwikkelingen, een aanzienlijke prestatie in het laboratorium procedures, is dat van de recente verduidelijking van de zeven methode, in relatie tot fysieke vorm samples 'te voeden: de deeltjesgrootteverdeling verkregen door zeefanalyse (droog /nat) toont statistische significantie (P < 0,05 op de bepaling van het% van de deeltjes < 0,4 mm; [14]) tussen de resultaten als droog vs
. natte zeef analyses worden gebruikt om de maaltijd vs
verwerken. gepelleteerd diëten, respectievelijk.
Op boerderij effecten van een vorm van pellets volledige dieet, op volgorde van klasse 1 (hoog risico ulcerogene) vs.
een gemengde maaltijd dieet, op volgorde klasse 3 (laag ulcerogene risico) voor vleesvarkens uit dezelfde boerderij voor reuzel-type hog productie, onderzocht en gecorreleerd aan de maag laesies gevonden in het slachthuis: de specificiteit en nauwkeurigheid van laboratoriumtests voor "abiotische voederveiligheid" beoordeling op basis van ulcerogene risico van de feed in verband met de verdeling van de deeltjesgrootte van het dieet in relatie tot morfologische veranderingen in het slijmvlies van de maag werden bepaald.
Resultaten
kwaliteit van voedingsmiddelen
gepelleteerd en gemengde maaltijd diëten waren van voldoende kwaliteit en de juiste hygiënische toestand. Cilindrische pellets van 3,5 mm groot en een 42,6% van de VFP (< 0,4 mm) massa gekenmerkt de structuur (Figuur 2a) en stel de pellet in de risicoklasse 1. De gemengde maaltijd dieet gerangschikt in risico klasse 3: de analyse uitgevoerd de gemengde maaltijd dieet benadrukt een zeer lage hoeveelheid VFP (10,1% < 0,4 mm), duidelijk beneden de afkapwaarde geassocieerd met ulcerogene risico van de voeding in de literatuur (Figuur 1b). De verkorte waarde van de gemiddelde korrelgrootte van de diëten wordt weergegeven in figuur 1 als een meetkundig gemiddelde. De chemische samenstelling van de twee diëten is vermeld in tabel 1. Figuur 1 Bloeden maagzweren en gastrische erosies tussen oesofageale slijmvlies kammen toont hyperkeratose, een varken de pellet gevoede groep.
Tabel 1 Chemische samenstelling van diëten
Chemische dieet samenstelling
Mixed maaltijd dieet
Gepelleteerd dieet
Finishers
20
21
droge stof (g /kg, zoals gevoed)
882
890 verkopen Ash (g /kg DM)
60,9
68,4
Ruw eiwit (g /kg DM)
144
175
Ruwe celstof (g /kg DM)
43,2
45,0
Ruw vet (g /kg DM)
29,8
22,8
Starch (g /kg DM)
424
435
OM (g /kg DM)
939
931
Animal prestaties
Tijdens klinische onderzoeken, zowel op de boerderij en in het slachthuis vóór het slachten , alle dieren verschenen gezond. De totaliteit van de varkens begonnen met het slachten keten één invoeren door één, na een uur en 12 minuten van hun aankomst in het slachthuis. De snelheid van het slachten keten varieerde tussen de 4-6 minuten per varken: deze variatie afhankelijk van de tijd die nodig is voor de fasen van de prachtige en bloedingen aan het begin van de lijn. Alle varkens werd geslacht binnen het zesde uur van wordt gehouden uit voeding. De volgende productieve prestaties werden bepaald en berekend: lichaamsgewicht (BW: 129 ~ 135 kg) bij het slachten; karkas opbrengst was 77,6% - 78,8%; rugvet