PDS-D (Prikkelbare Darm Syndroom met Diarree)

Feiten en definitie van IBS-D

IBS-D is het prikkelbaredarmsyndroom met diarree.

• Prikkelbaredarmsyndroom (PDS) is een chronische gastro-intestinale aandoening.
• Symptomen van IBS zijn onder meer:
  • Buikkrampen of pijn
  • Opgeblazen gevoel
  • Gasigheid
  • Gewijzigde stoelgang (afwisselende perioden van diarree en obstipatie).
• De oorzaak van IBS is momenteel niet bekend. Men denkt dat het het gevolg is van een combinatie van abnormale bewegingen van het maagdarmkanaal, een verhoogd bewustzijn van lichaamsfuncties en een verstoring van de communicatie tussen de hersenen en het maagdarmkanaal.
• IBS-D is het prikkelbare darm syndroom met diarree.
• De meest voorkomende symptomen van de aandoening zijn:
  • Plotselinge aandrang tot stoelgang
  • Buikpijn of ongemak
  • Gas
  • Losse ontlasting
  • Veel voorkomende ontlasting
  • Gevoel niet in staat te zijn de darmen volledig te ledigen
  • Misselijkheid
• IBS wordt gediagnosticeerd door uitsluiting, wat betekent dat een arts eerst andere alternatieven overweegt en tests uitvoert om andere medische problemen uit te sluiten. Er zijn nieuwe bloedtesten die kunnen helpen bij het diagnosticeren van sommige vormen van IBS.
  • Huismiddeltjes om onder meer bepaalde voedingsmiddelen te vermijden die diarree, een opgeblazen gevoel en winderigheid veroorzaken of verergeren, zoals voedingsmiddelen met een hoog FODMAP-gehalte, zoals:
  • Kruisbloemige groenten (bijvoorbeeld bloemkool, wasabi, boerenkool en broccoli)
  • Peulvruchten (bijvoorbeeld zwarte bonen, edamame, sojanoten en tuinbonen)
  • Zuivelproducten
  • Tarwe en granen
• Andere huismiddeltjes om de symptomen van de aandoening te verlichten, zijn onder meer het toevoegen van vezels aan het dieet, het drinken van veel water, het vermijden van frisdrank, het eten van kleinere maaltijden en het eten van meer vetarm en koolhydraatrijk voedsel.
• Er is momenteel geen remedie bekend voor IBS. Medische behandeling voor het prikkelbare darm syndroom omvat krampstillend medicijnen, medicijnen tegen diarree, antidepressiva, laxeermiddelen en andere medicijnen.
• Het is een chronische (langdurige) ziekte en de symptomen komen meestal terug.
• Het wordt ook wel spastische dikke darm, functionele darmziekte en slijmvliesontsteking genoemd, hoewel IBS geen echte 'colitis' is. De term colitis verwijst naar een andere groep ziekten, zoals colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn, microscopische colitis en ischemische colitis.

IBS-D (Prikkelbare Darm Syndroom met Diarree) Triggers

IBS-D of prikkelbaredarmsyndroom met diarree-triggers kunnen zijn:

• Vette voedingsmiddelen, bijvoorbeeld vet vlees en vette zuivelproducten
• Voedingsmiddelen die veel fructose of sorbitol bevatten (vaak aangetroffen in kauwgom)
• Gefrituurd voedsel
• Broccoli, uien, kool en grote porties bonen

Lees meer over IBS-triggers en hoe u ze kunt voorkomen »

Wat zijn de symptomen van het prikkelbare darm syndroom inclusief IBS-D?

IBS-D is de aanwezigheid van buikpijn die gepaard gaat met constipatie en diarree.

