De studie keek naar meer dan 1, 500 personen die deelnamen aan het Alzheimer's Disease Neuroimaging Initiative (ADNI). De onderzoekers onderzochten de niveaus van vijf leverenzymen die de functie van de lever weerspiegelen, namelijk, totaal bilirubine, albumine, alkalische fosfatase, alanine-aminotransferase (ALT), en aspartaataminotransferase (AST).
De nadruk lag op het detecteren van een verband tussen deze waarden en de aanwezigheid van cognitieve stoornissen, biomarkers van AD, hersenglucosemetabolisme zoals aangetoond door PET-scans, hersenatrofie gezien op MRI-scans, en de ophoping van het kenmerkende eiwit amyloïde-β in de hersenen.
Ziekte van Alzheimer:het amyloïde-bèta-peptide hoopt zich op tot amyloïde fibrillen die dichte amyloïde plaques opbouwen. 3D-rendering - Image Credit:Juan Gaertner / ShutterstockDe onderzoekers ontdekten dat personen met een verstoord levermetabolisme positief waren voor drie significante resultaten:een hoger risico op cognitieve stoornissen, verhoogde cerebrospinale (CSF) concentraties van de eiwitten die worden aangetroffen bij de ziekte van Alzheimer, zoals amyloïde-β en gefosforyleerd tau-eiwit, en lagere niveaus van glucosemetabolisme in de hersenen, zoals blijkt uit PET-beeldvorming.
De lever is een belangrijk orgaan in de stofwisseling van het lichaam, het produceren van een groot aantal vitale moleculen en het ontgiften van meerdere chemicaliën, evenals het omgaan met de belasting van diverse en overvloedige metabolieten uit de darm. Een significante storing in de functie van dit belangrijke orgaan speelt een rol bij het verhogen van het risico op AD.
Vooral, hogere AST:ALAT-ratio's en lagere ALT-spiegels waren beide significant geassocieerd met een diagnose van AD. Een verhoogde AST:ALT-ratio verhoogde het risico op AD met bijna 8 keer, terwijl een lage ALT het met 87% verhoogde.
ALT neemt af met de leeftijd en zou een reden kunnen zijn voor de verhoogde incidentie van AD met het ouder worden. Veranderingen in leverenzymen leiden tot afwijkingen in verschillende metabolieten die door de lever worden geproduceerd, een bevinding waarvan al bekend is dat deze aanwezig is in AD.
Een ander mogelijk resultaat is een verstoord energiemetabolisme als gevolg van lage ALT- en hoge AST:ALT-niveaus. Deze enzymen spelen een cruciale rol bij de aanmaak van glucose in de lever en bij neurotransmitters zoals glutamaat die nodig zijn om normale hersenverbindingen te behouden. Dit kan het verminderde glucosemetabolisme in de hersenen verklaren, vooral in die gebieden die verantwoordelijk zijn voor de uitvoerende functie en het geheugen. Het is algemeen bekend dat een lage glucose-turnover in de hersenen een vroeg teken is van dreigende of zich ontwikkelende AD.
De tweejarige internationale studie omvatte 60 locaties, in samenwerking met het Alzheimer's Disease Metabolomics Consortium (ADMC), in een vergevorderde poging om de echte problemen te onthullen die ten grondslag liggen aan de ontwikkeling van AD. Onderzoeker Andrew J. Saykin legt uit:“Het vertegenwoordigt de nieuwe golf van onderzoek naar Alzheimer, gebruik van een bredere systeembenadering die centrale en perifere biologie integreert. Geen middel kan ongemoeid worden gelaten in onze poging om de ziekte te begrijpen en levensvatbare therapeutische doelen te identificeren."
Het huidige onderzoek werd gefinancierd door het National Institute of Aging (NIA) als onderdeel van zijn streven naar een beter begrip en behandeling van AD, genaamd de Accelerating Medicine Partnership for Alzheimer's Disease. Terwijl eerder werk vooral naar de hersenen keek, de nieuwe manier van denken over AD omvat het hele systeem, in wat in de volksmond de “darm-hersen-lever”-route wordt genoemd. Dit zal wetenschappers helpen de hersenfunctie te onderzoeken, maar ook andere stukjes van de puzzel oppikken om beter te herkennen wat er mis gaat met het lichaam en hoe deze gemengde signalen de hersenfunctie verstoren.
ADMC-leider Rima Kaddurah-Daouk licht dit toe:“We moeten nu de hersenen bestuderen als een orgaan dat communiceert met en verbonden is met andere organen die de functie ervan ondersteunen en die kunnen bijdragen aan de disfunctie ervan. Het concept komt naar voren dat de ziekte van Alzheimer een systemische ziekte kan zijn die verschillende organen aantast, waaronder de lever."
Het bewijs van systemische metabole verstoring bij AD kan helpen bij het ontwikkelen van tests om de aandoening eerder op te sporen en de behandeling te verbeteren, evenals directe personalisatie van de therapie. De reden is dat inzicht in hoe elke patiënt de effecten laat zien van talrijke interacties tussen de persoonlijke levensstijlkeuzes, omgeving en genetische samenstelling zullen helpen bij het leveren van nauwkeurige medische zorg in tegenstelling tot een one-size-fits-all-benadering. In feite, de huidige studie zal zorgverleners al helpen om te beslissen over het evalueren van patiënten die ook tekenen van leverdisfunctie vertonen voor vroege tekenen van AD.
De studie getiteld, 'Associatie van veranderde leverenzymen met de diagnose van de ziekte van Alzheimer, cognitie, Neuroimaging-maatregelen, en cerebrospinale vloeistof biomarkers', is gepubliceerd in Jama Netwerk geopend .