dikte in de maximumbreedte was 3,9-4,2 cm, met goede vetheid van het karkas (zie tabel 2) bij alle dieren echter te worden opgemerkt dat de dieren die met de gepelleteerde dieet vertoonden een gunstiger voer omzettingsverhouding (FCR) en betere opbrengsten, hoewel het verschil niet bleken statistisch significant te zijn (tabel 2). Zo is het economische voordeel gevormd door de verbeterde voederconversie efficiëntie van de gepelleteerde dieet is duidelijk een factor die fokkers willen rekening account.Table 2 Animal prestaties bij varkens gevoed met de verschillende diëten tijdens het proces
Diet

Mixed maaltijd
Gepelleteerd dieet
Finishers
20
21
Animal prestaties


lichaamsgewicht bij start (kg)
113 ± 3,47
113 ± 4.12
Uiteindelijk lichaamsgewicht (kg)
131 ± 2.85
137 ± 1.89
Feed consumptie, g
als gevoed
× d
-1
3219 ± 199
2997 ± 340
BW winst,% van BW bij begin
× 28d
-1
15.9
21,2
FCR, g
× g
-1
5
3.34
Karkas gewicht (kg)
103 ± 0.89
107 ± 0.60
Karkas opbrengst (%)
78.6
78,1
Terug vet maximale breedte (mm bereik)
4.35 ± 0.45
4.20 ± 0.20
Anatomo-pathologische bevindingen
macroscopische letsels werden gevonden in 13 van de 21 varkens gevoed met het risico klasse 1 dieet. Deze werden waargenomen in de NGR mucosa en werden geclassificeerd als hyperkeratose (13/13), mucosale erosies (11/13) en bloedende zweren (2/13). Geen pathologische tekenen werden macroscopisch waargenomen in de resterende gebieden van het maagslijmvlies. Na grondig onderzoek, verschillende erosies bleek samensmelten in meer en meer uitgebreide gebieden, resulterend in bloedende maagzweer, meestal aan de randen van de NGR mucosa, door de GGR mucosa (figuur 1, zie pijl). Deze plaats is typisch voor maagzweren als pathognomonisch teken van een fysisch-chemische verwonding in de maag van het varken: zuurgraad van de maagbrij en verminderde /verminderde bufferende werking van de secretorische slijmvlies NBR van weefselschade behouden, waardoor soortgelijke grove morfologische veranderingen. Een voeding oorsprong in de ontwikkeling van dergelijke verwondingen redelijkerwijs worden aangenomen en kunnen een aanleg voor secundaire kolonisatie door infectieuze agentia veroorzaken (
Helicobacter spp.) In de NGR mucosa. Niettemin een ander tropisme in verschillende gebieden van de maag (maag glandulaire regio GGM of pylorus maagstreek, PGR) werd beoordeeld in overeenstemming met verschillende bacteriële stammen ulcerogene in het varken. Directe ulcerogenicity van de voeding niet worden toegeschreven met zekerheid, omdat er geen lineaire effecten in deze ervaring werden geschat; bovendien de diëten verschilden niet alleen qua deeltjesgrootteverdeling, maar ook in de samenstelling van de ingrediënten en de fysische vorm doch de kwaliteitsbeoordeling van diëten niet markeren bijzondere voedingsrisico, noch waren er bepaald ingrediënt bijzonderheden of een combinatie die kunnen worden gekoppeld aan ulcerogene risico verhoogd voor varkens op basis van in de literatuur, behalve de intens grond gepelleteerd dieet. Figuur 2 deeltjesgrootteverdeling van de gepelleteerde (a) en de gemengde maaltijd (b) diëten voor vleesvarkens.
