Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> maag vraag

Zollinger-Ellison-syndroom

Op deze pagina:

  • Wat is het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Hoe vaak komt het Zollinger-Ellison-syndroom voor?
  • Wie heeft meer kans op het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Wat zijn de complicaties van het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Wat zijn de symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Wat veroorzaakt het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Hoe diagnosticeren artsen het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Welke tests gebruiken artsen om het Zollinger-Ellison-syndroom te diagnosticeren?
  • Hoe behandelen artsen het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Hoe voorkomen en behandelen artsen de complicaties van het Zollinger-Ellison-syndroom?
  • Klinische onderzoeken naar het Zollinger-Ellison-syndroom

Wat is het Zollinger-Ellison-syndroom?

Het Zollinger-Ellison-syndroom is een aandoening die optreedt wanneer een of meer tumoren, gastrinomen genaamd, die zich voornamelijk in uw pancreas of twaalfvingerige darm bevinden, ervoor zorgen dat uw maag te veel zuur maakt. Te veel zuur in uw maag kan leiden tot symptomen, zoals diarree, en gezondheidscomplicaties, waaronder maagzweren en gastro-oesofageale refluxziekte (GERD).

Afbeelding op volledige grootte bekijken De pancreas en het eerste deel van de dunne darm, de twaalfvingerige darm genoemd

Hoe vaak komt het Zollinger-Ellison-syndroom voor?

Het Zollinger-Ellison-syndroom is zeldzaam. Elk jaar wordt bij slechts 0,5 tot 3 op de 1 miljoen mensen het Zollinger-Ellison-syndroom vastgesteld. 1

Wie heeft meer kans op het Zollinger-Ellison-syndroom?

Hoewel iedereen het Zollinger-Ellison-syndroom kan hebben, wordt de aandoening meestal gediagnosticeerd bij mensen van 20 tot 50 jaar oud. 2 Het Zollinger-Ellison-syndroom komt iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. 1

Ongeveer 80% van de gevallen van het Zollinger-Ellison-syndroom is niet gerelateerd aan andere aandoeningen, maar 20% tot 25% van de gevallen komt voor bij mensen met een zeldzame, genetische aandoening die multiple endocriene neoplasie type 1 (MEN1) wordt genoemd. 3 3 Mensen met een familiegeschiedenis van MEN1 hebben meer kans op MEN1 en het Zollinger-Ellison-syndroom.

Wat zijn de complicaties van het Zollinger-Ellison-syndroom?

Het extra maagzuur veroorzaakt door het Zollinger-Ellison-syndroom kan leiden tot maagzweren of GERD. Zonder behandeling kunnen deze ziekten leiden tot complicaties zoals

  • bloeding of perforatie in het bovenste spijsverteringskanaal
  • een blokkade die kan voorkomen dat voedsel van uw maag naar uw twaalfvingerige darm gaat
  • oesofagitis of slokdarmvernauwing

De tumoren die het Zollinger-Ellison-syndroom veroorzaken, zijn soms kanker en kunnen zich uitbreiden naar andere delen van uw lichaam. Als de kanker zich uitbreidt, verspreidt deze zich meestal naar de lymfe
knopen in de buurt van de tumor en later naar de lever en botten.

Wat zijn de symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom?

Extra maagzuur kan symptomen veroorzaken die lijken op die van maagzweren en GERD, evenals andere symptomen. Veel voorkomende symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom zijn onder meer:

  • diarree, wat soms het enige symptoom kan zijn
  • brandende of doffe pijn in de buik, of buik, tussen de navel en het midden van de borst
  • brandend maagzuur
  • misselijkheid of braken
  • gewichtsverlies
Veel voorkomende symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom zijn buikpijn en brandend maagzuur.

U moet onmiddellijk een arts raadplegen als u symptomen heeft zoals

  • pijn op de borst
  • aanhoudend braken
  • problemen met ademhalen
  • problemen of pijn bij het slikken
  • tekenen van bloeding in het spijsverteringskanaal
  • plotselinge, scherpe buikpijn die niet weggaat
  • zwakte of zich zwak voelen

Dit kunnen tekenen zijn van een complicatie of een ander ernstig gezondheidsprobleem.

Wat veroorzaakt het Zollinger-Ellison-syndroom?

Tumoren, gastrinomen genaamd, die zich voornamelijk in de pancreas en twaalfvingerige darm vormen, veroorzaken het Zollinger-Ellison-syndroom. Gastrinomas geven grote hoeveelheden van het hormoon gastrine af. Normaal gesproken geeft je lichaam een ​​kleine hoeveelheid gastrine af nadat je gegeten hebt, en gastrine triggert je maag om zuur aan te maken. Wanneer gastrinomen grote hoeveelheden gastrine afgeven, maakt uw maag te veel zuur aan, wat leidt tot het Zollinger-Ellison-syndroom.

