Spijsverteringsenzymen zijn stoffen die u helpen uw voedsel te verteren. Ze worden uitgescheiden (vrijgegeven) door de speekselklieren en cellen die de maag, alvleesklier en dunne darm bekleden.
Ze doen dit door de grote, complexe moleculen te splitsen waaruit eiwitten, koolhydraten, en vetten in kleinere. Hierdoor kunnen de voedingsstoffen uit deze voedingsmiddelen gemakkelijk in de bloedbaan worden opgenomen en door het lichaam worden vervoerd.
Blijf lezen om meer te weten te komen over verschillende soorten spijsverteringsenzymen en hoe ze werken.
Spijsverteringsenzymen komen vrij wanneer we:
Sommige voedingsmiddelen hebben bepaalde spijsverteringsenzymen nodig om de specifieke voedingsstoffen die ze bevatten af te breken.
Een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen, vooral die welke de pancreas aantasten, kunnen leiden tot tekortkomingen in spijsverteringsenzymen. Dit komt omdat de alvleesklier verschillende sleutelenzymen afscheidt.
Vaak kunnen deze tekortkomingen worden verholpen door je dieet te veranderen. U kunt bepaalde voedingsmiddelen vermijden of voedingsmiddelen eten die van nature voorkomende spijsverteringsenzymen bevatten. U kunt ook op recept verkrijgbare of vrij verkrijgbare enzymsupplementen nemen.
De voordelen van supplementen met spijsverteringsenzymenElk van de vele verschillende spijsverteringsenzymen richt zich op een specifieke voedingsstof en splitst deze op in een vorm die uiteindelijk kan worden geabsorbeerd. De belangrijkste spijsverteringsenzymen zijn:
Blijf lezen om meer te weten te komen over de meest essentiële soorten spijsverteringsenzymen.
Amylase is belangrijk voor het verteren van koolhydraten. Het breekt zetmeel af tot suikers.
Amylase wordt uitgescheiden door zowel de speekselklieren als de pancreas. De meting van het amylasegehalte in het bloed wordt soms gebruikt als hulpmiddel bij de diagnose van verschillende pancreas- of andere ziekten van het spijsverteringskanaal.
Hoge niveaus van amylase in het bloed kunnen betekenen dat u:
Lage amylasewaarden kunnen betekenen dat u chronische pancreatitis heeft (voortdurende ontsteking van de alvleesklier) of leverziekte.
De dunne darm geeft maltase af, dat verantwoordelijk is voor het afbreken van maltose (moutsuiker) omgezet in glucose (eenvoudige suiker). Het lichaam gebruikt glucose voor energie.
Tijdens de vertering wordt zetmeel gedeeltelijk omgezet in maltose door amylasen. Het maltase-enzym zet vervolgens maltose om in glucose. Deze suiker wordt dan ofwel onmiddellijk door het lichaam gebruikt of in de lever opgeslagen als glycogeen voor toekomstig gebruik.
Lactase (ook lactase-florizin hydrolase genoemd) is een enzym dat lactose afbreekt, een suiker die voorkomt in zuivelproducten. Het zet lactose om in de enkelvoudige suikers glucose en galactose.
Lactase wordt geproduceerd door cellen die bekend staan als enterocyten die het darmkanaal bekleden. Lactose dat niet wordt opgenomen, wordt gefermenteerd door bacteriën in de darm. Hierdoor kunt u last krijgen van gasvorming en maagklachten.
Lipase is verantwoordelijk voor de afbraak van vetten in vetzuren en glycerol (eenvoudige suikeralcohol ). Het wordt in kleine hoeveelheden geproduceerd door je mond en maag, en in grotere hoeveelheden door je alvleesklier.
Deze spijsverteringsenzymen, ook wel peptidasen, proteolytische enzymen of proteïnasen genoemd, breken eiwitten af tot aminozuren. Ze spelen ook een rol in tal van lichaamsprocessen, waaronder:
Proteasen worden geproduceerd in de maag en pancreas. De belangrijkste zijn:
Sucrase wordt uitgescheiden door de dunne darm, waar het sucrose (de suiker in tafelsuiker) in fructose en glucose. Dit zijn eenvoudigere suikers die het lichaam kan opnemen.
Sucrase wordt gevonden langs de darmvlokken. Dit zijn kleine haarachtige structuren die de darm bekleden en voedingsstoffen in de bloedbaan opnemen.
Er zijn verschillende gezondheidsproblemen die de afscheiding van voldoende spijsverteringsenzymen kunnen verstoren voedsel volledig te verteren. Sommige zijn erfelijke genetische aandoeningen, terwijl andere zich in de loop van de tijd ontwikkelen.
Lactose-intolerantie treedt op wanneer u lactose niet kunt verteren vanwege onvoldoende productie van lactase door de dunne darm. Wanneer u zuivelproducten consumeert, kunt u het volgende ervaren:
Er zijn verschillende vormen van lactose-intolerantie.
Congenitale lactasedeficiëntie
Congenitale lactasedeficiëntie (ook wel congenitale alactasia genoemd) is een zeldzame erfelijke vorm van lactose-intolerantie . Het gebeurt wanneer pasgeborenen lactose niet kunnen afbreken in moedermelk of flesvoeding. Ze krijgen ernstige diarree als ze geen lactosevrij alternatief krijgen.