De differentiële diagnose rekening gehouden met de zoektocht naar Hyostrongylus rubidus
wormen,
aantoonbaar in maagslijmvlies bij bruto inspectie, met een negatieve reactie in alle varkens uit beide groepen. verhuur No macroscopische pathologische tekenen werden gedetecteerd magen van varkens (20/20) gevoed met de gemengde maaltijd dieet. Ondernemingen de microscopische evaluatie van NGR mucosa in ogenschijnlijk gezonde magen van beide groepen dieren, lieten ware negatieve monsters onthullen de totaliteit van varkens die met de maaltijd dieet, terwijl 5 van de 9 monsters werden positieve reacties op weefselbeschadiging en werden als vals negatieve monsters (omdat ongemerkt het bruto onderzoek van de maag in het slachthuis) met betrekking tot de varkens die met de gepelleteerde dieet. Bij lichtmicroscopie, ontstekingscellen verstijven het maagslijmvlies van de hoornlaag
gedurende de lamina propria
, in overeenstemming met de graad van ernst. De aanwezigheid van lymfocyten, plasmacellen en neutrofiele granulocyten waargenomen. Chronische laesies (overvloed van lymfocyten) waargenomen in het epitheel van de NGR slijmvlies toonde ook herhaald en bleef de schade (neutrofielen aanwezigheid), tot bloedende zweren
Class of risico testen
Volgens de prevalentie van maag- laesies waargenomen en de afgesneden drempel in de literatuur, de methodologie voor de klasse van de risicobeoordeling op basis van de VFP aandeel van zowel de maaltijd en gepelleteerd diëten bleek een sterke positieve voorspellende waarde hebben (PPV: 100%) en de specificiteit of ware negatieve rente (TNR: 100%), gevolgd door een goede nauwkeurigheid (ACC: 88,1%) en de gevoeligheid of ware positief tarief (TPR: 72,2%). De levering van 4 weken van de fijngemalen gepelleteerd dieet dat een groot gedeelte (42,6%) van VFPS (ver boven de waarde van 36%, in de literatuur als de drempel waarboven aanleg voor macroscopische gastrische lesies ontstaan) was geassocieerd met subklinische en niet-productieve invloed op prestaties macroscopische maaglesies in 61,9% van de monsters. Dit is in overeenstemming met de hoge ulcerogene risico (klasse 1) beoordeeld op de gepelleteerde dieet op laboratorium inschatting van het risico.
Discussie
Slijpen intensiteit een negatieve impact op mucosale integriteit van de maag en profylactische en therapeutische aanbevelingen wijzen op een lagere slijpen intensiteit van de voeding [11, 16]. De mogelijke pathogenese in de literatuur was gekoppeld aan een soepelere maaginhoud en de daaruit voortvloeiende daling van de pH-gradiënt tussen de proximale en distale delen van de maag: de anatomische structuur van het proximale deel van de maag (NGR) in het varken is een zwak punt. Overwegend weefselschade vindt plaats zonder slijm bescherming wordt gewaarborgd, door het ontbreken van secretiecellen in de slokdarm
slijmvlies, vatbaar voor het ontwikkelen maagzweerbloedingen gemakkelijker. Bovendien sterke slijpen intensiteit van de pellet en verwarming behandelingen nutriënten verteerbaarheid doses (vooral zetmeel) verhogen, bepalen de gelatinering van zetmeel en een daaruit voortvloeiende verhoogde viscositeit van de maaginhoud, begunstigen het contact tussen het zuur maagbrij en NGR mucosa. In deze ervaring, maar maagzweerbloedingen gevonden in geslachte varkens die met de gepelleteerde dieet, is vermoedelijk dat in de nabije toekomst konden zijn opgetreden als de oorzaak van plotselinge dood op de boerderij: zoals gerapporteerd in de literatuur, varkens met uitgebreide en ernstige erosieve laesies van de pars oesophagea
toonde gezonde het klinisch onderzoek [17], bij minimale bloedverlies te zijn. Op dit punt, tijdens de klinische onderzoeken op de totaliteit van varkens voor de slacht worden uitgevoerd, kon geen bleke varkens noch symptomen te wijten aan bloed verliezen worden beoordeeld. Bovendien, in vivo
prestaties van varkens gevoed met de gepelleteerde dieet bleek gunstiger zijn dan die van de varkens gevoerd met de gemengde maaltijd dieet te zijn, in termen van het lichaamsgewicht bij de slacht en de voederconversie ratio. Anderzijds, Vriendschap [17] rapporteerden ook dat het bloedverlies en ernstige acute kunnen zijn: dus in sommige gevallen, varkens worden dood gevonden voordat klinische symptomen kunnen worden waargenomen. De bloedende zweren in twee van de 21 varkens die met de gepelleteerde dieet vertoonden een milde bloedverlies: bovendien zijn er geen grote coagula in de maaginhoud, maar bloedsporen. De vaststelling van de bloedende zweren werd toegeschreven aan de geleidelijke samensmelting van nauwe mucosale erosies, bevorderen tussen het weefsel met hyperkeratose, typisch bij de rand van de pars oesophagea
.
