Meer voorkomen van infecties correleert met toekomstige kankerdiagnose

Kanker kan zich ontwikkelen in een inflammatoire omgeving veroorzaakt door infecties, immuniteitsverstoring, blootstelling aan chemische kankerverwekkende stoffen, of chronische of genetische aandoeningen. Men denkt dat de immuniteit van een individu een factor is bij de ontwikkeling van kanker, maar er is aanvullend onderzoek nodig om de relatie tussen precancereuze immuniteit te begrijpen, infecties, en kankerontwikkeling. Deze informatie kan bijdragen aan inspanningen om kanker te voorkomen of op te sporen."

Shinako Inaïda, doctoraat, gastonderzoeker aan de Graduate School of Medicine aan de Kyoto University in Japan

Studies hebben een toename van infecties gesuggereerd voorafgaand aan de ontwikkeling van niet-solide tumoren, zoals lymfoom, chronische lymfatische leukemie, en myeloom, legde Inaida uit. Echter, minder studies hebben infectie onderzocht voorafgaand aan de ontwikkeling van solide tumoren.

Hoe de studie werd uitgevoerd:in deze retrospectieve case-control studie, Inaïda, samen met Shigeo Matsuno, doctoraat, onderzocht een database met medische claims in Japan om het jaarlijkse aantal infecties bij volwassenen van 2005 tot 2012 te bepalen. Personen van 30 jaar en ouder zonder geregistreerde immunodeficiënties werden in het onderzoek opgenomen. De casusgroep bestond uit 2, 354 personen bij wie tussen juli 2010 en juni 2011 een kwaadaardige kanker werd vastgesteld en de controlegroep bestond uit 48, 395 personen bij wie tussen januari 2005 en december 2012 geen kanker werd vastgesteld. De jaarlijkse prevalentiecijfers voor griep, gastro-enteritis, hepatitis, en pneumonie-infecties werden voor elke groep berekend.

De casusgroep omvatte 1, 843 mannen en 511 vrouwen; de controlegroep had 37, 779 mannen en 10, 616 vrouwen. De gemiddelde leeftijd van individuen in de casusgroep was 45,1 jaar, terwijl de gemiddelde leeftijd van degenen in de controlegroep 43,9 jaar was. De meest voorkomende kankers die in de casusgroep werden gediagnosticeerd, waren spijsverterings- en gastro-intestinaal, hoofd en nek, en maagkanker. Andere kankertypes die in de casusgroep werden gediagnosticeerd, vielen in de volgende categorieën:respiratoir en thoracaal; kiemcel; urogenitale; lever; vrouwelijke borst; hematologisch, bloed, bot, en beenmerg; endocrien; en onbekende of andere vormen van kanker.

Resultaten:De auteurs ontdekten dat individuen in de casusgroep in de zes jaar voorafgaand aan hun kankerdiagnose hogere infectiepercentages hadden ervaren dan die in de controlegroep gedurende dezelfde periode. De grootste verschillen in jaarlijkse infectieprevalentie deden zich voor in het zesde jaar, dat was een jaar voorafgaand aan de diagnose van kanker. Gedurende dit jaar, de infectieprevalentiepercentages voor de casusgroep waren 18 procent hoger dan voor de controlegroep voor influenza, 46,1 procent voor gastro-enteritis, 232,1 procent voor hepatitis, en 135,9 procent voor longontsteking.

Voor individuen in de casusgroep, de voor leeftijd gecorrigeerde kans op infectie nam elk jaar toe. Gedurende het eerste jaar, die in de casusgroep hadden een 16 procent hogere kans op infectie dan de controlegroep, vergeleken met een 55 procent groter risico in het zesde jaar. Tijdens het zesde jaar de hoogste voor leeftijd gecorrigeerde odds ratio werd waargenomen voor hepatitis-infectie, waarbij degenen in de casusgroep een 238 procent hogere kans op hepatitis-infectie hadden dan die in de controlegroep.

De auteurs ontdekten ook dat bepaalde infecties een grotere associatie leken te hebben met bepaalde soorten kanker. De kans op een griepinfectie net voor de detectie van kanker, bijvoorbeeld, waren het hoogst voor degenen die mannelijke kiemcelkanker ontwikkelden. Aanvullend, de kans op longontsteking was het grootst bij degenen die maagkanker kregen, en de kans op hepatitis-infectie was het grootst bij degenen die hematologische, bloed, bot, of beenmergkanker. "Interessant, we ontdekten dat infectie die een specifiek orgaan aantast niet noodzakelijk correleert met een verhoogd risico op kanker in hetzelfde orgaan, ’ merkte Inaida op.

Studiebeperkingen:Een beperking van de studie was het gebrek aan informatie over milieublootstellingen, levensstijlen, of onderliggende genetische of medische aandoeningen, wat zou kunnen hebben bijgedragen aan een toename van de infectie, naast het veroorzaken van kanker. Een andere beperking was dat informatie over infectie uitsluitend was gebaseerd op diagnoses die in de database waren vastgelegd; dus, er kan variabiliteit zijn in diagnoses tussen verschillende clinici, en sommige infecties zijn mogelijk niet gediagnosticeerd of geregistreerd. De kleine steekproefomvang voor zeldzame kankers was een extra beperking.

• Studie:vroege veranderingen in de ontwikkeling van het microbioom kunnen later in het leven van invloed zijn op gezondheid en ziekte
• Nieuwe therapeutische benadering voor het behoud van ontstekingsvrije fasen van de ziekte van Crohn