Het spijsverteringsstelsel is een essentiële verzameling organen die verantwoordelijk is voor het afbreken van voedsel in zijn componenten die het lichaam kan gebruiken. Naarmate we ouder worden, blijft het risico dat er iets misgaat in het spijsverteringsstelsel toenemen, vanwege het hoogtepunt van jarenlange effecten van zaken als voeding, levensstijl, ziekten en medicijnen. Bij ouderen kunnen nieuwe medische problemen optreden, zoals divertikelziekte of colorectale kanker, of langdurige aandoeningen kunnen verergeren, zoals dyspepsie, prikkelbaredarmsyndroom, inflammatoire darmziekte (ziekte van Crohn en colitis ulcerosa), coeliakie en GERD.
Hier zullen we kijken naar manieren om de spijsvertering gezond te houden naarmate je ouder wordt, evenals naar aandoeningen die vaak voorkomen bij oudere personen en de behandeling en behandeling van deze aandoeningen.
Het handhaven van gezonde voedingsgewoonten kan grote voordelen bieden voor uw algehele spijsvertering. Kies voedzaam voedsel, zoals beschreven in Canada's Food Guide en eet gevarieerd. Het krijgen van voldoende vezels is belangrijk om constipatie, diarree en diverticulaire aandoeningen positief te beïnvloeden. Vrouwen ouder dan 50 jaar moeten streven naar 21 g vezels per dag, terwijl mannen in die leeftijdsgroep naar 30 g moeten streven. Het krijgen van voldoende vitamine D is ook van vitaal belang, vooral tijdens de winter, en deze behoeften nemen toe naarmate we ouder worden. Degenen die tussen 51 en 70 jaar oud zijn, moeten 400 IE (10 microgram) vitamine D per dag innemen, en degenen die 71 jaar en ouder zijn, moeten 600 IE (15 microgram) per dag innemen. Supplementen zijn absoluut noodzakelijk omdat er zeer weinig voedingsbronnen van vitamine D zijn en we in Canada het hele jaar door niet genoeg zonlicht krijgen om onze eigen vitamine D te synthetiseren. Calciuminname is ook erg belangrijk voor ouderen, die zouden moeten streven naar het consumeren van 1.200 mg van calcium per dag door drie porties zuivel of alternatieven of door supplementen te consumeren.
Het is belangrijk om het hele leven actief te blijven. Een persoon die ouder is dan 50 moet elke week deelnemen aan ten minste twee en een half uur matige tot krachtige aerobe activiteit, verdeeld over sessies van tien minuten of meer. Dit kan activiteiten omvatten zoals wandelen, fietsen en zwemmen. Voeg minstens twee keer per week spier- en botversterkende activiteiten toe, zoals gewichtheffen, oefeningen met weerstandsbanden, zwaar tuinieren of yoga.
Voldoende slaap kan ook de gezondheid en functie van de spijsvertering ten goede komen. Probeer 7-8 uur slaap te krijgen en een schema in te stellen waarin je elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed gaat en wakker wordt. Stress kan bijdragen aan het verergeren van spijsverteringssymptomen, en hoewel het makkelijker gezegd dan gedaan is, kan focussen op het verlichten van stress je helpen een goede gezondheid te behouden. Sommige technieken om met stress om te gaan zijn onder meer regelmatige lichaamsbeweging, tijd voor jezelf nemen, goed lachen, beter ademen en negatieve gedachten in de gaten houden.
Moeite met slikken (dysfagie) komt vaak voor bij oudere personen. Er zijn een paar dingen die hieraan bijdragen, waaronder verminderde speekselproductie, verminderde kracht in de bovenste slokdarmsfincter, degeneratie van zenuwen en spieren (wat een veelvoorkomend gevolg is van de ziekte van Parkinson en beroerte), en verminderde coördinatie van het slikproces. Deze symptomen komen vaker voor naarmate we ouder worden. Als u moeite heeft met slikken, zijn er een paar technieken om de symptomen te verlichten. Grondig kauwen, een goed gebit, goed passend kunstgebit, langzaam eten en rechtop zitten tijdens het eten kunnen allemaal helpen.
Functionele dyspepsie (FD) is een chronische aandoening van gevoel en beweging (peristaltiek) in het bovenste spijsverteringskanaal die ongeveer 20-45% van de bevolking treft. Symptomen zijn onder meer terugkerende pijn in de bovenbuik, misselijkheid, boeren, een opgeblazen gevoel, vroege volheid en indigestie. De oorzaak van functionele dyspepsie is onbekend; er zijn echter verschillende hypothesen die deze aandoening kunnen verklaren, hoewel geen enkele consistent kan worden geassocieerd met FD. Overmatige zuursecretie, ontsteking van de maag of twaalfvingerige darm, voedselallergieën, invloeden van levensstijl en voeding, psychologische factoren, bijwerkingen van medicijnen (van medicijnen zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), bijv. ibuprofen, naproxen, aspirine), en Helicobacter pylori infectie hebben allemaal hun voorstanders gehad.
Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) treedt op wanneer het bovenste deel van het spijsverteringskanaal niet goed functioneert, waardoor de maaginhoud terugstroomt in de slokdarm. Het meest voorkomende symptoom van GERD is zure reflux, terwijl andere symptomen zijn brandend maagzuur, zure of voedseloprispingen, aanhoudende keelpijn, chronisch hoesten, pijn op de borst en slechte adem. 13-29% van de Canadezen ervaart terugkerende symptomen.
Het management voor deze twee bovenste GI-stoornissen is vergelijkbaar. Ze omvatten een combinatie van aanpassingen aan het dieet en de levensstijl, en medicijnen waar nodig. Het is belangrijk om uw eigen trigger-voedingsmiddelen te vinden, dit zijn voedingsmiddelen die de symptomen verergeren wanneer u ze consumeert. Enkele veelvoorkomende voedingsmiddelen voor FD en GERD zijn vet voedsel, kruiden, alcohol en cafeïne, maar elk individu is uniek en het kan zijn dat deze voedingsmiddelen u niet storen, terwijl andere voedingsmiddelen dat wel doen. Het vermijden van deze voedingsmiddelen, of het slechts in kleine hoeveelheden consumeren, kan de symptomen helpen beheersen. Het handhaven van een gezond lichaamsgewicht en het stoppen of verminderen van het roken van sigaretten kan ook helpen, omdat obesitas en nicotine kunnen bijdragen aan een storing van de onderste slokdarmsfincter. Ga niet direct na het eten liggen en probeer tijdens het slapen het hoofdeinde van het bed 15 cm hoger te leggen.
Er zijn twee hoofdtypen medicijnen die brandend maagzuur helpen verminderen. Ten eerste zijn er die zuur neutraliseren, zoals Maalox®, Tums® en Pepto-Bismol®. Deze zijn over het algemeen alleen voor kortdurend (twee weken of minder) gebruik. Het tweede type medicatie zijn medicijnen die de zuursecretie onderdrukken, die worden gebruikt voor langdurig GERD-beheer. Deze omvatten histamine-2-receptorantagonisten of H2 RA's (Pepcid®, Tagamet®, Zantac®) en protonpompremmers of PPI's (Losec®, Pantoloc®, Prevacid®, Nexium®, Tecta®, Dexilant®).
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zijn een soort pijnstillende medicatie. De meest voorkomende hiervan zijn acetylsalicylzuur (Aspirine®, ASA), ibuprofen (Advil®) en naproxen (Aleve®). Hoewel deze medicijnen effectief zijn in het verlichten van pijn en een relatief laag bijwerkingenprofiel hebben, kunnen ze schade aan het bovenste spijsverteringskanaal veroorzaken. Naarmate u ouder wordt, neemt uw risico op het ontwikkelen van complicaties, zoals maagzweren, toe. Andere risicofactoren zijn onder meer hoge doses of frequent gebruik van NSAID's, eerdere GI-bloedingen, gelijktijdig gebruik van steroïden, hart- en vaatziekten en het mengen van meerdere NSAID's. Om gastro-intestinale schade door NSAID's te voorkomen, kunt u bepaalde medicijnen gebruiken, zoals H2RA's en PPI's, die het zuur in uw maag verminderen, of een mucosaal werkend schild (Sucralfate®) om de maag tegen zuur te beschermen. Er zijn ook alternatieve NSAID's, zoals COX-2-remmers (Celebrex®), maar deze hebben hun eigen risico's. Als geen van deze opties werkt, kunt u overwegen NSAID's te beperken of te vermijden. Als u zich zorgen maakt over uw NSAID-gebruik en de mogelijke complicaties, neem dan contact op met uw arts.
Normale stoelgang verschilt van persoon tot persoon, en het belangrijkste om op te focussen is uw comfortniveau. Doorgaans wordt drie keer per dag tot drie keer per week stoelgang als normaal beschouwd, maar als u binnen dit bereik valt en onaangename symptomen heeft, is het misschien niet gezond voor u, en als u buiten dit bereik valt, maar geen andere symptomen, het zou in orde kunnen zijn. Een gezonde stoelgang verloopt soepel en zonder pijn en is niet te los en waterig of te hard en klonterig. Je hoeft je niet in te spannen, en als je moet gaan, zou het niet onaangenaam urgent moeten zijn.