Bovendien de voeding rol in de pathogenese van maag zweren bij varkens moet rekening worden gehouden met verschillende factoren: ingrediënten (botanische oorsprong van de granen die worden gebruikt als ingrediënten, omdat verschillende frezen eigenschappen zijn gekoppeld aan genetische soorten kernels); warmte /behandeling druk (zetmeel gelatinering); slijpen intensiteit (vooral de vraag of in verband met verwarming behandeling of niet, als gevolg van zetmeel viscositeit veranderingen), en gezien het feit dat de pelleteringsprocessen vertegenwoordigt een tweede frezen effect zelf. Door dergelijke multifactorieel benadering van de relatie tussen de voeding rol en de ontwikkeling van maagzweren bij varkens te bepalen, moet de meest betrouwbare criterium van: a) de graansamenstelling; b) het vooraf pelletiseren slijpen intensiteit van voedingsmiddelen en c) pelleteringsprocessen zelf, als co-factoren die predisponeren voor het ontstaan ​​van blessures in het NGR van de maag van het varken. Bijgevolg moet een eerste onderscheid op potentiële ulcerogene risico van de voeding gericht op het productieproces: het malen intensiteit in de pre-pelletiseren fase een cruciaal punt in de verkregen deeltjesgrootteverdeling van de voeding (verder micromilling als effect van pelleteringsprocessen). Daarom moet de kwaliteit van de fysieke vorm van de voeding zowel het malen intensiteit (grof tot fijn) worden beoordeeld en de verdichtingsinrichting (maaltijd vs
. Pellet). Toch is het te worden onderstreept het feit dat vaak de deeltjesgrootteverdeling wordt beoordeeld op voedingsmiddelen uit de markt, als eindproducten, wanneer pelleteringsprocessen fase reeds voorgedaan: een passend beheer van de ulcerogene risico op dieet moet het slijpen intensiteit in de aan te pakken pre-pelleteren fase van het proces als een kritisch controlepunt (CCP). Volgens de laatste procedures beschreven in de literatuur, het laboratorium methode om de korrelgrootte van het voer te beoordelen moet een droge vs.
nat zeefanalyses bij het verwerken maaltijd vs.
gepelleteerd diëten, respectievelijk [14] vast te stellen: een ongepaste zeven zoude statistisch significante verschillen in de bepaling van micromilled deeltjes (< 0,4 mm) massa in diervoeders met verschillende fysieke vorm. De inzet van droge, in plaats van natte, zeefanalyse in een pellet dieet leidt tot een voorkeur voor de onderschatting van de hoeveelheid VFPS in het gebied van een derde tot de helft, bepaald op dezelfde korrel monster [14] met natte zeef .
Bovendien lijkt een gemiddelde waarde voor de deeltjesgrootte van de voeding uit te drukken niet meer informatief over de mogelijke risico's in verband met het dieet, in het licht van de meest recente resultaten van experimentele studies en uit deze ervaring in het veld te zijn: verhoogde hoeveelheden van grove deeltjes toonde geen profylactisch effect in de ulceroprotection, wanneer hoge verhoudingen van VFPS ook gekenmerkt dezelfde gepelleteerd dieet. Daarom is een "overall" waarde aan de korrelgrootte van voedermiddelen uit te drukken kan de echte ulcerogene risico in verband met het dieet te verbergen, indien het aandeel van de VFPS niet wordt vermeld. De literatuur meldt een afgesneden niveau met betrekking tot de toegenomen prevalentie van maagzweren, wanneer de voeding van een korrelgrootte kleiner dan 700 pm [11]. In hoeverre de prevalentie van maag- laesies toeneemt met een deeltjesgrootte kleiner dan 700 micrometer lijkt unstated-to-date te zijn. Bovendien, als grotere hoeveelheden grove deeltjes repre1sented, de gemiddelde waarde verandert maar geen ulceroprotection gegeven. Dit betekent dat de gemiddelde waarde niet zo specifiek en nauwkeurig de VFP verhouding te correleren met de ulcerogene risico van de voeding, mogelijk betrokken zijn bij maagzweer ontwikkeling in het varken.