In de meeste gevallen van het Zollinger-Ellison-syndroom weten experts niet waardoor de gastrinomen ontstaan. In ongeveer 20% tot 25% van de gevallen veroorzaakt een zeldzame genetische aandoening, MEN1 genaamd, de vorming van gastrinomen. 3

Hoe diagnosticeren artsen het Zollinger-Ellison-syndroom?

Artsen zullen een lichamelijk onderzoek uitvoeren en vragen stellen over uw symptomen, medische geschiedenis en medische familiegeschiedenis. Uw arts kan vermoeden dat u het Zollinger-Ellison-syndroom heeft als u bepaalde symptomen en tekenen heeft, zoals

  • chronische diarree die optreedt samen met GERD of maagzweer
  • Maagzweerziekte die gewoonlijk chronisch is, herhaaldelijk terugkeert en ernstig is of tot complicaties leidt
  • ulcus pepticum zonder Helicobacter pylori (H. pylori ) infectie of zonder een voorgeschiedenis van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
  • persoonlijke of familiegeschiedenis van MEN1- of MEN1-symptomen

Als uw arts vermoedt dat u het Zollinger-Ellison-syndroom heeft, zal hij of zij tests bestellen om deze aandoening te diagnosticeren.

Welke tests gebruiken artsen om het Zollinger-Ellison-syndroom te diagnosticeren?

Artsen kunnen de volgende tests bestellen om het Zollinger-Ellison-syndroom te diagnosticeren en de tumoren te vinden die deze aandoening veroorzaken.

Bloedonderzoek

Voor een bloedtest zal een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg een bloedmonster van u nemen en het monster naar een laboratorium sturen.

Artsen kunnen een bloedtest bestellen om de gastrinespiegels in uw bloed te controleren nadat u gedurende enkele uren hebt gevast - niets te eten of te drinken behalve water. Hoge gastrinespiegels kunnen een teken zijn van het Zollinger-Ellison-syndroom. Artsen kunnen een nieuwe bloedtest bestellen om de gastrinespiegels te controleren nadat u intraveneuze (IV) secretine heeft gekregen - een hormoon dat ervoor zorgt dat gastrinomen meer gastrine produceren.

Uw arts kan u vragen om vóór deze tests te stoppen met de geneesmiddelen die u gebruikt of deze te veranderen. Bepaalde geneesmiddelen, zoals protonpompremmers (PPI's), kunnen uw gastrinegehalte verhogen.

Maagzuurtests

Artsen kunnen een test bestellen om de pH - of zuurgraad - van uw maagvloeistoffen te controleren. Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zal een slangetje door uw neus, door uw keel en in uw maag steken om een ​​vloeistofmonster te nemen. Artsen kunnen ook de pH van uw maagzuur meten tijdens een endoscopie van het bovenste deel van het maagdarmkanaal (GI).

In sommige gevallen kunnen artsen aanvullende tests bestellen om de hoeveelheid zuur die uw maag aanmaakt te meten.

Boven-GI endoscopie

Bovenste GI-endoscopie is een procedure waarbij een arts een endoscoop gebruikt - een flexibele buis met een camera - om de bekleding van uw bovenste maagdarmkanaal te zien, inclusief uw slokdarm, maag en twaalfvingerige darm. Bovenste GI-endoscopie kan tekenen van het Zollinger-Ellison-syndroom of de complicaties ervan vertonen. Artsen kunnen deze test ook bestellen om te zoeken naar de tumoren die het Zollinger-Ellison-syndroom veroorzaken.

ERCP

Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) is een procedure die endoscopie van het bovenste deel van het maagdarmkanaal en röntgenfoto's combineert om de galwegen en pancreaskanalen te onderzoeken.

Beeldvormingstests

Artsen kunnen beeldvormende tests bestellen om de tumoren te vinden die het Zollinger-Ellison-syndroom veroorzaken. Kleine gastrinomen zijn misschien moeilijk te zien en artsen kunnen verschillende soorten beeldvormende tests bestellen, waaronder

  • computertomografie (CT), die een combinatie van röntgenstralen en computertechnologie gebruikt om afbeeldingen te maken
  • Magnetic Resonance Imaging (MRI), die foto's maakt van de interne organen en zachte weefsels van uw lichaam zonder röntgenstralen te gebruiken
  • radionuclidenscanning, waarbij u een injectie krijgt van een kleine hoeveelheid radioactief materiaal, en een speciale camera maakt foto's die het radioactieve materiaal in gastrinomen markeren
  • endoscopische echografie, waarbij een arts een endoscoop met een echografiehulpstuk gebruikt om foto's te maken
  • angiografie, een speciaal soort röntgenfoto waarbij een arts een katheter door uw grote slagaders steekt om een ​​speciale kleurstof te injecteren die op röntgenfoto's zal verschijnen

Hoe behandelen artsen het Zollinger-Ellison-syndroom?

