Vette lever is een veelvoorkomende aandoening, voornamelijk geassocieerd met diabetes type 2 en obesitas, waarin vet zich ophoopt in de lever. Sommige mensen met leververvetting zullen levercirrose of leverkanker krijgen, maar het is moeilijk om deze personen op tijd te identificeren. Er worden momenteel verschillende scoresystemen gebruikt waarbij het risico op leverziekte wordt geschat met behulp van klinische parameters en bloedonderzoek, waardoor artsen mensen met gevorderde leverfibrose kunnen identificeren. Echter, het is onduidelijk hoe goed deze systemen zijn in het voorspellen van het risico op ernstige leverziekte in de algemene bevolking.
De onderzoekers achter de huidige studie zijn afkomstig uit het AMORIS-cohort, die bloedmonstergegevens bevat van meer dan 800, 000 mensen die tussen 1985 en 1996 waren onderzocht tijdens gezondheidscontroles en in de eerstelijnszorg in Stockholm. Scores van verschillende op bloed gebaseerde scoresystemen werden vergeleken met nationale registers om mensen te identificeren die tot 27 jaar later een ernstige leverziekte ontwikkelden.
Hun resultaten laten zien dat, hoewel er een duidelijk verband is tussen de scores op sommige van de onderzochte scoresystemen en het risico op leverziekte, de algemene betrouwbaarheid van de methoden is slechts matig. De scoresystemen waren effectiever voor mensen met bekende risicofactoren voor leververvetting, zoals diabetes type 2, dan bij mensen zonder bekende risicofactoren. De onderzoekers ontdekten ook dat het risico op het ontwikkelen van een ernstige leverziekte erg laag was bij mensen met normale scores in de onderzochte scoresystemen.
De resultaten kunnen worden gebruikt om mensen te identificeren met een zeer laag risico op het ontwikkelen van een leverziekte in de toekomst, waardoor onnodige zorg wordt vermeden. Dat gezegd hebbende, er zijn nieuwe methoden nodig om mensen in de algemene bevolking te vinden met een bijzonder hoog risico op het ontwikkelen van een ernstige leverziekte en die medische behandeling nodig hebben."
Dr. Hannes Hagström, hepatoloog aan het Karolinska University Hospital in Zweden en universitair hoofddocent aan de afdeling Geneeskunde, Karolinska Institutet (Solna en Huddinge) en de corresponderende auteur van de studie
De eerste bevindingen van het Human Microbiome Project leidden tot 'honderden vervolgonderzoeken'
Nieuw model voor vaginale microbioomtransplantatie
Hoe u uw immuunsysteem kunt versterken om het coronavirus te bestrijden
Probiotica als adjuvante therapie voor COVID-19-patiënten
Darmbacteriën gekoppeld aan metabole veranderingen en autisme in nieuwe studie
Antioxidanten in voeding kunnen het risico op darmkanker verhogen,
Tests gebruikt voor GERD-diagnose
Bij sommige patiënten, we kunnen gastro-oesofageale refluxziekte vermoeden, maar de symptomen van de patiënt kunnen atypisch zijn. Of misschien moeten we gewoon onze diagnose bevestigen. Om dit te doe
Beperkte darmontsteking bij COVID-19
De ziekte van COVID-19 wordt voornamelijk gekenmerkt door koorts, hoest, en luchtwegklachten. Echter, het is nu ook bekend dat het veel andere organen aantast, vooral de darm. In feite, tot 60% van de
Verandering van het microbioom van de bovenste luchtwegen bij kinderen in verband met gevoeligheid voor SARS-CoV-2
Onderzoekers testten het nasofaryngeale microbioom van kinderen tot 21 jaar oud en ontdekten dat het microbioom verandert met de leeftijd. specifieke bacteriën, wiens overvloed ook verandert met de le