Congenitale lactasedeficiëntie wordt veroorzaakt door mutaties in het LCT-gen dat instructies geeft voor het maken van de lactase-enzym.
Lactase niet-persistentie
Lactase-non-persistentie is een veel voorkomende vorm van lactose-intolerantie die sommige mensen als volwassenen ontwikkelen . Het treft ongeveer 65% van de mensen en wordt veroorzaakt door verminderde expressie (activiteit) van het LCT-gen. Symptomen beginnen meestal 30 minuten tot twee uur na het eten of drinken van zuivelproducten.
De meeste mensen met non-persistentie van lactase behouden een zekere mate van lactase-activiteit en kunnen dat blijven doen. een kleine hoeveelheid lactose in hun dieet opnemen. Dit kan in de vorm van kaas of yoghurt zijn, omdat beide doorgaans beter worden verdragen dan verse melk.
Secundaire lactose-intolerantie
Secundaire lactose-intolerantie ontstaat wanneer de lactaseproductie wordt verminderd vanwege ziekten die de kleine darm. Deze ziekten omvatten coeliakie of de ziekte van Crohn, evenals andere ziekten of verwondingen die de darmwand aantasten.
De alvleesklier produceert de belangrijkste spijsverteringsenzymen amylase, protease en lipase. Mensen met exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) hebben een tekort aan deze enzymen. Als gevolg hiervan zijn ze niet in staat om voedsel, vooral vetten, niet goed te verteren.
De gezondheidsproblemen die de pancreas aantasten en geassocieerd zijn met EPI zijn:
Mensen die niet voldoende spijsverteringsenzymen hebben of die ondersteuning zoeken gezonde spijsvertering zouden moeten overwegen om hun dieet aan te vullen met spijsverteringsenzymen. Ze kunnen dit doen door gezond voedsel te eten dat van nature voorkomende spijsverteringsenzymen bevat. Maar ze kunnen ook voedingssupplementen nemen onder begeleiding van een zorgverlener.
Spijsverteringssappen vereisen hydratatie, dus zorg ervoor dat je de hele dag door water drinkt.
Een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, vooral tropisch fruit en gefermenteerde groenten, bevatten van nature veel spijsverteringsproblemen. enzymen die de vertering van bepaalde voedingsstoffen kunnen versnellen. Het is het beste om ze rauw te eten, omdat hitte deze plantenenzymen kan verminderen of vernietigen.
Spijsverteringsenzymsupplementen kunnen binnenkomen:
Er zijn voorgeschreven supplementen die worden gereguleerd door de FDA, evenals vrij verkrijgbare supplementen .
Enzymsupplementen op recept worden aanbevolen voor aandoeningen die de werking van de alvleesklier beïnvloeden, zoals chronische pancreatitis of alvleesklierkanker. Merken van voorgeschreven pancreasenzymsupplementen (pancrelipase) zijn Creon, Pancreaze, Zenpep, Ultresa, Viokace en Pertzye.
Over-the-counter enzymsupplementen worden niet gereguleerd door de FDA. Er zijn niet genoeg onderzoeken van hoge kwaliteit naar hen geweest, dus het is moeilijk om te weten hoe effectief ze zijn. De volgende zijn enkele van de aanvullende enzymen waarvoor geen recept nodig is:
Zoals bij elk supplement, moet u contact opnemen met uw zorgverlener voordat u een over-the- vertraag het spijsverteringsenzym om er zeker van te zijn dat het veilig voor u is.
Spijsverteringsenzymen zijn stoffen die u helpen uw voedsel te verteren. Ze worden uitgescheiden door de speekselklieren en cellen die de maag, alvleesklier en dunne darm bekleden.
Soms hebben mensen een tekort aan spijsverteringsenzymen. Deze tekortkomingen houden verband met verschillende gezondheidsproblemen. Veel van deze gezondheidsproblemen zijn gerelateerd aan de alvleesklier.
U kunt een tekort aan spijsverteringsenzymen behandelen door uw dieet te veranderen en/of een recept in te nemen of over-the-counter enzymsupplement. Vraag uw zorgverlener om advies voordat u besluit een enzymsupplement te nemen. Ze kunnen u helpen bepalen of het veilig voor u is.
Als u pancreatitis, pancreaskanker, cystische fibrose of een andere aandoening van de pancreas heeft, moet u mogelijk spijsverteringsenzymen op recept gebruiken. Degenen die lactose-intolerant zijn, kunnen OTC-supplementen nemen. Onderzoekers onderzoeken of spijsverteringsenzymen ook mensen met coeliakie kunnen helpen.
Meer informatie:Spijsverteringsenzymen en coeliakieHet hangt ervan af waarom u ze gebruikt. Zo moeten voorgeschreven supplementen voor cystische fibrose bij elke maaltijd en snack worden ingenomen, maar de dosering en timing kunnen variëren, afhankelijk van wat u eet of uw leeftijd. Volg het recept van uw zorgverlener of de OTC-instructies.
Meer informatie:een overzicht van taaislijmziekte-dieet en -supplementen