IBS beïnvloedt elke persoon anders. Sommige mensen hebben ernstige symptomen, terwijl anderen de symptomen kunnen beheersen met alleen een aanpassing van het dieet en de levensstijl. Het kenmerk van IBS bij volwassenen en kinderen is buikpijn of buikpijn. De volgende tekenen en symptomen komen ook vaak voor:

• Buikkrampen en pijn die wordt verlicht door stoelgang
• Afwisselende perioden van diarree en obstipatie
  • Degenen die meestal diarree als symptoom hebben, worden beschouwd als PDS met diarree (IBS-D ), gekenmerkt door plotselinge aandrang tot stoelgang, samen met dunne ontlasting, frequente ontlasting, buikpijn en ongemak, gasvorming en het gevoel de darmen niet volledig te kunnen ledigen. In ernstige gevallen van IBS-D kunnen patiënten de controle over hun darmen verliezen.
  • Degenen die meestal constipatie als symptoom hebben, worden beschouwd als PDS met constipatie (IBS-C) , gekenmerkt door de passage van harde, klonterige ontlasting, overbelasting tijdens stoelgang en onregelmatige ontlasting
• Verandering in de frequentie of consistentie van de ontlasting
• Gassiness (winderigheid)
• Slijm uit het rectum passeren
• Opgeblazen gevoel
• Opgezette buik
• Verlies van eetlust

Hoewel het geen symptoom is van de aandoening, treft indigestie tot 70% van de mensen met IBS.

De volgende zijn GEEN tekenen en symptomen of kenmerken van IBS (maar moeten toch onder de aandacht van een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg worden gebracht, aangezien dit tekenen en symptomen van andere aandoeningen kunnen zijn):

• Bloed in ontlasting of urine
• Zwarte of teerachtige ontlasting
• Overgeven (zelden, maar kan af en toe gepaard gaan met misselijkheid)
• Pijn of diarree die de slaap onderbreekt
• Koorts
• Gewichtsverlies

Wat zijn de risicofactoren voor IBS-D?

Risicofactoren voor IBS zijn onder meer:

• Abnormale (te snelle of langzame of te sterke) bewegingen van de dikke darm en dunne darm
• Overgevoeligheid voor pijn veroorzaakt door gas of volle darmen
• Een virale of bacteriële infectie van de maag en darmen (gastro-enteritis)
• Overgroei van bacteriën in de dunne darm (SIBO)
• Voortplantingshormonen of neurotransmitters kunnen bij mensen met PDS uit balans zijn.

Angst of depressie kan gepaard gaan met het syndroom, hoewel er geen directe oorzaak van is gevonden.

Wat veroorzaakt IBS-D?

• PDS is niet besmettelijk, erfelijk of kankerverwekkend. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, en het begint in ongeveer de helft van de gevallen vóór het 35e levensjaar. IBS komt voor bij 5% tot 20% van de kinderen.
• PDS heeft zich ook ontwikkeld na episoden van gastro-enteritis ("buikgriep").
• Er is gesuggereerd dat de aandoening wordt veroorzaakt door voedingsallergieën of voedselovergevoeligheden, maar dit is niet bewezen.
• Genetica wordt ook gesuggereerd als een mogelijke oorzaak van IBS, maar tot nu toe is er geen erfelijke link gevonden.
• Symptomen van het syndroom kunnen verergeren tijdens perioden van stress of tijdens de menstruatie, maar het is onwaarschijnlijk dat deze factoren de oorzaak zijn van de ontwikkeling van IBS.

Wanneer moet u medische hulp zoeken als u denkt IBS-D te hebben?

Als een persoon een van de symptomen van IBS heeft zoals eerder besproken, of als een persoon met bekende IBS ongebruikelijke symptomen heeft, moet een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg worden geraadpleegd. Ga naar de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis als de problemen ernstig zijn en/of plotseling optreden.

Is er een test om IBS-D te diagnosticeren?

IBS kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Het wordt een diagnose van uitsluiting genoemd, wat betekent dat een arts eerst veel andere alternatieven overweegt en tests uitvoert om andere medische problemen uit te sluiten. Sommige van deze tests kunnen laboratoriumonderzoeken, beeldvormend onderzoek (zoals een CT-scan of röntgenfoto's van de dunne darm) en endoscopie en/of colonoscopie omvatten. Een endoscopie is een procedure waarbij een flexibele buis met een kleine camera aan het ene uiteinde in het maagdarmkanaal wordt geleid terwijl de patiënt onder bewuste sedatie is. Een combinatie van anamnese, lichamelijk onderzoek en geselecteerde tests worden gebruikt om het prikkelbare darm syndroom te diagnosticeren.

