Effecten van Anethum graveolens L. zaad extracten op experimentele maagirritatie modellen in muizen

Effecten van Anethum graveolens
L. zaad extracten op experimentele maagirritatie modellen in muizen
Abstracte achtergrond
Als folk remedie, Anethum graveolens
zaad (dille) wordt gebruikt voor een aantal gastro-intestinale aandoeningen. Ons doel was waterige ethanolische extracten en anti-ulcer en acute toxische effecten te evalueren van de Anethum graveolens
bij muizen.
Resultaten
Maagslijmvlies lesies geïnduceerd door orale toediening van HCl (1 N) en absolute ethanol in muizen. De zuurgraad en totale zuurgehalte van maagsap werden gemeten in muizen pylorus afgebonden. LD 50-waarden van de waterige en ethanolische extracten werden 3,04 g /kg, i.p., (1,5, 6,16) en 6,98 g /kg, i.p., (5,69, 8,56), respectievelijk. De werkzaamheid van hoge dosis extracten (p.o.) was vergelijkbaar met sucralfaat. De zuurgraad en totaal zuurgehalte verlaagd door het oraal of intraperitoneaal toediening van de extracten.

Conclusies De resultaten suggereren dat A. graveolens
zaadextracten significante mucosale beschermende en antisecretoire effecten van het maagslijmvlies bij muizen . achtergrond
Anethum graveolens
L. (dille) is een schaars kijken plant met gevederde bladeren en kleine gele bloemen. Sommige farmacologische effecten gerapporteerd, zoals antimicrobiële [1, 2], en antihyperlipidaemic antihypercholesterolaemic [3] activiteiten. Als een folk te verhelpen, wordt dille in aanmerking voor een aantal gastro-intestinale aandoeningen, zoals winderigheid, indigestie, buikpijn en koliek [4]. Dille vrucht heeft een krampstillend effect op de gladde spieren van het maagdarmkanaal [5].
Op basis van bovenstaande waarnemingen, de anti-secretorische en mucosale beschermende effecten van A. graveolens
zaadextracten werden muizen geëvalueerd.
Resultaten
De maximale niet-dodelijke doses en waterige ethanolische extracten werden 0,45 g /kg en 5 g /kg (ip), respectievelijk. LD 50-waarden van de waterige en ethanolische extracten werden 3,04 g /kg, i.p. (1,5-6,16) en 6,98 g /kg, i.p. (5,69-8,56), respectievelijk. Ondernemingen De waterige en ethanolische extracten van A. graveolens
zaad aanzienlijk verminderde het optreden van gastrische lesies geïnduceerd door HCl (ED50-waarden waren 0,12 g /kg (0,18-7,88) en 1,12 g /kg (0,81-1,55), respectievelijk) en ethanol (ED50-waarden waren 0,34 g /kg (0,26-0,43) en 1,73 g /kg (0,43-7,05), respectievelijk) (tabellen 1,2,3,4). De potentieverhouding van het waterige extract versus het ethanolische extract was significant (P < 0,05). Bij een hoge dosis (5 g /kg), de bescherming van het ethanolische extract tegen ethanol geïnduceerde beschadiging was ook gelijk aan sucralfaat (tabel 4). Alle extracten vertoonde activiteit tegen maagzweren in een dosisafhankelijke manner.Table 1 Effecten van orale toediening van Anethum graveolens
zaad waterige extract en sucralfaat op cytoprotectieve bestrijding HCl-geïnduceerde (1 N) gastrische lesies in muizen.
Behandeling
Dose (g /kg)
Remming (%)
Saline
0,3 ml
---
Extract
0.05
38 ± 2.23 ***
Extract
0.18
57 ± 1.21 ***
Extract
0.32
63 ± 1.47 ***
Extract
0.45
67 ± 1.6 ***
Sucralfate
0.1
72,2 ± 1.32 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.
Tabel 2 Effecten van orale toediening van Anethum graveolens
zaad ethanolextract en sucralfaat op cytoprotectieve bestrijding HCl-geïnduceerde (1 N) gastrische lesies in muizen.
Behandeling
Dose (g /kg)
Remming (%)
Saline
0,3 ml
- -
Extract
0.5
38 ± 1,4 ***
Extract 2
57 ± 1,1 ***
Extract
3.5
67 ± 1,21 * **
Extract
5
76 ± 2.09 ***
Sucralfate
0.1
72 ± 1.17 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.