Tenslotte werden infectieuze agentia die leiden tot maagzweren niet gegeven eerste overweging, omdat de rol van de voeding bleek betrokken te zijn bij het falen van de maag mucosale barrière en zelfbeschermende /helende vermogen: de literatuur meldt dat helicobacter-achtige stammen zijn wijdverspreid bevolking in magen van varkens '. Niettemin sommige stammen lijken meer pathogeen dan andere als hun aanwezigheid is ook gekoppeld aan gastrische ulceratie [17-20], maar onregelmatig in verschillende regio's van gastrische mucosa NGR. In elk geval, als gevolg van de gezondheid van finishers gevoed met de maaltijd dieet met een constante integriteit van NGR mucosa, de besmettelijke agentia werden niet verder onderzocht.
Volgens het hoge percentage van de voorspellende positieve waarde, die de precisie van weerspiegelt de test, de bepaling van VFP deel van het dieet werd toegepast als screeningstest om de hoog risico maaglesies beoordelen, door vals positieve resultaten (maaglesies null van de maaltijd dieet, ver beneden de afkapwaarde waren 0 van de 20). Bovendien is de hoge specificiteit van de test correct vastgesteld VFP lage waarden in de voeding veroorzaakte geen gastrische lesies. Wat betreft gevoeligheid, de voorspelde correct associatie met 72,2% van maaglesies waarschijnlijk een tijd afhankelijke parameter: in feite, valse negatieven grove inspectie bleek pas na microscopisch onderzoek. Met betrekking tot de blootstelling aan het risico klasse 1 voeding, moet worden benadrukt dat de overgang naar grof gemalen dieet is gemeld maag te verbeteren en het genezingsproces [13] vergemakkelijken. Daarom is de vaststelling van de laboratoriumprocedures voor de kwaliteitsbeoordeling van voedingsmiddelen gericht op het bepalen van de deeltjesgrootteverdeling van een nieuw dieet voor varkens, kan een betrouwbare preventieve maatregel om het risico van maag- laesies ontstaan ​​in de intensieve productie van varkensvlees verminderen. Met betrekking tot de nauwkeurigheid en de precisie tarieven verkregen volgens de prevalentie van de maag waargenomen letsels aan het voer ulcerogene risico te beoordelen, kan de bepaling van de VFP aandeel in het dieet worden beschouwd als een geldige test.
Conclusies
De cut off limiet in de literatuur betreffende VFP verhoudingen in de voeding geassocieerd met een hoog risico op het ontwikkelen van gastrische lesies, verscheen betrouwbaar is opgedaan zijn: zodanige verhouding kan een waardevolle indicator voor de mogelijke risico gastrische laesies ontstaan ​​schatten het varken met betrekking tot de het dieet. Toch is de meest geschikte beheer van het ulcerogene risico gepelleteerd diëten woont in het verlagen van het slijpen intensiteit van de grondstoffen, voor het korrelen; Anderzijds moet een goed compromis worden bereikt tijdens het malen fase van het productieproces, de stabiliteit van de pellet te beïnvloeden. De methode van de natte zeefanalyse de deeltjesgrootte verdeling van het gepelleteerde dieet, bemonsterd in de boerderij varkens te beoordelen, bleek in de praktijk bruikbaar en betrouwbaar voor de bepaling van de VFP hoeveelheid gepelletiseerd diëten zijn. Als praktisch belang bij varkens houderij dient de preventie rekening houden met het feit dat bloedende zweren in het slijmvlies van NGR magen varkens kunnen klinische eindpunten van een primair progressieve pathologische toestand, die een sub-klinisch verloop. Voorgesteld wordt routineanalyses van voedingsmiddelen deeltjesgrootteverdeling onderzoek dient: de beoordeling van de gevarenklasse predisponeren voor gastrische lesie ontwikkeling op basis van de VFP gedeelte van de voeding kan nuttig zijn om maagzweren, plotselinge dood en economische verliezen in beslag voorkomen level.
