De sterkste associaties werden gevonden voor breedspectrumantibiotica en antibiotica die werken tegen anaërobe bacteriën en schimmels. De timing van blootstelling aan antibiotica leek er ook toe te doen.
De studie suggereert dat overmatig gebruik van bepaalde antibiotica vatbaar kan zijn voor de ziekte van Parkinson met een vertraging van 10 tot 15 jaar. Dit verband kan worden verklaard door hun verstorende effecten op het darmmicrobiële ecosysteem.
Het verband tussen blootstelling aan antibiotica en de ziekte van Parkinson past in de huidige opvatting dat bij een aanzienlijk deel van de patiënten de pathologie van Parkinson in de darm kan ontstaan, mogelijk gerelateerd aan microbiële veranderingen, jaar voordat de typische motorische symptomen van Parkinson optreden, zoals traagheid, spierstijfheid en trillen van de ledematen. Het was bekend dat de bacteriële samenstelling van de darm bij Parkinsonpatiënten abnormaal is, maar de oorzaak is onduidelijk. Onze resultaten suggereren dat sommige veelgebruikte antibiotica, waarvan bekend is dat ze de darmflora sterk beïnvloeden, kan een predisponerende factor zijn."
Filip Scheperjans MD, doctoraat, leider van het onderzoeksteam, neuroloog, Afdeling Neurologie van het Universitair Ziekenhuis van Helsinki
In de darm, pathologische veranderingen die typisch zijn voor de ziekte van Parkinson zijn waargenomen tot 20 jaar vóór de diagnose. Constipatie, het prikkelbare darm syndroom en inflammatoire darmziekte zijn in verband gebracht met een hoger risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson. Het is aangetoond dat blootstelling aan antibiotica veranderingen in het darmmicrobioom veroorzaakt en het gebruik ervan wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op verschillende ziekten, zoals psychiatrische stoornissen en de ziekte van Crohn. Echter, deze ziekten of verhoogde vatbaarheid voor infecties verklaren niet de nu waargenomen relatie tussen antibiotica en Parkinson.
"De ontdekking kan in de toekomst ook implicaties hebben voor het voorschrijven van antibiotica. Naast het probleem van antibioticaresistentie, bij het voorschrijven van antimicrobiële stoffen moet ook rekening worden gehouden met hun potentieel langdurige effecten op het darmmicrobioom en de ontwikkeling van bepaalde ziekten, ’, zegt Scheperjans.
Het mogelijke verband tussen blootstelling aan antibiotica en de ziekte van Parkinson is onderzocht in een case-control studie met behulp van gegevens uit nationale registers. De studie vergeleek antibioticablootstelling gedurende de jaren 1998-2014 in 13, 976 patiënten met de ziekte van Parkinson en vergeleken met 40, 697 niet-aangedane personen gematcht voor de leeftijd, geslacht en woonplaats.
Blootstelling aan antibiotica werd onderzocht over drie verschillende tijdsperioden:1-5, 5-10, en 10-15 jaar voorafgaand aan de indexdatum, gebaseerd op aankoopgegevens van orale antibiotica. Blootstelling werd geclassificeerd op basis van het aantal gekochte cursussen. Blootstelling werd ook onderzocht door antibiotica te classificeren op basis van hun chemische structuur, antimicrobieel spectrum, en werkingsmechanisme.