Genomics zou de behandeling van patiënten met alvleesklierkanker kunnen leiden

Alvleesklierkanker is een grimmige diagnose, met een overlevingspercentage van vijf jaar van minder dan 9 procent. Om die kansen te verbeteren, onderzoekers van UPMC en de University of Pittsburgh School of Medicine zochten genetische handtekeningen in de grootste studie in zijn soort die zou kunnen worden gebruikt om medicijnen beter op patiënten af ​​te stemmen en voor vroege detectie.

De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Gastro-enterologie , betrokken bij het doorzoeken van de genomen van duizenden tumoren, geproefd van over de hele wereld. In 17 procent van de gevallen er was een genetische vlag die aangaf dat de tumor vatbaar zou moeten zijn voor bestaande chemotherapiemedicijnen. De onderzoekers vonden ook ondersteunend bewijs voor erfelijke genen, waaronder enkele in de BRCA-familie die in verband worden gebracht met borstkanker, die hele families vatbaar kunnen maken voor alvleesklierkanker.

"Mensen zijn al heel lang op zoek naar dergelijke markers, en onze studie toont aan dat het mogelijk is om patiënten met alvleesklierkanker op te delen in verschillende behandelemmers, " zei senior auteur Nathan Bahary, MD, doctoraat, oncoloog bij UPMC Hillman Cancer Center en universitair hoofddocent geneeskunde bij Pitt.

Een van de redenen waarom alvleesklierkanker zo dodelijk is, is dat de meerderheid van de patiënten vaak laat in hun ziekteverloop wordt geïdentificeerd en vaak inoperabele tumoren heeft op het moment van diagnose. Voor een aantal van deze patiënten is het kan mogelijk zijn om de tumor te verkleinen met bestaande chemotherapiemedicijnen, maar bij een ziekte waarbij 75 procent van de patiënten binnen een jaar na de diagnose sterft, tijd is van essentieel belang, en helaas, er is geen manier om van tevoren te weten welke patiënten op welke medicijnen zullen reageren.

"Elke alvleesklierkanker is anders, en het uitvoeren van moleculaire profilering van de tumor van elke patiënt kan helpen bij het bepalen van de beste behandelingsopties, " zei hoofdauteur Aatur Singhi, MD, doctoraat, chirurgisch patholoog bij UPMC en assistent-professor pathologie bij Pitt. "In plaats van patiënten blindelings dezelfde chemotherapie te geven, we willen de chemo van een patiënt afstemmen op hun tumortype. Een one-size-fits-all-aanpak gaat niet werken. Daarom, we willen moleculaire profilering standaard maken voor patiënten met alvleesklierkanker."

De studie van Singhi en Bahary kenmerkte het genoom van 3, 594 pancreastumormonsters van patiënten over de hele wereld, verzorgd door medewerkers van Stichting Geneeskunde.

"Wij zijn van mening dat dit het grootste onderzoek naar alvleesklierkanker is dat is uitgevoerd met behulp van uitgebreide genomische profilering om een ​​breed scala aan genomische veranderingen te identificeren, en uiteindelijk, therapeutische doelen, bij deze moeilijk te behandelen ziekte, " zei Siraj Ali, MD, doctoraat, senior directeur klinische ontwikkeling bij Foundation Medicine.

Naast het verkleinen van tumoren met gepersonaliseerde chemotherapie, een andere manier om de overlevingskansen van alvleesklierkanker te verhogen, is door verhoogde screening op pancreascysten, Singhi zei, maar het probleem is dat pancreascysten ongelooflijk vaak voorkomen, en niet alle leiden tot kanker.

Eerder, Singhi en collega's ontwikkelden een klinische moleculaire test die bekend staat als PancreaSeq om veelvoorkomende pancreascysten te evalueren en te identificeren welke gevallen zich kunnen ontwikkelen tot kanker. Nu kunnen de nieuw ontdekte biomarkers van Singhi en Bahary worden toegevoegd aan het PancreaSeq-platform, wordt al door verschillende instellingen gebruikt, inclusief UMC.

• Gestresste IBS-patiënten vertonen een onderscheidende microbiële signatuur in de darm
• Onderzoekers identificeren eerste genetisch defect dat verband houdt met galatresie