Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> maag vraag

Maagzweren

Wat is een maagzweer?

Een maagzweer is een laesie of zweer op de beschermende bekleding van de maag (waar het een maagzweer wordt genoemd) of twaalfvingerige darm. Artsen definiëren het vaak als een mucosale breuk groter dan 3-5 mm in de maag of twaalfvingerige darm, met een zichtbare diepte.

Maagzweren zijn een veelvoorkomende aandoening - ze kwamen vroeger vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, maar nu komt het voor bij mannen en vrouwen.

Symptomen

Een maagzweer veroorzaakt niet altijd tekenen of symptomen, maar enkele symptomen van een maagzweer zijn:

  • Bovenbuikpijn . Het gebruikelijke symptoom van een maagzweer is pijn in het bovenste deel van de buik, net onder het borstbeen. Het is vaak een brandende of ‘mesachtige’ pijn die doortrekt naar de rug. De pijn treedt meestal op wanneer de maag leeg is (een paar uur na de maaltijd) en zal de patiënt vaak om 2 of 3 uur 's nachts wakker maken. De pijn wordt vaak verlicht door voedsel of maagzuurremmers.
  • Maagzuur kan optreden, hoewel dit vaker een symptoom is van gastro-oesofageale reflux
  • Indigestie .
  • Misselijkheid (zich ziek voelen).
  • Verlies van eetlust .
  • Onverklaard gewichtsverlies .
  • Anemie kan optreden als gevolg van bloedverlies, dat langzaam kan gebeuren. Symptomen van bloedarmoede zijn onder meer vermoeidheid, kortademigheid bij inspanning en een bleke huidskleur.
  • Bloed overgeven . Dit is een ernstiger symptoom dat optreedt als de zweer bloedt.
  • Bloed in de stoelgang . Ook een ernstig symptoom als gevolg van de maagzweerbloeding. Als dit gebeurt, zien de bewegingen er zwart, 'teerachtig' uit.
  • Perforatie . In zeldzame gevallen zal een zweer perforeren (een gat vormen) door de maag of de twaalfvingerige darmwand. Dit is een ernstige noodsituatie die een operatie vereist en die levensbedreigend kan zijn.

Risicofactoren voor maagzweren

Zweren zijn gebieden met schade aan het slijmvlies van de maag (maagzweer) of het bovenste deel van de darm (zweer van de twaalfvingerige darm).

De 2 meest voorkomende risicofactoren voor een maagzweer zijn Helicobacter pylori (een bacterie die in de maag leeft), en langdurig gebruik van NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen).

Helicobacter pylori

Veel mensen met zweren hebben een infectie in de maag met een bacterie die bekend staat als Helicobacter pylori . H. pylori infectie is vooral belangrijk bij de ontwikkeling van zweren in de twaalfvingerige darm. De bacteriën veroorzaken een aanhoudende ontsteking van het maagslijmvlies.

Naar schatting zijn tot 4 van elke 10 volwassenen in de wereld besmet met Helicobacter pylori maar niet elk van hen zal een maagzweer ontwikkelen. Naar schatting is dertig procent van de Australiërs besmet, maar de besmettingspercentages zijn hoger voor inheemse Australische gemeenschappen. Het is niet duidelijk waarom sommige mensen met H. pylori lijken resistent te zijn tegen het ontwikkelen van zweren.

H. pylori komt vaker voor bij oudere leeftijdsgroepen. Het wordt vaak in de kindertijd verworven en de verhoogde incidentie bij oudere mensen kan een weerspiegeling zijn van de levensomstandigheden in eerdere jaren, meer dan bij het ouder worden.

NSAID's

Langdurig gebruik van NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen), zoals aspirine, ibuprofen en naproxen, is in verband gebracht met een verhoogd risico op een maagzweer. Dit komt omdat de meeste NSAID's in verband worden gebracht met een verhoogd risico op beschadiging van het maagdarmslijmvlies.

Andere factoren

Andere factoren die bovendien het risico op maagzweren kunnen vergroten en moeilijker te behandelen kunnen maken, zijn roken, alcohol en stress.

Tests en diagnose

Uw huisarts kan u doorverwijzen naar een gastro-enteroloog voor tests en behandelingen, afhankelijk van uw symptomen, leeftijd en medische geschiedenis.

Maagzweren kunnen worden gediagnosticeerd door endoscopie, waarbij een flexibele telescopische buis door uw mond naar beneden in de maag en de twaalfvingerige darm wordt geleid, zodat de arts de weefsels kan onderzoeken. Als ze een zweer vinden, kunnen ze een klein monster nemen (biopsie) om te testen op H. pylori bacteriën.

De arts zal u waarschijnlijk ook willen testen op H. pylori – meestal door een ademtest. H. pylori kan ook worden getest door een bloedtest of een ontlastingstest.

Behandeling

Uw arts zal u waarschijnlijk aanraden om H. pylori eradicatie therapie. Uitroeiing van H. pylori vermindert de kans op terugkerende zweren en de noodzaak van langdurige zuuronderdrukkingstherapie aanzienlijk. De meeste zweren reageren goed op deze therapie.

Uitroeiing van H. pylori neemt de vorm aan van drievoudige therapie – een protonpompremmer (esomeprazol) en de 2 antibiotica amoxicilline en claritromycine – gedurende een week ingenomen. Voorbeelden van merknamen van drievoudige therapie zijn Esomeprazol Sandoz Hp7 en Nexium Hp7.

De protonpompremmer onderdrukt de zuurproductie in de maag en zorgt ervoor dat genezing kan plaatsvinden.

Er zijn alternatieve medicijnen voor mensen die allergisch zijn voor penicilline.

Drievoudige therapie zal de meeste actieve maagzweren genezen en H. pylori in 70-80 procent van de gevallen uitroeien. Sommige meer gecompliceerde zweren hebben ook een korte onderhoudskuur met een protonpompremmer nodig totdat de genezing van de zweer is bevestigd.

Mensen met door NSAID's veroorzaakte zweren zouden idealiter moeten stoppen met het gebruik van de NSAID's (op advies van hun arts). Als dit niet mogelijk is, moeten ze mogelijk ook gedurende langere tijd een protonpompremmer gebruiken om overmatige zuurproductie in de maag te onderdrukken.

Mensen van wie de zweren verband houden met H. pylori moeten ook stoppen met het gebruik van NSAID's als ze kunnen. Maar raadpleeg altijd uw arts.

Zeer zelden veroorzaken maagzweren complicaties en is een operatie nodig om het bloeden te stoppen.

Wat moet u doen als u zweersymptomen heeft?

Raadpleeg de arts als u symptomen heeft die op een maagzweer wijzen.

Deze veelvoorkomende aandoening is gemakkelijk te behandelen en ernstige complicaties zijn meestal te voorkomen.