IBS-D-test

Er zijn twee relatief nieuwe bloedonderzoeken die kunnen helpen bij het diagnosticeren van het prikkelbare darm syndroom met diarree (IBS-D) en het prikkelbare darm syndroom met diarree en obstipatie (het prikkelbare darm syndroom gemengd IBS-M). Deze tests zijn voor anti-CdtB- en anti-vinculine-antilichamen waarvan wordt aangenomen dat ze zich bij sommige patiënten ontwikkelen na een acute aanval van buikgriep (gastro-enteritis) veroorzaakt door verschillende, veel voorkomende soorten bacteriën. De overgroei van deze bacteriën in de darm kan een immuunaanval op de eigen darmweefsels (auto-immuniteit) veroorzaken met de daaruit voortvloeiende ontsteking en schade aan de weefsels, die tekenen en symptomen van IBS veroorzaken.

De IBS-tests kunnen helpen onderscheid te maken tussen het prikkelbare darm syndroom en een ander type darmontsteking, waaronder colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn, inflammatoire darmziekte of IBD genoemd. Prikkelbare darmsyndroom en inflammatoire darmziekte zijn twee heel verschillende soorten problemen met de darm en zijn niet dezelfde ziekte.

Beide tests lijken nuttig te zijn bij het diagnosticeren van patiënten met het prikkelbare darm syndroom met diarree PDS-D, maar niet bij PDS met obstipatie (IBS-C). De tests blijken ook specifiek te zijn en als de antistoffen aanwezig zijn, is de kans groot dat de patiënt IBS-D of IBS-M heeft. Maar de tests zijn ongevoelig, wat betekent dat als de antilichamen niet aanwezig zijn, de patiënt nog steeds IBS kan hebben. De tests kunnen dus slechts een subset van patiënten met IBS identificeren, die met post-infectieuze IBS. De tests hebben geen strenge tests ondergaan en zijn nog niet goedgekeurd door de FDA. Beide tests zullen naar verwachting een dure test zijn, die ongeveer $ 500 tot meer dan $ 1.000 kost.

Met welke medicijnen wordt PDS-D behandeld?

Krampstillende medicijnen

Krampstillende geneesmiddelen, zoals dicyclomine (Bemote, Bentyl, Di-Spaz) en hyoscyamine (Levsin, Levbid, NuLev), worden soms gebruikt om symptomen van het prikkelbare darm syndroom te behandelen. Krampstillende medicijnen helpen de bewegingen van het spijsverteringskanaal te vertragen en de kans op spasmen te verminderen.

Krampstillende bijwerkingen van geneesmiddelen kan bevatten

• hartkloppingen,
• obstipatie,
• moeite met urineren,
• droge mond, en
• wazig zicht.

Er zijn andere behandelplannen beschikbaar, afhankelijk van de symptomen en de aandoening.

Medicijnen tegen diarree

Geneesmiddelen tegen diarree, zoals loperamide (Imodium), een kaolien/pectinepreparaat (Kaopectaat) en difenoxylaat/atropine (Lomotil), worden soms gebruikt wanneer diarree een belangrijk symptoom van het syndroom is. Gebruik deze niet op lange termijn zonder eerst een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg te raadplegen.

Bijwerkingen van geneesmiddelen tegen diarree kan bevatten

• duizeligheid,
• droge mond,
• misselijkheid,
• braken, en
• buikpijn.

Antidepressiva

Antidepressiva kunnen zeer effectief zijn in kleinere doses dan die welke gewoonlijk worden gebruikt om depressie te behandelen. Imipramine (Tofranil), amitriptyline (Endep), nortriptyline (Pamelor) en desipramine (Norpramin) zijn enkele veelgebruikte geneesmiddelen die de symptomen van het prikkelbare darm syndroom kunnen verlichten. Sommige andere antidepressiva worden vaker voorgeschreven wanneer depressie en IBS naast elkaar bestaan.

Bijwerkingen van antidepressiva kan bevatten

• slapeloosheid,
• angst,
• misselijkheid,
• braken,
• hartkloppingen,
• droge mond,
• obstipatie,
• uitslag, en
• gewichtstoename of -verlies.

Is er een specifiek dieet voor PDS-D?

Veranderingen in voeding en levensstijl zijn belangrijk om de frequentie en ernst van de symptomen van het syndroom te verminderen.

