Immuun- en ontstekingsziekten nemen toe in de westerse samenleving, grotendeels te wijten aan veranderingen in de moderne levensstijl en omgeving. Sommige van dergelijke aandoeningen omvatten inflammatoire darmziekte (IBD). Moderne arbeidsvoorwaarden en werk kunnen gepaard gaan met een lage blootstelling aan zonlicht, met inbegrip van ultraviolet B (UVB) stralen, en overmatig gebruik van antibiotica. Deze twee factoren zorgen voor geassocieerde veranderingen in de samenstelling van het darmmicrobioom, die op hun beurt geassocieerd zijn met chronische ontstekingsaandoeningen.
Darmbacteriën, flora, microbioom. Illustratietegoed:Anatomy Insider / Shutterstock Vitamine D is een in vet oplosbare vitamine die de darmslijmvliescellen versterkt die een barrière vormen voor het binnendringen van bacteriën en andere microben, evenals hun giftige producten, van de darm naar het bloed en de lichaamsweefsels. Het mechanisme van zijn barrièrefunctie is door de expressie van genen te verbeteren die de productie van tight junctions tussen aangrenzende epitheelcellen in het darmslijmvlies verhogen; antimicrobiële verbindingen produceren; en autofagie bevorderen om niet-functionele celcomponenten te verwijderen.
Aangezien weinig natuurlijke voedselbronnen vitamine D bevatten, Aan 80% van onze behoeften wordt voldaan door blootstelling aan UVB-huid, wat leidt tot de productie van vitamine D. Factoren die de kans op vitamine D-tekort vergroten, zijn onder meer wonen ver van de evenaar, binnenshuis houden en ervoor kiezen om de huid niet blootgesteld aan het zonlicht te houden. Seizoensgebonden vitamine D-tekort wordt in dergelijke situaties verergerd vanwege het gebrek aan UVB in de winter.
Het tekort aan vitamine D veroorzaakt een ontsteking in de omgeving die darmdysbiose bevordert, en het aanvullen van vitamine D is nuttig in gevallen van chronische ontsteking. Orale supplementen lijken ook het aantal bepaalde specifieke soorten bacteriën in de darm te verhogen.
interessant, beperkte blootstelling aan UVB is een primaire factor die chronische immuungerelateerde ontstekingsaandoeningen zoals IBD bevordert. Zo heeft UVB naast de aanmaak van vitamine D nog andere effecten op de gezondheid.
Kortom, vitamine D-spiegels, UVB-blootstelling, en het darmmicrobioom zijn onafhankelijk gerelateerd aan een verhoogd risico op auto-immuun-inflammatoire aandoeningen zoals multiple sclerose en IBD, en deze studie probeerde de drie in één keten van oorzaak en gevolg met elkaar te verbinden.
De huidige studie was gericht op het onderzoeken van het effect van blootstelling aan smalbandige UVB (NB-UVB) op het darmmicrobioom.
Een kleine groep van 21 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 28 jaar werd onderzocht in een pilotstudie. Ze werden ingedeeld in twee groepen:in één, ze hadden de hele winter vitamine D-pillen geslikt in doses variërend van 500 IE tot 3500 IE per dag, voordat de studie begon, en degenen die dat niet deden. Vitamine D-spiegels werden bij de start gemeten.
Tijdens de studie, elk van de deelnemers werd in één week blootgesteld aan drie full-body NB-UVB-sessies in een fototherapie-eenheid. Dit werd gevolgd door de meting van serum 25-hydroxycholecalciferol (25-OH D).
In de volgende stap, RNA-sequencing werd uitgevoerd om de samenstelling van de fecale microbiota te achterhalen in monsters die 3 dagen vóór de eerste werden genomen, en 3 dagen na de laatste UVB-blootstelling.
De pre-UVB vitamine D-concentratie in het bloed was 75 nmol/L of meer in de eerste groep, terwijl bij degenen die niet werden aangevuld, het was in het onvoldoende bereik van 25-75 nmol/L. Daarom lijkt vitamine D-suppletie noodzakelijk om de niveaus voldoende te houden tijdens seizoenen met beperkte UVB-blootstelling.
Gemiddeld, na blootstelling aan UVB, vitamine D-spiegels lieten een stijging zien van 7,3 nmol/L, maar hoe lager de beginconcentratie, hoe groter de stijging. Dit komt overeen met een stijging van ongeveer 10% en geeft aan dat blootstelling aan UVB het vitamine D-gehalte in het bloed effectief kan verhogen.