methoden
Dieren en diëten
Animal handling volgde de aanbevelingen van de Europese Unie richtlijn 86/609 /EEG van de Raad en de Italiaanse wet 116/92 met betrekking tot de verzorging van dieren. Het onderzoek werd goedgekeurd door de Ethische Commissie van de Universiteit van Sassari voor Onderzoek naar Proefdieren (Goedkeuring nr. 20.429 /X /10/5, 2012). Ondernemingen De studie omvatte een totaal van 41 gekruiste (Duroc stieren op de Italiaanse Large White X Duitse Landrace) finishers, individueel geïdentificeerd, uit dezelfde boerderij met een lichaamsgewicht bij het begin van de laatste periode tussen 107 en 119 kg. De dieren werden binnenshuis gehouden, bij een temperatuur tussen 21 en 24 ° C en relatieve vochtigheid van 61,5% tot 67%, en gehuisvest in groepen van 5-6 dieren per vierkante pen (6 x 4 m.) Op roosters. Finishers werden gevoed twee verschillende diëten: 20 varkens werden gevoed met een conventionele gemengde maaltijd dieet, op basis van gemalen gerst en erwten maaltijd volgens recept van de boer; 21 varkens werden gevoed een gepelleteerd compleet voer voor vleesvarkens, ingezet voor het eerst op de boerderij. Het voedingsschema duurde vier weken, totdat alle 41 varkens in hetzelfde slachthuis zijn geslacht. Alle varkens werden ver verplaatst van de pennen en vervoerd naar het slachthuis, 60 km van de boerderij: beide groepen werden gehouden uit het voeden tijdens de gehele duur van het transport en tijdens het verblijf in de stallen bij slachthuis, alvorens het slachten keten <. br> in de afgelopen twee weken, het gemiddelde dagelijkse voeropname werd per pen gerapporteerd en berekend per varken gegroepeerd in dezelfde pen, voor voederconversie efficiëntie schatting.
laboratorium procedures en de kwaliteitsbeoordeling van voedingsmiddelen
kwaliteitsbeoordeling van voedermiddelen
de boer stuurde een monster van het gepelleteerde dieet voor finishers om de service afdeling van ons instituut voor de kwaliteitsbeoordeling. Tijdens laboratoriumtests, het voer monster onderging sensorische analyse op basis van de buitenste evaluatie: kleur, geur en vorm, gecorreleerd aan stabiliteit. De stabiliteit werd beoordeeld op afstoffen de korrel's, poederen of vallen in stukken: door het hanteren van de pellet, constante vorm op basis van poeder transfer naar de handen van de operator, was beperkt tot intense poederen /afbrokkelende-gescoord. De hygiënische toestand beoordeling is gebaseerd op aanbevelingen voor het versnipperen en gepilleerd voedingsmiddelen [21]: de mogelijke aanwezigheid van parasieten (mijten en andere insecten, zowel volwassenen of larven) en schimmels onderzocht. De diameter grootte van de pellets werd gemeten met digitale schuifmaat. De deeltjesgrootteverdeling werd bepaald door droog versus
. natte zeefanalyse [9, 10], volgens de laatste procedures beschreven door Wolf et al. [14] bij het versnipperen of gepelleteerde diervoeders moeten worden gekarakteriseerd. De natte zeefanalyse vereiste 50 g gepelleteerd monster. De natte zeefanalyse en de deeltjes- grootteverdeling werd uitgevoerd door middel van een zeef 8-toren (maaswijdte, mm: 3,15, 1,4, 1,0, 0,8, 0,6, 0,4, 0,2). Het monster werd gedurende 1 uur zetten in 1000 ml water (30 ° C, agitatie na 30 min) en de feed-water-suspensie werd gegoten op de bovenste zeef van een toren die op een open werd geplaatst overgoten schip met een run- uit. Dit monster werd gespoeld met 10 l koud, gedestilleerd water (druk: 1 bar). De zeef toren werd in een kast droger (103 ° C), totdat een constant gewicht bereikt.