Het eerste dat uw arts kan voorstellen, is om een ​​voedingsdagboek bij te houden. Dit zal u helpen erachter te komen welke voedingsmiddelen uw symptomen veroorzaken.

• Beperk voedingsmiddelen die ingrediënten bevatten die de darmen kunnen stimuleren en diarree kunnen veroorzaken, zoals:
  • Cafeïne
  • Alcohol
  • Zuivelproducten
  • Vette voedingsmiddelen
  • Voedingsmiddelen met veel suiker
  • Kunstmatige zoetstoffen (sorbitol en xylitol)
• Sommige groenten (bloemkool, broccoli, kool, spruitjes) en peulvruchten (bonen) kunnen een opgeblazen gevoel en gasvorming verergeren en moeten worden vermeden.
• Een vezelrijk dieet kan de symptomen van constipatie verminderen.
• Drink veel water en vermijd koolzuurhoudende dranken zoals frisdrank, die gasvorming en ongemak kunnen veroorzaken.
• Eet kleinere maaltijden en eet langzaam om krampen en diarree te verminderen.
• Maaltijden met een laag vetgehalte en veel koolhydraten, zoals pasta, rijst en volkoren brood, kunnen helpen (tenzij u coeliakie heeft).
• Probiotische supplementen zoals lactobacillus acidophilus of prebiotica kunnen IBS-symptomen helpen verlichten, waaronder buikpijn, een opgeblazen gevoel en onregelmatige stoelgang.
• Een dieet met weinig FODMAP's (fermenteerbare oligosachariden, disachariden, monosachariden en polyolen), een groep koolhydraten met een korte keten, kan de symptomen helpen verlichten. Raadpleeg uw zorgverlener voor meer informatie.

Welke voedingsmiddelen moet je vermijden als je IBS-D of IBS-C hebt?

Of u nu PDS-D of PDS-C heeft, er zijn voedingsmiddelen die u moet vermijden en die symptomen kunnen veroorzaken.

Bepaalde voedingsmiddelen kunnen een opgeblazen gevoel en gasvorming verergeren. Te vermijden voedingsmiddelen zijn kruisbloemige groenten en peulvruchten, zoals:

• Kool
• Bloemkool
• Radijs
• mierikswortel
• Waterkers
• Wasabi
• spruitjes
• Boekchoi
• Rucola
• Boerenkool
• Broccoli
• Chinese kool
• Kraaggroen

Peulvruchten kunnen ook gasvorming en een opgeblazen gevoel verergeren, bijvoorbeeld:

• Zwarte bonen
• Erwten met zwarte ogen
• Kikkererwten (kekerbonen)
• Edamame
• Tuinbonen
• Linzen
• Limabonen
• Rode kidneybonen
• Sojanoten

Sommige voedingsmiddelen kunnen symptomen van buikkrampen en diarree veroorzaken, waaronder:

• Vette voedingsmiddelen
• Gefrituurd voedsel
• Koffie
• Cafeïne
• Alcohol
• Sorbitol (een zoetstof die in veel dieetvoeding, snoep en tandvlees voorkomt)
• Fructose (van nature te vinden in honing en sommige vruchten, en ook gebruikt als zoetstof)

Het eten van grote maaltijden kan ook buikkrampen en diarree veroorzaken.

Welke huismiddeltjes en dieetveranderingen behandelen of verzachten IBS-D-symptomen?

De meeste mensen met het syndroom hebben slechts af en toe symptomen en de volgende maatregelen kunnen de symptomen tijdens een opflakkering behandelen of verzachten.

Voeg vezels toe aan het dieet: Vezels breiden theoretisch de binnenkant van het spijsverteringskanaal uit, waardoor de kans kleiner wordt dat het krampen krijgt als het voedsel doorgeeft en verteert. Vezel bevordert ook een regelmatige stoelgang, wat constipatie helpt verminderen. Vezels moeten geleidelijk worden toegevoegd, omdat het in eerste instantie een opgeblazen gevoel en gasvorming kan verergeren. Als je PDS-D hebt, zoek dan naar voedingsmiddelen met meer oplosbare vezels, het type dat er langer over doet om te verteren (zoals in haver, bonen, gerst, erwten, appels, wortelen en citrusvruchten).