Tabel 3 Effecten van de orale toediening van Anethum graveolens
zaad waterige extract en sucralfaat op cytoprotectieve tegen absolute ethanol geïnduceerde gastrische lesies in muizen.
Behandeling
Dose (g /kg)
lesiescore
Saline
0,3 ml verhuur 4 ± 0
Extract
0.05
3,5 ± 0,3
Extract
0.18
3 ± 0,3
Extract
0.32 Pagina 2 ± 0,4 **
Extract
0,45
1,5 ± 0,4 ***
Sucralfate
0.1
0,5 ± 0,4 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, ** P < 0,01, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Dunn proef.
Tabel 4 Effect van de orale toediening van Anethum graveolens
zaad ethanolextract en sucralfaat op cytoprotectieve tegen absolute ethanol geïnduceerde gastrische lesies in muizen.
Behandeling
Dose (g /kg)
lesiescore
Saline
0,3 ml verhuur 4 ± 0
Extract
0.5
3 ± 0,4
Extract 2
2,5 ± 0,3
Extract
3.5
1,5 ± 0,3 **
Extract
5
0,5 ± 0,4 ***
Sucralfate
0.1
0,5 ± 0,4 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, ** P < 0,01, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Dunn's proef. Ondernemingen De orale en intraperitoneale toediening van beide extracten induceerde een significante verlaging van de totale maagzuur samen met een toename van pH-waarden (Tabellen 5,6,7,8). Deze effecten waren dosisafhankelijk. Beide extracten met hogere doses vertoonden anti-secretorische activiteit effectief cimetidine. De ED50-waarden van de waterige ethanolische extracten en orale behandeling waren respectievelijk 0,17 g /kg (0,43-2,04) en 0,07 g /kg (0,03-0,15). De ED50-waarden van de waterige ethanolische extracten en intraperitoneale behandeling waren respectievelijk 0,02 g /kg (0,01-0,03) en 0,03 g /kg (0,01-0,08). De potentieverhouding van het waterige extract versus het ethanolextract was niet significant in deze tests.Table 5 Effecten van de orale toediening van Anethum graveolens
zaad waterige extract en cimetidine van de pH en totale maagzuur van pylorus-geligeerde muizen
Behandeling
Dose (g /kg)
pH
uEq H +
Saline
0,3 ml
3.37 ± 0.13
20.83 ± 2.04
Extract
0.05
3.59 ± 0.04 ***
12.50 ± 0 ***
Extract
0,18
3.65 ± 0.08 ***
12.50 ± 0 ***
Extract
0.32
3.83 ± 0.09 ***
10.41 ± 1.21 ***
Extract
0.45
4,45 ± 0,10 ***
5.41 ± 1.02 ***
Cimetidine
0,032
4,54 ± 0,11 ***
5.00 ± 0 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.
Tabel 6 Effecten van orale toediening van Anethum graveolens
zaad ethanolextract en cimetidine van de pH en totale maagzuur van pylorus-geligeerde muizen
Behandeling
Dose (g /kg)
pH
uEq H +
Saline
0,3 ml
3.46 ± 0.13
20.83 ± 2.04
Extract
0.5
4.01 ± 0.08 ***
7,5 ± 0 ***
Extract 2
4,14 ± 0,06 ***
5.83 ± 1.29 ***
Extract
3.5
4.30 ± 0.11 ***
5.00 ± 0 ***
Extract
5
4.60 ± 0.08 ***
4.58 ± 1.21 ***
Cimetidine
0,032
4,54 ± 0,11 ***
5.00 ± 0 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0.001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.
Tabel 7 Effecten van de intraperitoneale toediening van Anethum graveolens
zaad waterige extract en cimetidine van de pH en de totale maagzuur uit-pylorus afgebonden muizen
Behandeling
Dose (g /kg)
pH
uEq H +
Saline
0,3 ml
3,73 ± 0,09
20.00 ± 0
Extract
0.05
3,96 ± 0,08 ***
7.08 ± 1.88 ***
Extract
0.18
4,43 ± 0,09 ***
5 ± 0 ***
Extract
0.32
5.04 ± 0.17 ***
2,5 ± 0 ***
Extract
0.45
5,58 ± 0.11 ***
2,5 ± 0 ***
Cimetidine
0,032
6.23 ± 0.06 ***
2,5 ± 0 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0.001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.
