Tachypneu wordt gedefinieerd als een verhoogde ademhalingsfrequentie, of eenvoudiger, sneller ademen dan normaal. Een normale ademhalingsfrequentie kan variëren afhankelijk van leeftijd en activiteit, maar ligt meestal tussen de 12 en 20 ademhalingen per minuut voor een volwassene in rust.
De term hyperpneu verwijst daarentegen naar snel diep ademhalen, terwijl tachypneu verwijst naar snel , oppervlakkige ademhaling. Laten we eens kijken naar de mogelijke oorzaken van tachypneu, evenals de medische aandoeningen waarin het kan voorkomen.
Tachypneu kan gepaard gaan met het gevoel van kortademigheid en het onvermogen om genoeg binnen te krijgen lucht (kortademigheid), blauw getinte vingers en lippen (cyanose) en het naar binnen zuigen van de borstspieren bij het ademen (terugtrekken).
Tachypneu kan ook optreden zonder duidelijke symptomen, vooral als het verband houdt met aandoeningen zoals zoals metabole onevenwichtigheden of aandoeningen van het centrale zenuwstelsel.
Zoals gezegd is tachypneu een term die wordt gebruikt om een snelle, oppervlakkige ademhalingsfrequentie te beschrijven, maar zegt niets over wat iemand voelt. Bij tachypneu kan een persoon erg kortademig zijn, of juist helemaal geen moeite met ademhalen.
Dyspnoe verwijst naar de sensatie van kortademigheid.
Dyspnoe kan optreden bij een normale ademhalingsfrequentie, een hoge ademhalingsfrequentie of een lage ademhalingsfrequentie. Het kan ook voorkomen bij zowel een oppervlakkig ademhalingspatroon als een diep ademhalingspatroon.
Er zijn zowel fysiologische oorzaken van tachypneu als pathologische oorzaken.
Fysiologische oorzaken van een aandoening verwijzen naar de normale reactie van het lichaam om een andere aandoening te corrigeren . In dit geval is de aandoening, zoals tachypneu, geen abnormale lichamelijke reactie, maar een normale reactie op een ander type abnormale aandoening of onbalans in het lichaam.
Tachypneu kan worden veroorzaakt door drie primaire fysiologische processen:
In deze voorbeelden is tachypneu niet abnormaal, maar eerder een manier waarop het lichaam compenseert een andere afwijking in het lichaam om het evenwicht te bewaren (homeostase).
In tegenstelling tot fysiologische oorzaken is een pathologische oorzaak een oorzaak die niet voorkomt in een inspanning om het evenwicht in het lichaam te herstellen, en doet eigenlijk het tegenovergestelde.
Hyperventilatie kan bijvoorbeeld een snelle oppervlakkige ademhaling veroorzaken die niet optreedt als een poging om herstel van het evenwicht in het lichaam, maar kan in plaats daarvan een reactie zijn op angst of angst.
Een breed scala aan medische aandoeningen kan leiden tot tachypneu. Per categorie kunnen deze zijn:
Bij mensen die in het ziekenhuis zijn opgenomen, kan tachypneu een teken zijn dat zich een longontsteking ontwikkelt, en dit gebeurt vaak voordat andere duidelijke tekenen van longontsteking aanwezig zijn.
Longkanker kan op verschillende manieren tachypneu veroorzaken. Schade aan de longen kan de normale uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide verstoren. Littekens op de borstkas, zoals bij longkankeroperaties, kunnen leiden tot een verminderd vermogen om adem te halen en zuurstof op te nemen.
Door chemotherapie geïnduceerde bloedarmoede kan tachypneu verder verergeren omdat er minder rode bloedcellen zijn om te dragen zuurstof, en daardoor wordt de ademhaling sneller in een poging dit te corrigeren.
De diagnose van tachypneu is afhankelijk van iemands leeftijd, andere medische problemen, medicijnen en andere symptomen, maar kunnen zijn:
De behandeling van tachypneu hangt voornamelijk af van het vaststellen en corrigeren van de onderliggende oorzaak.