Verminder stress en angst :Stress en angst kunnen "fakkels" veroorzaken. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg kunnen specifiek advies geven over het verminderen van stress. Deze tips kunnen helpen om stress en problemen in verband met PDS te verminderen:

• Eet regelmatig uitgebalanceerde maaltijden.
• Verminder de inname van cafeïne.
• Oefening kan helpen om stress te verminderen.
• Roken kan de symptomen van het syndroom verergeren, wat nog een goede reden is om te stoppen.

Andere huismiddeltjes om de symptomen te verzachten en te verminderen zijn:

• Verhoog vezels in het dieet
• Drink veel water
• Vermijd frisdrank, dit kan gasvorming en buikpijn veroorzaken
• Eet kleinere maaltijden om de incidentie van krampen en diarree te verminderen.
• Maaltijden met een laag vetgehalte en veel koolhydraten, zoals pasta, rijst en volkoren brood, kunnen IBS-symptomen helpen (tenzij u coeliakie heeft).

Welke andere veranderingen in levensstijl helpen om IBS-D-symptomen te verzachten?

Naast veranderingen in het voedingspatroon, zijn er enkele gezonde gewoonten die ook kunnen helpen om IBS-symptomen te verminderen.

• Behoud een goede fysieke conditie om de darmfunctie te verbeteren en stress te verminderen.
• Train regelmatig.
• Stop met roken voor een algehele goede gezondheid.
• Vermijd koffie/cafeïne en kauwgom.
• Het verminderen of elimineren van alcoholgebruik kan helpen.
• Stressmanagement kan IBS-symptomen helpen voorkomen of verlichten.
  • Gebruik ontspanningstechnieken:diepe ademhaling, visualisatie, yoga
  • Doe dingen die je leuk vindt:praten met vrienden, lezen, naar muziek luisteren
  • Darmgerichte hypnose kan stress en angst verminderen
  • Biofeedback leert je de reacties van je lichaam op stress te herkennen en je kunt leren je hartslag te vertragen en te ontspannen.
• Pijnbeheersingstechnieken kunnen de tolerantie voor pijn verbeteren
• Cognitieve gedragstherapie of psychotherapie met getrainde counselors

Welke nieuwe medicijnen worden ontwikkeld of zijn in klinische onderzoeken om IBS-D te behandelen?

Nieuwe medicijnen voor IBS-D worden ook ontwikkeld of zijn in klinische onderzoeken. De meest veelbelovende zijn:

• Serotoninesyntheseremmers kunnen de pijn helpen verminderen en de consistentie van de ontlasting verbeteren
• Ramosetron is vergelijkbaar met alosetron (Lotronex), er is gemeld dat dit de symptomen verlicht met minder constipatie
• Sferisch koolstofadsorptiemiddel biedt verlichting op korte termijn van pijn en een opgeblazen gevoel, maar geen verbetering van de consistentie van de ontlasting
• Benzodiazepinereceptormodulator (dextofisopam):dit heeft de potentie om de darmmotiliteit en darmgevoeligheidsreacties als reactie op stress te verminderen
• Perifere k-agonist (asimadoline, een kappa-opioïde agonist) is in klinische onderzoeken en vertoont verminderde pijn, urgentie en ontlastingsfrequentie

Welke medicijnen zijn gereserveerd voor mensen die niet verbeteren met standaard IBS-D-medicijnen?

De volgende medicijnen zijn meestal gereserveerd voor patiënten met symptomen die niet verbeteren met de eerder genoemde behandelingen:

• Alosetron (Lotronex) is een beperkt geneesmiddel dat alleen is goedgekeurd voor kortdurende behandeling van vrouwen met ernstige, chronische, diarree-dominante IBS (IBS-D) die niet reageerden op conventionele IBS-therapie. Minder dan 5% van de mensen met het prikkelbare darm syndroom heeft de ernstige vorm, en slechts een fractie van de mensen met ernstige IBS heeft het diarree-dominante type. Alosetron werd van de Amerikaanse markt gehaald, maar werd opnieuw geïntroduceerd met nieuwe beperkingen die in 2002 door de FDA waren goedgekeurd. Artsen moeten geregistreerd zijn bij de farmaceutische fabrikant om de medicatie voor te schrijven. Ernstige en onvoorspelbare gastro-intestinale bijwerkingen (waaronder enkele die de dood tot gevolg hadden) werden gemeld in verband met het gebruik ervan na de oorspronkelijke goedkeuring. De veiligheid en werkzaamheid van alosetron is niet voldoende onderzocht bij mannen; daarom heeft de FDA het medicijn niet goedgekeurd voor de behandeling van IBS bij mannen.
• Rifaximin (Xifaxan) is een antibioticum voor PDS-D dat werkt door het verminderen of veranderen van darmbacteriën, en het kan de symptomen van een opgeblazen gevoel en diarree verbeteren na een behandelingskuur van 10 tot 14 dagen. Sommige patiënten hebben herbehandeling met hogere doses nodig om de symptomen te verlichten.
• Eluxadoline (Viberzi) is een andere nieuwere medicatie voor IBS-D die buikpijn helpt verminderen en de consistentie van de ontlasting bij volwassenen verbetert.
• Linaclotide (Linzess) is een soort medicijn dat constipatie en pijn verlicht bij sommige volwassenen met het syndroom. In geneesmiddelenonderzoeken hadden mensen met IBS-C frequentere en betere stoelgang en minder buikpijn na het nemen van dagelijkse doses Linzess. Het medicijn begon vaak al binnen de eerste paar dagen van de behandeling te werken.
• Lubiproston (Amitiza) is een type laxeermiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van ernstig IBS-C bij vrouwen die ten minste 18 jaar oud zijn. Het is een capsule die tweemaal daags oraal met voedsel wordt ingenomen. Het wordt gebruikt om maagpijn, een opgeblazen gevoel en overbelasting te verlichten; en zachtere en frequentere stoelgang produceren bij mensen met chronische idiopathische constipatie.
• Tegaserod (Zelnorm) was een medicijn dat werd gebruikt om IBS te behandelen, maar werd in 2007 van de markt gehaald vanwege een verhoogd risico op een hartaanval, beroerte en ischemische colitis.

Welke specialismen van artsen behandelen IBS-D?

Het prikkelbare darm syndroom kan in eerste instantie worden gediagnosticeerd door uw primaire zorgverlener, zoals uw huisarts, internist of huisarts. Een gastro-enteroloog (een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen van het spijsverteringsstelsel) zal meestal verdere behandeling geven. Een specialist in spoedeisende hulp kan worden gezien als u een acute opflakkering van de symptomen van de aandoening heeft.

Wat zijn de complicaties van IBS-D?

IBS heeft weinig bijbehorende complicaties. Het leidt niet tot rectale bloedingen, darmkanker of inflammatoire darmaandoeningen, waaronder colitis ulcerosa. Diarree en constipatie kunnen aambeien verergeren bij mensen die ze al hebben. Als een persoon te veel voedsel uit zijn dieet elimineert, en het dieet is te beperkt in voedingsstoffen die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.

Het effect op iemands kwaliteit van leven is de grootste complicatie van IBS. Stress en angst kunnen het gevolg zijn van de pijn en kunnen het dagelijks leven van een persoon beïnvloeden.

Kan IBS-D worden voorkomen?

Volg de aanbevelingen voor voeding en levensstijl zoals beschreven in dit artikel en zoals besproken met uw zorgverlener. Het vermijden van triggers is de beste manier om symptomen van IBS te voorkomen.

Wat zijn de vooruitzichten voor een persoon met IBS-D?

Omdat het prikkelbare darm syndroom een ​​chronische (langdurige) ziekte is, komen de symptomen meestal van tijd tot tijd terug. Dit kan worden beïnvloed door factoren zoals stress, voeding of andere omgevingsfactoren. Geen bekende behandeling geneest IBS. Meerdere factoren kunnen een rol spelen bij het verergeren van het syndroom, dus het is moeilijk te voorspellen welke triggers het bij een bepaalde persoon erger kunnen maken. Het opbouwen van een goede relatie met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kan de bezorgdheid over de symptomen helpen verlichten en een snelle herkenning van veranderende of verergerende symptomen mogelijk maken.

• Cyclisch Braken Syndroom (CVS) Symptomen en oorzaken
• Nierinfectie (pyelonefritis)