Artsen behandelen het Zollinger-Ellison-syndroom met medicijnen en operaties.

Medicijnen

Artsen behandelen het Zollinger-Ellison-syndroom met PPI's. PPI's verlagen de hoeveelheid zuur die uw maag maakt, wat de symptomen kan verlichten en genezing kan bevorderen. Artsen kunnen een hogere dosis PPI's voorschrijven bij het starten van de behandeling en kunnen de dosis na verloop van tijd verlagen. Veel mensen met het Zollinger-Ellison-syndroom hebben een levenslange behandeling met PPI's nodig.

PPI's zijn over het algemeen veilig en effectief. Bijwerkingen, hoewel ongewoon, kunnen hoofdpijn, diarree en maagklachten zijn. Langdurig gebruik van PPI's voor de behandeling van het Zollinger-Ellison-syndroom kan leiden tot lage vitamine B12-spiegels. Experts bestuderen nog steeds de effecten van het langdurig of in hoge doses nemen van PPI's. Praat met uw arts over de risico's en voordelen van deze geneesmiddelen.

Artsen behandelen het Zollinger-Ellison-syndroom met PPI's.

Chirurgie

Artsen kunnen een operatie aanbevelen om de tumoren te verwijderen die het Zollinger-Ellison-syndroom veroorzaken bij mensen die geen MEN1 hebben. In sommige gevallen zal het verwijderen van de gastrinomen het Zollinger-Ellison-syndroom genezen en voorkomen dat de tumoren zich naar andere delen van het lichaam verspreiden. Na de operatie moeten mensen mogelijk nog steeds PPI's nemen om maagzuur onder controle te houden.

Bij mensen met MEN1 raden artsen doorgaans geen operatie aan om de tumoren te verwijderen die het Zollinger-Ellison-syndroom veroorzaken, vooral als de gastrinomen relatief klein zijn. Mensen met MEN1 hebben vaak veel kleine tumoren, waardoor het voor chirurgen moeilijk is om ze allemaal te vinden en te verwijderen. Artsen kunnen een operatie aanbevelen om grotere tumoren te verwijderen, die een grotere kans hebben om zich naar andere delen van het lichaam te verspreiden.

Hoe voorkomen en behandelen artsen de complicaties van het Zollinger-Ellison-syndroom?

Het behandelen van het Zollinger-Ellison-syndroom vermindert de hoeveelheid zuur in de maag, wat kan helpen bij het voorkomen of behandelen van complicaties die verband houden met maagzweren of zure oprispingen.

Als gastrinomen kankerachtig zijn en zich verspreiden naar de lever, botten of andere delen van het lichaam, kunnen artsen chemotherapie, chirurgie of andere kankerbehandelingen aanbevelen.

Klinische onderzoeken voor het Zollinger-Ellison-syndroom

De NIDDK voert en ondersteunt klinische proeven bij vele ziekten en aandoeningen, waaronder spijsverteringsziekten. De proeven zoeken naar nieuwe manieren om ziekten te voorkomen, op te sporen of te behandelen en om de kwaliteit van leven te verbeteren.

Wat zijn klinische onderzoeken naar het Zollinger-Ellison-syndroom?

Klinische onderzoeken - en andere soorten klinische onderzoeken - maken deel uit van medisch onderzoek en er zijn mensen zoals u bij betrokken. Als u vrijwillig deelneemt aan een klinische studie, helpt u artsen en onderzoekers meer te weten te komen over ziekten en de gezondheidszorg voor mensen in de toekomst te verbeteren.

Onderzoekers bestuderen vele aspecten van het Zollinger-Ellison-syndroom, waaronder verbeterde manieren om deze aandoening te diagnosticeren en te behandelen.

Ontdek of klinische studies geschikt voor u zijn.

Bekijk een video waarin NIDDK-directeur Dr. Griffin P. Rodgers het belang van deelname aan klinische onderzoeken uitlegt.

Welke klinische onderzoeken naar het Zollinger-Ellison-syndroom zoeken deelnemers?

U kunt een gefilterde lijst bekijken van klinische onderzoeken naar het Zollinger-Ellison-syndroom die door de federale overheid worden gefinancierd, geopend en gerekruteerd op www.ClinicalTrials.gov. U kunt de lijst uitbreiden of verkleinen om klinische onderzoeken van de industrie, universiteiten en individuen op te nemen; de National Institutes of Health beoordeelt deze onderzoeken echter niet en kan niet garanderen dat ze veilig zijn. Praat altijd met uw zorgverzekeraar voordat u deelneemt aan een klinische studie.