Diarree treedt op wanneer het spijsverteringskanaal de materie er te snel doorheen duwt (snelle transittijd van het colon). Dit betekent dat er niet genoeg tijd is voor de dikke darm om voldoende water uit de dikke darm te verwijderen, wat leidt tot meer vocht, volume en frequentie van stoelgang. Buikklachten komen ook vrij vaak voor. Er zijn veel oorzaken van diarree, sommige zijn tijdelijke effecten en sommige zijn van chronische ziekte. Voorbeelden zijn infectie, bijwerkingen van medicijnen, lactose-intolerantie, coeliakie, prikkelbare darmsyndroom en inflammatoire darmaandoeningen (ziekte van Crohn en colitis ulcerosa). Diarree treft ongeveer 7-14% van de senioren.
Er zijn twee groepen medicijnen die diarree kunnen verlichten.
De eerste groep, bulkvormers, werken door water in de darm op te nemen om losheid en frequentie van ontlasting te verminderen. Deze omvatten vezels of psyllium (Metamucil®, Prodiem®, Benefibre®) en galzoutbinders (Olestyr®).
De tweede groep omvat medicijnen die de spieractiviteit van de darm veranderen, de transittijd vertragen, waardoor de darm meer water uit de ontlasting kan opnemen. Deze omvatten niet-narcotische middelen tegen diarree zoals loperamide (Imodium®), narcotische middelen tegen diarree zoals difenoxylaathydrochloride en atropinesulfaat (Lomotil®) en codeïne, en krampstillende middelen zoals hyoscinebutylbromide (Buscopan®).
Obstipatie treedt op wanneer ontlasting te lang duurt om door het spijsverteringskanaal te bewegen (langzame transittijd van het colon). Dit leidt ertoe dat de dikke darm overtollig water uit de ontlasting opneemt, waardoor harde, droge ontlasting ontstaat, verminderde frequentie, overbelasting, rectale druk of volheid, een opgeblazen gevoel, buikpijn en een gevoel van onvolledige evacuatie. Deze symptomen kunnen leiden tot slechte eetlust, rugpijn en algemene malaise. Oorzaken zijn onder meer het consumeren van een dieet met te weinig vezels en vocht, onvoldoende lichaamsbeweging, bijwerking van medicatie (bijv. Opiaten, tricyclische antidepressiva, calciumantagonisten), bepaalde supplementen (calcium en ijzer), prikkelbare darmsyndroom, darmobstructies of vernauwingen door chirurgie, diabetes, beroerte, hypothyreoïdie en de ziekte van Parkinson. Constipatie treft 15% van de Canadese bevolking, maar komt veel vaker voor bij oudere personen:13% van de 30-64-jarigen en 23% van de 65-93-jarigen.
Een combinatie van levensstijl en dieetaanpassingen kan in veel gevallen constipatie helpen verlichten. Het consumeren van voldoende vezels en ervoor zorgen dat u veel vocht drinkt, voegt volume toe aan de ontlasting, waardoor deze sneller door het spijsverteringskanaal gaat. Pruimen zijn vezelrijk voedsel dat effectief is bij het behandelen van constipatie en dat voedingsstoffen bevat voor een goede algemene gezondheid.
Door voldoende lichaamsbeweging te krijgen, kan de ontlasting ook sneller door de dikke darm worden verplaatst. U kunt complicaties van constipatie, zoals aambeien, verminderen door ervoor te zorgen dat u de tijd neemt in de badkamer en overbelasting voorkomt. Door uw voeten licht verhoogd te houden en naar voren te leunen, kan uw dikke darm in een meer ideale positie komen voor een comfortabele stoelgang. Er zijn speciaal ontworpen voetsteunen beschikbaar (bijv. Squatty Potty®) die u voor het toilet kunt plaatsen en uw voeten omhoog kunt brengen om deze positie te behouden.
Als deze veranderingen in levensstijl niet genoeg zijn, zijn er veel medicijnen die de transittijd kunnen helpen versnellen om constipatie te voorkomen en te verlichten. Deze omvatten een breed scala aan laxeermiddelen, zoals ontlastingverzachters, smeermiddelen, stimulerende middelen en hyperosmotica, waaronder zoutoplossing, lactulose, glycerine en polymeer. Klysma's kunnen ook sommige personen helpen, maar gebruik deze alleen als uw arts ze heeft aanbevolen, omdat ze niet zo veilig zijn als andere behandelingen.
In meer ernstige gevallen kan een voorgeschreven medicijn, linaclotide (Constella®) genaamd, de consistentie van de ontlasting verbeteren door de afscheiding van darmvocht te verhogen. Dit helpt de doorgang van ontlasting door het spijsverteringskanaal te vergemakkelijken en de bijbehorende symptomen te verlichten.