Tabel 8 Gevolgen van de intraperitoneale toediening van Anethum graveolens
zaad ethanolextract en cimetidine van de pH en de totale maagzuur uit-pylorus afgebonden muizen
Behandeling
Dose (g /kg)
pH
uEq H +
Saline
0,3 ml
3.76 ± 0.08
20,0 ± 0
Extract
0.5
4.45 ± 0.07 ***
5,0 ± 0 ***
Extract 2
5,05 ± 0,06 ***
5,0 ± 0 ***
Extract
3.5
5.51 ± 0.17 ***
2,5 ± 0 ***
Extract
5
6.07 ± 0.05 ***
2,5 ± 0 ***
Cimetidine
0,032
6.23 ± 0.07 ***
2,5 ± 0 ***
Waarden zijn het gemiddelde ± SEM van 6 muizen, *** P < 0,001, in vergelijking met controle, Tukey-Kramer.

Discussie Deze resultaten geven aan dat de extracten van A. graveolens
zaad doeltreffende anti-secretorische en anti-ulcer activiteit tegen HCl-en-ethanol geïnduceerde maag laesies.
met betrekking tot LD50 waarden, het waterige extract was meer toxisch dan de ethanolische extract. Vergelijken met een toxiciteit classificatie [6], en de waterige ethanolische extracten relatief weinig toxisch en resp. Omdat hoge doses ethanolextract werd in dit onderzoek in klinische proef toxiciteit dille worden overwogen. Ondernemingen De orale toediening van de extracten verminderde HCl-geïnduceerde gastrische lesies in muizen. Dit kan verband houden met een antacidum effect of cytoprtotective's van maagslijmvlies. Het cytoprotectieve tegen ethanol toonden aan dat de effecten van extracten geen eenvoudige zuur neutraliserende werking maar de dille extracten een cytoprotectieve effect tegen het maagslijmvlies in ethanol geïnduceerde gastrische laesies in muizen.
Het is mogelijk dat de remmende effecten van extracten wijten, althans gedeeltelijk, de aanwezigheid van terpenen in dille [7, 8]. Terpenen zijn geassocieerd met anti-ulcerogene activiteit in andere planten [9, 10]. Sommige triterpenen zijn bekend als middelen tegen ulcera drugs en hun werking is voorgesteld om als gevolg van de activatie van cellulaire bescherming, vermindering van mucosale prostaglandinen metabolisme cytobeschermende werking en vermindering van gastrische vasculaire permeabiliteit [19]
flavonoïden tegen zweren en gastroprotectieve activiteiten [ ,,,0],11-13]. De waterige extracten van Phoradendron crassifolium Kopen en Franserio artemisiodes
dat polyfenolen middelen bevatten uitgeoefend cytoprotectieve activiteit bij ratten [14]. Twee flavonoïden zijn geïsoleerd uit A. graveolens
zaad, quercetine 3-O-beta-D-glucuronide en isoharmentin 3-O-ß-D-glucuronide, antioxiderende activiteit en kan tegengaan met vrije radicalen. Dit effect kan bijdragen aan peptische zweer [15, 16] te voorkomen. Ondernemingen De extracten veroorzaakte een duidelijke daling van de totale maagzuur samen met een toename van pH. Als vrucht dille heeft een krampstillend effect op de gladde spieren van het maagdarmkanaal [5], is het mogelijk dat beide extracten werken via cholinergische systeem (een anticholinerge activiteit) en blok vrijkomen van HCl. In dit stadium andere mechanismen, zoals H2-receptorantagonist effect of de remming van gastrische H +, K + -ATPase niet uitgesloten.
Wat betreft de ED50 waarden, het waterige extract was sterker dan het ethanolextract in HCl- of ethanol geïnduceerde maag laesies. Zowel extracten toonde vergelijkbare potentie bij verlaging totale maagzuur samen met een toename van pH. Dit kan verband houden met de extracten verschillende werkingsmechanismen. De ED50 waarden van extracten waren veel lager dan de LD50-waarden.
Concluderend A. graveolens
zaden aanzienlijk remt zuursecretie en het optreden van lesies in de maag maar exacte mechanismen zijn nog niet duidelijk en moeten verder onderzoek.
