Fysiologie van de maag

In de mond, we kauwen en bevochtig vast voedsel tot het een kleine massa bekend als een bolus. Toen we slikken elke bolus, vervolgens gaat door de slokdarm naar de maag waar het wordt opgeslagen samen met andere bolussen en vloeistoffen uit dezelfde maaltijd.
De grootte van de maag varieert van persoon tot persoon, maar Gemiddeld kan comfortabel bevatten 1-2 liter van voedsel en vloeistof tijdens een maaltijd. Trekkracht tot zijn maximale capaciteit door een grote maaltijd of te veel eten, kan de maag maximaal 3-4 liter. Uitzetting van de maag naar de maximale grootte maakt spijsvertering moeilijk, omdat de maag niet gemakkelijk uitbesteden aan voedsel goed mengen en leidt tot gevoelens van onbehagen.

Na de maag is gevuld met voedsel van een maaltijd, het slaat de voedsel voor ongeveer 1-2 uur. Gedurende deze tijd, de maag blijft het spijsverteringsproces die begon in de mond en kan de darmen, pancreas, galblaas en lever te bereiden op de spijsvertering te voltooien.

Aan het onderste einde van de maag, de pylorus sluitspier regelt de beweging van voedsel in de darm. De pyloric sluitspier is normaal gesloten om voedsel en maag afscheidingen in de maag te houden. Zodra maagbrij is klaar om de maag verlaten, de pylorische sfincter opent naar een kleine hoeveelheid maagbrij laten overgaan in de twaalfvingerige darm. Deze werkwijze, bekend als maaglediging, herhaalt langzaam via 1-2 uren dat voedsel wordt opgeslagen in de maag. De langzame maaglediging helpt verspreiden de hoeveelheid maagbrij vrijkomen van de maag en maximaliseert de vertering en absorptie van voedingsstoffen in de darmen.

Secretie
de maag produceert en scheidt diverse belangrijke stoffen controle van de vertering van voedsel. Elk van deze stoffen door exocriene en endocriene cellen in de mucosa

De belangrijkste exocriene product van de maag maagsap -. Een mengsel van slijm, zoutzuur en spijsverteringsenzymen. Maagsap wordt gemengd met voedsel in de maag vertering.
Gespecialiseerde exocriene cellen van de mucosa zogenaamde muceuze cellen scheiden slijm in het lumen van de maag naar de maag pits. Dit slijm verspreidt over het oppervlak van de mucosa het bekleden van de bekleding van de maag met een dikke, zuur- en enzym-resistente barrière. . Maag slijm is ook rijk aan bicarbonaat ionen, die de pH van maagzuur te neutraliseren
pariëtale cellen in de maag kuilen van de maag produceren 2 belangrijke secreties: intrinsieke factor en zoutzuur. Intrinsieke factor is een glycoproteïne dat voor het vitamine B12 bindt in de maag en kan de vitamine worden geabsorbeerd in de dunne darm. Vitamine B12 is een essentiële voedingsstof voor de vorming van rode bloedcellen. Zoutzuur beschermt het lichaam door het doden van pathogene bacteriën die van nature in de voeding. Zoutzuur helpt ook om eiwitten te verteren door denaturerende ze in een ongevouwen vorm die gemakkelijker enzymen verteren. Het eiwit verteren enzym pepsine wordt geactiveerd door blootstelling aan zoutzuur in de maag
chief cellen, ook gevonden in de maag kuilen van de maag, produceren twee spijsverteringsenzymen. Pepsinogeen en gastrische lipase. Pepsinogeen is het voorlopermolecuul van de krachtige proteïne verteren enzym pepsine. Omdat pepsine de belangrijkste cellen die het te produceren zou vernietigen, wordt uitgescheiden in de inactieve pepsinogen vorm. Wanneer pepsinogeen de zure pH in de maag door zoutzuur bereikt, verandert de vorm en wordt het actieve enzym pepsine. Pepsine breekt dan voedingseiwitten in hun aminozuur- bouwstenen. Gastrische lipase is een enzym dat vetten verteert door het verwijderen van een vetzuur een triglyceride molecuul.
G cellen endocrine cellen onderaan van de maag pits. G cellen geven het hormoon gastrine in de bloedbaan als reactie op veel stimuli, zoals signalen van de nervus vagus; de aanwezigheid van aminozuren in de maag van verteerde eiwitten; en het strekken van de maagwand tijdens een maaltijd. Gastrine reist door het bloed naar verschillende receptor cellen in de maag waar het stimuleert de klieren en spieren van de maag. Glandulaire stimulatie door gastrine leidt tot een verhoogde afscheiding van maagsap tot stoelgang bevordert. Stimulering van gladde spieren door gastrine leidt tot sterkere samentrekkingen van de maag en de opening van de pylorische sluitspier voedsel bewegen in het duodenum. . Gastrine bindt ook aan cellen in de pancreas en de galblaas wanneer de secretie van pancreassap en gal verhoogt receptor
Digestion
Vertering in de maag kan worden verdeeld in 2 klassen: mechanische vertering en chemische vertering. Mechanische vertering de fysieke scheiding van een massa van voedsel in kleinere massa terwijl chemische digestie is de chemische omzetting van grotere moleculen in kleinere moleculen.

De mengwerking van de maagwand laat mechanische vertering plaatsvinden in de maag. De gladde spieren van de maag produceren samentrekkingen bekend als het mengen van golven die de bolussen van het voedsel te mengen met maagsap. Deze menging leidt tot de productie van de dikke vloeistof genoemd maagbrij.
Terwijl voedsel fysiek gemengd met maagsap chyme te produceren, de enzymen aanwezig in het maagsap chemische digest grote moleculen in hun kleinere subeenheden. Maag-lipase splitst triglyceride vetten in vetzuren en diglyceriden. Pepsine breekt eiwitten in kleinere aminozuren. De chemische digestie begonnen in de maag worden niet voltooid tot chyme de darmen bereikt, maar de maag bereidt moeilijk te verteren proteïnen en vetten voor verdere vertering.
Hormooncontrole
de activiteit van de maag wordt gecontroleerd van diverse hormonen die de productie van maagzuur en het vrijkomen van voedsel in de twaalfvingerige darm te regelen.

gastrine, door de G cellen van de maag zelf, verhoogt de activiteit van de maag door het stimuleren verhoogde maagsap productie, spiercontractie en maaglediging via de pylorus sfincter.
Cholecystokinine (CCK), geproduceerd door de mucosa van de twaalfvingerige darm, is een hormoon dat op de maaglediging door het aangaan van de pylorus sfincter. CCK wordt afgegeven in reactie op voedsel rijk aan eiwitten en vetten, die moeilijk voor het lichaam te verteren. Door remming van de maaglediging, CCK laat voedsel worden opgeslagen in de maag langer betere vertering door de maag en de pancreas en de galblaas tijd enzymen vrij en gal spijsvertering in de twaalfvingerige darm verhogen.
Secretin ander hormoon door mucosa van de twaalfvingerige darm is, reageert op de zuurgraad van maagbrij die in de twaalfvingerige darm van de maag. Secretine reist door de bloedbaan naar de maag, waar het vertraagt ​​de productie van maagsap van de exocriene klieren van het slijmvlies. Secretine bevordert ook de productie van pancreas sap en gal die zuur-neutraliserende bicarbonaat ionen bevatten. Het netto effect van secretine is om de darmen te beschermen tegen de schadelijke effecten van zure maagbrij.

• Anatomie van de maag
• -