PLoS ONE: De Weg naar een Mans Hart is door zijn maag: Hoe zit het met Paarden

De abstracte

Achtergrond

Hoe doen we binding met elkaar? Terwijl in sommige soorten, zoals mensen, lichamelijk contact een rol in het proces van bevestiging speelt, is gesuggereerd dat de waarde tactiele contact sterk kunnen verschillen naargelang de betrokken soorten. Toch is het verzorgen vaak beschouwd als een plezierige ervaring voor huisdieren, hoewel wetenschappelijke gegevens ontbreken. Aan de andere kant, het eten lijkt te worden betrokken bij de oprichting van de meeste relaties in een verscheidenheid van soorten.

Methodologie /voornaamste bevindingen

In deze studie hebben we gebruik gemaakt van het paard training context op de proef effecten van voeding versus
verzorging tijdens herhaalde mens-paard interacties. Uit de resultaten blijkt dat het voedsel heeft zeker een belangrijke rol in het hechtingsproces, terwijl tactiel contact was hier duidelijk ontoereikend voor het verlijmen op te treden.

Conclusie /Betekenis

Deze studie roept belangrijke vragen over de weg tactiele contact wordt waargenomen, en toont aan dat grote inter-soorten verschillen te verwachten

Visum:. Sankey C, Henry S, Górecka-Bruzda A, Richard-Yris MA, Hausberger M (2010) De Weg naar a Man's hart is door zijn maag: Hoe zit het met paarden? PLoS ONE 5 (11): e15446. doi: 10.1371 /journal.pone.0015446

Editor: Georges Chapouthier, Université Pierre et Marie Curie, Frankrijk

Ontvangen: 13 augustus 2010; Aanvaard: 21 september 2010; Gepubliceerd: 15 november 2010

Copyright: © 2010 Sankey et al. Dit is een open-access artikel gedistribueerd onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie maakt in elk medium, op voorwaarde dat de oorspronkelijke auteur en de bron worden gecrediteerd

Financiering:. De financiering was door Comité d'Orientation Scientifique et Technique (COST, Les Haras Nationaux, http://www.haras-nationaux.fr/portail/) en Région Bretagne (http://www.bretagne.fr/internet/jcms/j_6 /accueil). De financiers hadden geen rol in de studie design, het verzamelen van gegevens en analyse, besluit te publiceren, of de voorbereiding van het manuscript

Competing belangen:.. De auteurs hebben verklaard dat er geen tegenstrijdige belangen bestaan ​​

Introductie

Hoe we hechten aan elkaar? Wat is het dat leidt tot het proces van bevestiging? In de psychologie wordt binding gedefinieerd als het proces van de ontwikkeling van een nauwe, interpersoonlijke relatie [1]. Bonding verwijst doorgaans naar het proces van bevestiging dat ontstaat tussen romantische partners, vrienden of ouders en kinderen, maar is ook gebruikt voor humaan-dierrelaties [2]. Er zijn aanwijzingen dat oxytocine en vasopressine hormonen zijn betrokken bij het hechtingsproces en andere vormen van prosociaal en voortplantingsgedrag [3]. Van alle banden, de moeder (moeder-kind) binding is een van de sterkste, waarin zogende ( d.w.z..
Borstvoeding bij de mens) is vermeld dat een bevordering rol spelen [4], [5]. Animal onderzoek heeft aangetoond dat het endocriene reactie op zogen (oxytocine release) speelt een essentiële rol in de moeder bonding door moederlijke zorg geven gedrag [6] bevorderen. Zo is een van de sterkste bindingen in het dierenrijk is, ten minste gedeeltelijk, een voeding band. Interessant is dat de onthechting in de voeding bond gaat samen met een detachement in de liefdevolle band [7]. Meer in het algemeen, is het delen van voedsel is beschreven als een wederzijdse daad van fysieke aansluiting [8] en een essentieel onderdeel voor de ontwikkeling van paarband [9]. Eten gesprekken zijn een ander voorbeeld van hoe het voedsel heeft een uitstekende positie in de vorming en instandhouding van nauwe relaties [10]. Hebben we niet zeggen ook dat kleine cadeautjes te houden vriendschap warm? Is er een betere klein geschenk dan een doos snoepjes of bonbons te maken het hart van een minnaar smelten of vul een grootmoeder met blijdschap?