Chemische samenstelling diëten
Een hoeveelheid van 150 g van beide monsters werd in een oven gedroogd (103 ° C) en grond (0,5 mm): de monsters werden in duplo geanalyseerd en chemische samenstelling bepaald met gemodificeerde Weende analyse [22]. Het gehalte aan ruw eiwit (CP) werd beoordeeld door de Kieldahl methode.
Animal prestaties, de gezondheidstoestand en de post-mortem keuring
Animal prestaties en de gezondheidstoestand
Aan het einde van de laatste periode, na vier weken van het voeden de gepelleteerde dieet en de gemengde maaltijd dieet werden alle varkens gecontroleerd op de boerderij vóór slachting tijdens klinisch onderzoek werden gezondheidstoestand vergeleken tussen de finishers gevoed met verschillende diëten. Beide groepen dieren was ook gecontroleerd op dagelijkse gewichtstoename (gd -1), voederconversie en eindlichaamsgewicht bij het slachten (kg). Dieren ging het slachten keten zonder een bepaalde volgorde, zoals, progressief, de veterinaire dienst van het slachthuis de checklist van provenience en het klinisch onderzoek van dieren uitgevoerd, in overeenstemming met de Italiaanse D.P.R. 317/96, IV mod., Gewijzigd door D.M. 16 e van mei 2006 voor de uitvoering van de Europese richtlijn 92/102 /EEG.
Aan het einde van het slachten keten, karkas gewicht en warm karkas opbrengst werden berekend en back-fat dikte gemeten door middel van een schuifmaat in de maximale breedte (tussen de derde en vierde rib, zes cm van de wervelkolom).
post mortem keuring

aan het einde van het slachten keten, de gebruikelijke post mortem
inspectie van het karkas en de ingewanden werd uitgevoerd op alle monsters. Het maagslijmvlies van elk karkas werd rechtstreeks onderzocht in het slachthuis, om de mogelijke aanwezigheid van gastrische laesies in beide groepen dieren gevoed de gepelleteerde vs
. maaltijd diëten. De magen werden onmiddellijk van het karkas verwijderd en uitgesneden uit de slokdarm en de twaalfvingerige darm, na dubbele banden. Afzonderlijk werden magen geopend aan het grote kromming en elk inhoudelijk verzameld. Interne slijmvlies werd naar buiten gebracht en gespoeld in koud water om de resterende voedselmassa verwijderen en toestaan ​​dat de bruto inspectie
Macroscopische evaluatie van maagslijmvlies
Een eerste parameter beschouwd als de regio van de maag, genoemd in een progressieve mondeling aboral-order:. Non glandulaire gebied (NGR), ook wel slokdarmmucosa aanzienlijk groot in de maag van het varken; cardiale glandulaire gebied (CGR), glandulaire maag gebied (GGR) en pylorus glandular regio (PGR), zoals in de tekening van de oorspronkelijke binnen- maagwand van het varken (Figuur 3, door M.G. Cappai, 2011). Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Nieuwe techniek voor gal reconstrueren aan de hand van een geïsoleerde maag-buis met een gevasculariseerde pedikel: een levend dier experimenteel onderzoek en de eerste klinische geval
• Beschermende effecten van een gastro-intestinaal middel bevat Koreaanse rode ginseng op maagzweren modellen in muizen