Materialen en methoden
Dieren
Man albino BALB /c-muizen 25-35 g werden verkregen uit de stal van de School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences. De dieren werden ondergebracht in kolonie kamer 12/12 uur licht /donker-cyclus bij 24 ± 1 ° C. Na 24 uur vasten werden de muizen gebruikt voor de experimenten, maar mochten drinkwater gedurende de 24 uur periode van vasten. Alle dierlijke experimenten werden uitgevoerd in overeenstemming met Mashhad Universiteit van Medische Wetenschappen uitgevoerd, Ethische Commissie handelt.
Plantmateriaal
Het zaad werd verzameld op Bojnord (een stad in de provincie Khorassan, het noordoosten van Iran). Alle verzamelde monsters werden in de schaduw gedroogd en vervolgens in poedervorm. Ferdowsi University correct geïdentificeerd de plant en voucher monsters werden bewaard voor de verwijzing in het herbarium van de afdeling Farmacognosie, School of Pharmacy, Mashhad (293-0107-18). Ondernemingen De bereiding van extracten
Het zaad poeder werd geëxtraheerd met behulp van maceratie met ethanol (80 v /v) of water gedurende 3 dagen, vervolgens werd het mengsel gefiltreerd en geconcentreerd onder verminderde druk (met een rotaevaporator) bij 40 ° C. De opbrengst (w /w) van de waterige ethanolische extracten en was 6,46% en 8,5% respectievelijk.
Of HCl-ethanol geïnduceerde slijmvlies laesies
Maagslijmvlies laesies geïnduceerd door de gemodificeerde werkwijze Mizui en Doteuchi [ ,,,0],17]. De muizen werden verdeeld in groepen van 6 dieren. Na 24 uur vasten werden de extracten en geneesmiddelen oraal toegediend aan de muizen. 30 min later, kreeg elke muis 0,2 ml 1 N HCl of absolute ethanol door orale toediening. 60 min na toediening van het middel necrotiserende werd elk dier gedood door ether en de maag werd uitgesneden, opgeblazen door het injecteren van 2 ml normale zoutoplossing en vervolgens gedurende 30 min in 5% formalineoplossing gefixeerd. Na het openen langs de grote curvatuur werd HCl geïnduceerde gastrische schade waargenomen in het maagslijmvlies als langwerpig zwart-rode lijnen parallel aan de lange as van de maag van de muis. Het letsel index werd bepaald als de som van erosie lengte per muis [18]. Ethanol induceerde laesie werd beoordeeld en gescoord voor de ernst volgens (0) geen laesie, (1) oppervlakkige 1-5 hemorragische punten (2) oppervlakkige 6-10 hemorragische punten (3) submucosale hemorrhagische laesies met kleine erosies (4 ) ernstige hemorragische laesie en sommige invasieve laesies.
afscheidingsremmend studie
Een uur na het winnen of proefbehandeling geneesmiddelen werden muizen verdoofd (xylazine 10 mg /kg ketamine plus 100 mg /kg, ip) en de pylorus werd geligeerd. De dieren werden 3 uur later gedood en de maaginhoud werd afgevoerd naar een buis die werd gecentrifugeerd 2000 rpm gedurende 10 min. De pH werd opgenomen met een digitale pH meter. Totaal zuurgehalte van maagzuurafscheiding werd bepaald door titratie met 0,05 N NaOH [19].
ED50 waarden
ED50 waarden en de bijbehorende betrouwbaarheidsgrenzen werden bepaald volgens de methode van Litchfield en Wilcoxon (PHARM /PCS Version 4).
Acute toxiciteit
Verschillende doses extracten werden intraperitoneaal geïnjecteerd in groepen van zes muizen. Het aantal dood werd geteld op 24 uur na de behandeling. LD50-waarden en de bijbehorende betrouwbaarheidsgrenzen werden bepaald door de Litchfield en Wilcoxon methode (PHARM /PCS versie 4).
Statistische analyse
De gegevens werden uitgedrukt als gemiddelde waarden ± S.E.M. en getest met de analyse van de variantie gevolgd door de meervoudige vergelijkingstest van Tukey-Kramer. Ethanol veroorzaakte letsel werd bepaald door testen Dunn's.
Verklaringen
Dankwoord
De auteurs zijn dankbaar voor de vice-kanselier van Research, Mashhad Universiteit van Medische Wetenschappen voor financiële steun.

• Metastatische lymfeklier bij maagkanker; Is het een echte verre metastase
• Mechanismen achter de onmiddellijke gevolgen van Roux-en-Y gastric bypass operatie aan diabetes type 2