Het is echter inter-individuele bonding vaak beschreven in termen van sociale interacties en fysieke contacten. Hiervoor kan goed weerspiegelen echte binding in sommige soorten ( bijv
bij de mens. [11], bij katten: [12]), de waarde van de tactiele contact kan verschillen naar gelang van de soort beschouwd. Dezelfde vragen ontstaat bij het overwegen van mens-dier relaties. Hoewel het duidelijk is dat het bedwingen proces kan worden bereikt door positieve associatie conditionering: mensen zijn de aanbieders van water en voedsel voor huisdieren, raken zij secundair verband met deze positieve stimuli [13], veel gebruikt nog diverse vormen van lichamelijk contact ( bv strelen, verzorging) om binding te initiëren. Terwijl voor de binnenlandse hond, de menselijke aanwezigheid zelf kan lonend zijn [13], meer precocial soorten lijken een minder positief beeld van menselijk contact [14] hebben. Toch wordt vaak verondersteld verzorgen en die als primaire versterking, deels omdat het is aangetoond dat een verlaging van de groomee hartslag [15], [16] induceren. Hier hebben we onderzocht of verzorging zou kunnen worden gebruikt om binding te bevorderen en leren te vergemakkelijken, door het te vergelijken met een food-beloning die efficiënt is gebleken voor zowel [17], [18].

Materialen en methoden

experimenten voldaan aan de huidige Franse en Poolse wetgeving in verband met dierproeven en waren in overeenstemming met de Europese richtlijn 86/609 /EEG. Dit experiment alleen opgenomen gedragsobservaties, routine training en niet-invasieve contacten met de paarden (het geven van wortelen of krassen van de schoft), die niet de goedkeuring van een ethische commissie was vereist. Veeteelt en zorg waren onder beheer van het personeel van het onderzoek station in Popielno.

Studie proefpersonen waren 20 Konik paarden, een primitief ras rechtstreeks afkomstig uit het wild Tarpan paard [19]. De proefpersonen werden gehouden in het kader van hetzij conventionele binnenlandse omstandigheden (N = 12) of met hun respectieve families in semi-natuurlijke omstandigheden in een 1600 ha bosreservaat (N = 8). -Forest opgefokt jongvee werd gepakt en samen met hun collega's gestald bij ongeveer 10 maanden. Alle veulens werden vervolgens bij elkaar gehouden in multi-familie, waar ze in staat waren om hun natuurlijke gedragsrepertoire waarin het verzorgen van de schoft wordt beschouwd als een sociaal-positieve rol [20] spelen uit te drukken. Paarden werden verouderd 1-2 jaar oud op het tijdstip van het experiment gehuisvest in losse stallen. Geen extra contact met de mens heeft plaatsgevonden, met uitzondering van de dagelijkse tethering voor het voeden. Paarden werden willekeurig toegewezen aan een van de twee trainingsgroepen:

food-reward groep (FR: N = 10): de experimentator de hand gaf een klein stukje wortel om het paard als het correct gereageerd op haar commando.

verzorgen-beloning groep (GR: N = 10). de experimentator krachtig krabde het paard schoft drie keer wanneer het correct gereageerd op haar commando

onderwerpen onderging een trainingsprogramma leren onbeweeglijk blijven in reactie op een vocale opdracht: "reste", een toenemende duur (5 tot 60 seconden). Training werd uitgevoerd 5 minuten per dag gedurende 6 dagen en vond plaats in het huis van de paarden stal, waar ze werden vastgebonden met uitzicht op de muren en het gegeven hooi ad libitum
. Opleiding, de experimentator leidde het brandpunt paard naar het midden van de stal. Om de aandacht van de in afwachting van paarden 'afleiden van de vocale commando, werd een witte ruis uitgezonden via
twee radio's geplaatst elke kant van de stal, met uitzicht op de vastgebonden paarden. Na voltooiing van de dagelijkse training, werden ze vrijgelaten in een aangrenzende outdoor paddock. De tijdens de training verzamelde gegevens onder meer de maximale tijd stap gevalideerd ( ie
3 opeenvolgende successen) elke dag, evenals de maximale tijd gedurende welke het paard bleef onbeweeglijk.