Diverticulaire ziekte treedt op wanneer kleine zakachtige uitstulpingen die door de buitenste dikke darmwand ballonnetje vormen in de dikke darmwand. Deze uitstulpingen, diverticula genaamd (diverticulum als het er maar één is), hebben meestal een diameter van 0,5-1 cm, maar kunnen in zeldzame gevallen veel groter worden. Ze komen het meest voor in het onderste deel van de dikke darm. Diverticulaire ziekte is een ziekte van ouderen. Het treft 5% van de westerse volwassen bevolking jonger dan 40 jaar, maar treft 50% van degenen die 60 jaar en ouder zijn en stijgt tot 65% bij degenen van 85 jaar en ouder.
Er zijn twee hoofdtoestanden bij diverticulaire aandoeningen:diverticulosis en divertikelitis . Diverticulosis treedt op wanneer er divertikels aanwezig zijn, maar ze zijn niet ontstoken. Het is vaak aanwezig zonder symptomen (85% van de tijd) en kan worden beheerd door gezonde voedingsgewoonten, waaronder voldoende inname van vezels en water, en matige lichaamsbeweging. Diverticulitis treedt op tijdens een opflakkering, wanneer de divertikels ontstoken en/of geïnfecteerd raken, en komt voor in 10-25% van de gevallen van divertikelziekte. Symptomen kunnen zijn:een toename van diarree, krampen en prikkelbaarheid van de darmen, evenals bloedingen, een opgeblazen gevoel, koorts en intense pijn en gevoeligheid in het linker onderste deel van de buik. Behandeling voor diverticulitis omvat een vezelarm of vloeibaar dieet om darmrust mogelijk te maken, en soms zijn antibiotica of een operatie noodzakelijk. Bekijk onze video over diverticulaire aandoeningen voor meer informatie.
Darmkanker is een ernstige, levensbedreigende ziekte. Het komt vaker voor bij ouderen dan bij jonge mensen, maar heeft nog steeds een laag levenslang risico op ontwikkeling. Ongeveer 5-6% van de bevolking ontwikkelt colorectale kanker, en het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Personen die al meer dan tien jaar colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn in de dikke darm hebben, en degenen met een familiegeschiedenis van colorectale kanker, lopen ook een verhoogd risico. Hoewel elk type kanker een verwoestende diagnose kan zijn, is de behandeling van colorectale kanker uiterst effectief als het vroeg wordt ontdekt.
Het duurt tot tien jaar voordat dikkedarmkanker zich ontwikkelt uit een poliep. Daarom is het advies van een colonoscopie om de tien jaar effectief. Het stelt artsen in staat om risicovolle poliepen te verwijderen voordat ze kanker kunnen worden. Een andere optie is om jaarlijks de ontlasting te laten controleren, meestal in de vorm van een fecale immunochemische test (FIT). Als uw arts iets abnormaals ziet, kan hij of zij verder testen aanbevelen. Zorg ervoor dat u zich laat testen! De meeste artsen adviseren echter om te stoppen met het screenen van de dikke darm zodra u de leeftijd van 75 jaar heeft bereikt of als u ernstige gezondheidsproblemen heeft.
Als u recent/plotseling last krijgt van de volgende symptomen, bespreek dit dan met uw arts:
Hoewel uw risico op het ontwikkelen van spijsverteringsaandoeningen en -stoornissen matig toeneemt naarmate u ouder wordt, kunnen een goed uitgebalanceerd dieet, lichaamsbeweging en uw arts op de hoogte stellen van eventuele plotselinge veranderingen in uw spijsverteringsstelsel er allemaal toe bijdragen om gezond te blijven functioneren tot ver in degenen die wijzer zijn. jaar.
Vetarm versus vetrijk – welk dieet is beter voor de darmflora?
Obesitas en hart- en vaatziekten nemen toe omdat we zijn afgestapt van traditionele vetarme en koolhydraatrijke diëten. Velen van ons die in meer ontwikkelde landen wonen, eten nu een hoger aandeel ve
Helpt Sprite bij diarree?
Diarree zorgt ervoor dat het lichaam vocht verliest, wat leidt tot uitdroging. Suikerhoudende dranken, zoals Sprite, staan mogelijk niet hoog op de lijst met aanbevolen vloeistoffen in geval van dia
Is Barretts-slokdarm ernstig?
Is de slokdarm van Barrett ernstig? Barrett-slokdarm is een aandoening waarbij de slokdarm beschadigd is door zure reflux. Het is een ernstige aandoening die kan uitgroeien tot kanker van de slokda