De fecale RNA-sequencing resulteert in een aanvankelijk gebrek aan diversiteit in het darmmicrobioom van patiënten met lage initiële vitamine D-spiegels. Na blootstelling aan UVB, er was een significante toename van het aantal bacteriesoorten in de eerste groep met een lage initiële vitamine D, maar geen verandering in de andere groep.
Enkele van de soorten die in concentratie waren verhoogd, waren onder meer Lachnospiracheae, Rikenellaceae, Desulfobacteraceae, en een groep van Clostridiales. De Lachnospiraceae concentraties namen toe met de serum vitamine D-concentratie, in overeenstemming met eerdere studies. Dit geslacht wordt geassocieerd met een goede gezondheid in vergelijking met auto-immuun ontstekingsaandoeningen. Dit lijkt aan te tonen dat UVB beschermt tegen dergelijke aandoeningen door het vitamine D-gehalte te verhogen, wat op zijn beurt het darmmicrobioom normaliseert.
Seizoensfluctuaties in de samenstelling van het darmmicrobioom zijn gemeld en dit kan, in het licht van deze bevindingen, te wijten zijn aan de verschillende niveaus van blootstelling aan UVB-licht in verschillende seizoenen. Bijvoorbeeld, IBD-opflakkeringen komen vaak voor bij vitamine D-tekort, en dit kan te wijten zijn aan de darmdysbiose die gepaard gaat met lage vitamine D-spiegels.
Deze studie toonde voor het eerst aan dat blootstelling van de huid aan UVB de samenstelling van het darmmicrobioom verandert, mogelijk via een verhoging van het vitamine D-gehalte. De onderzoekers ontdekten dat een dergelijke blootstelling bij gezonde vrijwilligers binnen een week het vitamine D-gehalte in het bloed verhoogde.
Ze ontdekten ook dat een laag vitamine D-gehalte bij de mens wordt geassocieerd met veranderingen in de samenstelling van het darmmicrobioom, die lijken te zijn gecorrigeerd na blootstelling aan NB-UVB vanwege de verhoging van vitamine D-spiegels.
De wetenschappers denken dat het mogelijk is dat dit komt door het effect van UVB op het immuunsysteem. Naarmate meer immuuncellen naar verschillende organen in het lichaam reizen, inclusief de darm, ze geven chemicaliën af die het profiel van de darmbacteriële populatie vormen op een manier die de darm- en systemische gezondheid bevordert.
Dit wijst op het feit dat er een nieuwe huid-darm-as is die tot nu toe onbekend was en die de darmgezondheid kan verbeteren via een uitgebalanceerd microbioom. Dit zou kunnen helpen verklaren hoe chronische auto-immuun-inflammatoire aandoeningen reageren op blootstelling aan UVB, omdat het hen helpt om stabiele en adequate vitamine D-spiegels te bereiken.
Longmicrobioom voorspelt ernst van de ziekte van COVID-19
Darmimmuuncellen kunnen verantwoordelijk zijn voor veranderingen in het metabolisme, vindt onderzoek
Metformine kan een lekkende darm helpen
Suppletie met korte keten vetzuren verbetert het herstel van een beroerte,
Probiotica kunnen therapeutische voordelen bieden voor biopolaire patiënten
Rauw voer voor huisdieren een risico voor mens en dier
De helft van de gebruikte medicijnen beschadigt darmbacteriën,
zegt nieuwe studie Een verrassende presentatie op UEG Week 2019, in Barcelona, onthult dat het darmmicrobioom een hoog risico loopt op schade elke keer dat we een medicijn uit een of meer van de 18
Het is veilig om rauw voedsel aan huisdieren te geven,
vindt nieuwe studie Een grote multinationale studie toont aan dat eigenaren van gezelschapsdieren niet denken dat het voeren van rauw voedsel het risico op infectie voor gezinsleden verhoogt. Rauw voe
Darmversterkend voedsel kan wereldwijd een einde maken aan ondervoeding bij kinderen
Onderzoekers hebben een nieuw type voedsel ontwikkeld dat de darmbacteriën bij ondervoede kinderen verbetert en beter is in het op gang brengen van de groei dan standaard voedseltherapie. N