Daarnaast hebben we uitgevoerd een "onbeweeglijk menselijke test", gewoonlijk in de literatuur mens-dierrelaties beoordelen [21], voor en na de training. Gedurende 5 min, paarden waren vrij om te communiceren met de persoon (vrouw) die zich in het midden van de stal. Verzamelde gegevens opgenomen latentie aanpak haar en de totale tijd die op een afstand van 0,5 m of minder

Niet parametrische statistiek gebruikt. Mann-Whitney U
-testen (MW) groepen vergelijken; Friedman (F) en Wilcoxon (W) testen progressie elke groep te evalueren. Deze analyses werden uitgevoerd met Statistica © 7,1 software (p aanvaard niveau 0,05).

Resultaten

duidelijke verschillen trad zowel leerprestaties en de relatie mens volgens de soort "wapening "gebruikt. Terwijl op de laatste dag van de opleiding bijna alle paarden getraind met het voedsel beloning had met succes de laatste stap bereikt en erin geslaagd om immobiliteit te behouden gedurende 1 minuut, slechts 4 van de GR-groep deed ( N
_{FR = 9/10, N
GR = 4/10, Friedman-test: P
= 0,03; bedoel stap bereikt over day6: FR ± SE = 40 ± 5,7 s , GR ± SE = 18 ± 6.1 MW. U
= 20, P
= 0,02)}

FR paarden vorderde snel, vooral tijdens de eerste drie dagen van de opleiding: de maximale duur van immobiliteit sterk toegenomen van day1 naar day2 ( _{day1 ± SE = 9 ± 1, day2 ± SE = 23 ± 3,7, w: t
= 0 P
= 0,02) en vanaf dag 2 tot day3 ( day2 ± SE = 23 ± 3,7, day3 ± SE = 42 ± 4,5, w: t
= 0 P
= 0,03) en een gemiddelde duur van 55,7 ± 4,3 s op de laatste dag ( bereikt day3 ± SE = 42 ± 4,5, day6 ± SE = 57 ± 3,6 s, n = 10, w: t
= 0, P
= 0,04). Integendeel, werd progressie GR paarden beperkt tot de eerste twee dagen van de opleiding ( day1 ± SE = 5 ± 1,3, day2 ± SE = 15,5 ± 4, W: t
= 0, P
= 0,02) na wat ze stagneerde ( day2 ± SE = 15,5 ± 4, day6 ± SE = 31,5 ± 8,9, w: P
= 0,08; figuur 1). FR paarden bijna altijd in geslaagd om immobiliteit langer dan GR paarden te houden in reactie op de bestelling (fig. 1).}

Interessanter is dat terwijl FR training een positieve invloed op de relatie gehad (kortere wachttijd om het menselijk te benaderen : _{voordat ± SE = 235,6 ± 32,7, na ± SE = 78,8 ± 37,7 s, n = 10, w: t
= 3, P
= 0,02, meer tijd doorgebracht in de buurt van haar, voordat ± SE = 16,8 ± 9,4, na ± SE = 117,7 ± 30,5 s, w: n = 10, t
= 1, P
= 0,01, na dan voor de training), de verzorging procedure had geen (latency te benaderen: voordat ± SE = 202,8 ± 40,9, na ± SE = 211,4 ± 37,5 s, P
> 0.1, tijd doorgebracht in de buurt: voordat ± SE = 28 ± 11,6, na ± SE = 44 ± 21,3 s, P Restaurant > 0,1), waaruit blijkt dat in feite is niet een goede versterking. In de tweede plaats, terwijl er geen verschil ten opzichte van de paarden voor de mens werd waargenomen tussen de groepen voor de training, FR paarden benaderde eerder dan GR paarden na de training (MW, U
= 15, P
= 0,007 ), en ook meer tijd doorgebracht in de buurt (MW, U
= 23,5, P
= 0,04) (fig. 2).}

Discussie

met behulp van voedsel beloningen had gunstige effecten op de gehechtheid paarden voor de mens en gefaciliteerd leren, terwijl de tactiele contact duidelijk niet voldoende positief werd ervaren, noch voor het verlijmen voordoen, noch voor het verbeteren van het leren.

-food beloond dieren geleerd de immobiliteit taak sneller dan het verzorgen beloond dieren. In feite is de uitvoering van deze laatste op de zesde dag van de training was zeer dicht bij die in controlepaarden getraind om dezelfde taak in een eerdere studie (28,7 ± 3,7 s, [17]). Verzorgen van de schoft is derhalve niet een efficiënte versterking voor paarden. De positieve waarde van het menselijk lichamelijk contact soms beschreven kan in feite worden verworven door middel van associatie met andere primaire positieve versterkingen zoals levensmiddelen [22], [14], en moet daarom worden gekwalificeerd secundaire versterking. Sinds pionierswerk Skinner's [23], [24], voedsel wapening is uitgegroeid tot een van de belangrijkste stimulansen conditioning procedures [25]. Zo hebben wetenschappers aanzienlijk succes in opleiding primaten verkregen om samen te werken tijdens bloedmonster collectie [26] of tijdens verschillende andere hanteren of veterinaire procedures [27] - [29]. Voedselbeloningen zijn met succes gebruikt in een verscheidenheid van conditionering paradigma en een aantal soorten ( bijv
bij ratten [30], honden [31] of rhinoceros [32]).

Toch , omdat wij, mensen, zijn gevoelig voor prikkels tactiele [33], [11], vaak nemen we aan dat strelen of andere vormen van gentling dieren positieve effecten hebben. Dit kan inderdaad het geval is voor sommige soorten, maar dit onderzoek blijkt duidelijk dat interspecies verschillen te verwachten: de resultaten suggereren dat menselijke tactiel contact, zelfs als imitatie intraspecifieke natuurlijke interacties, niet noodzakelijkerwijs positief ervaren en is zeker niet voldoende creëren attachment [14]. Bij paarden is fysiek contact erg beperkt door de af en toe een likken van de jonge door het moederdier en later wederzijdse verzorging, vertegenwoordigt slechts 2-3% van hun tijd-begroting [34] en wordt vaak beperkt tot specifieke gebieden van het lichaam [15]. Studies hebben gemeld dat verzorgen op de schoft, zowel door een conspecifieke of menselijke handler induceerde een daling van paarden hartslag [15], [16]. Echter verzorgen werd gedurende een veel langere tijdsduur (-3 min) en een verlaging van de hartfrequentie niet betekent dat het voldoende positief ervaren te worden beschouwd als versterking en daarmee leren of hechting te bevorderen.

Bovendien is de weinig en korte eten gemedieerde interacties had een belangrijk positief effect op de paard-mens attachment: paarden getraind met een voedsel beloning benaderde eerder en waren dichter bij de mens. Proximities tussen paarden dienen veelal individuele voorkeuren en affiniteiten [21] evalueren. Aldus lijkt voedsel aan een van de sleutels in het verbindingsproces [17], [18] zijn. Er is een idiomatische uitdrukking die zegt: " de weg naar het hart van een man is door zijn maag
". Het lijkt erop dat dit niet alleen van toepassing op de mens, maar zou inderdaad het geval is voor vele soorten zijn, waaronder paarden.

Dankwoord

De auteurs willen bedanken Professor Jaworski en het personeel van het Proefstation voor de ecologische landbouw en Conservering van Animal Breeding, Popielno, Polen, waar het onderzoek werd uitgevoerd.

• PLoS ONE: Integratie maaginhoud en stabiele isotopen analyses om de Diëten van Pygoscelid Penguins kwantificeren
• PLoS ONE: Ultra-Deep Sequencing onthult de microRNA expressie Patroon van de menselijke maag