Abdominale verklevingen (littekenweefsel in de buik)

Abdominale verklevingen feiten*

Foto van een buiklitteken na een operatie

*Abdominale verklevingen feiten Medisch Bewerkt door:William C. Shiel, Jr., MD, FACP, FACR

• Abdominale verklevingen zijn banden van littekenweefsel die zich vormen tussen buikweefsels en organen, waardoor ze aan elkaar plakken.
• Symptomen veroorzaakt door verklevingen in de buik variëren; de meeste verklevingen veroorzaken echter geen symptomen.
• Typische symptomen veroorzaakt door verklevingen in de buik zijn onder meer abdominaal ongemak rond de navel dat krampachtig is, gevolgd door uitzetting van de buik. Symptomen kunnen intens worden bij obstructie.
• Abdominale chirurgie is de meest voorkomende oorzaak van abdominale verklevingen. Andere oorzaken van abdominale verklevingen zijn onder meer ontsteking van een orgaan zoals cholecystitis of blindedarmontsteking, peritonitis, vreemde voorwerpen die tijdens de operatie in de buik zijn achtergebleven, bloedingen in de buikholte of ontstekingsaandoeningen zoals bekkenontsteking.
• Op de plaatsen waar abdominale verklevingen optreden, kan de darm zichzelf verdraaien, en de verdraaiing kan de normale beweging van de inhoud ervan belemmeren (vooral in de dunne darm).
• Abdominale verklevingen die een volledige darmobstructie veroorzaken, kunnen levensbedreigend zijn en vereisen onmiddellijke medische aandacht en vaak een operatie.
• Abdominale verklevingen kunnen vrouwelijke onvruchtbaarheid veroorzaken door te voorkomen dat bevruchte eicellen de baarmoeder bereiken, waar de ontwikkeling van de foetus plaatsvindt.
• Er zijn geen tests beschikbaar om verklevingen te diagnosticeren, en verklevingen kunnen niet worden gezien door middel van beeldvormende technieken zoals röntgenfoto's of echografie.
• Een darmobstructie kan worden gezien door middel van abdominale röntgenfoto's, bariumcontrastonderzoeken (onderste of bovenste GI-reeks) en computertomografie (CT).
• De behandeling van abdominale verklevingen is laparoscopische chirurgie of open chirurgie waarbij de verklevingen worden doorgesneden met een scalpel of elektrische stroom.

Abdominale verklevingen Symptomen, diagnose en behandeling

Wat veroorzaakt abdominale verklevingen?

Abdominale verklevingen zijn belangrijk omdat ze een veelvoorkomende oorzaak zijn van buikklachten, met name buikpijn. De term verklevingen verwijst naar de vorming van littekenweefsel tussen darmlussen (dunne of dikke darm) en de binnenwand van de buikwand (peritoneale voering) of met andere organen in de buikholte (lever, galblaas, baarmoeder en de daaraan bevestigde eileiders). en eierstokken, en urineblaas). Er kunnen zich ook verklevingen vormen tussen lussen van de dunne en dikke darm.

Verklevingen ontstaan ​​​​wanneer een ontsteking optreedt op het oppervlak van de buikorganen of de peritoneale bekleding van de buikholte; de vorming van littekenweefsel is een normaal onderdeel van genezing als er een ontsteking is. De oorzaak van de ontsteking kan sterk variëren. Het kan te wijten zijn aan een ontsteking van een orgaan (bijvoorbeeld cholecystitis, blindedarmontsteking), een eerdere operatie waarbij organen of het peritoneale slijmvlies zijn doorgesneden, een ontsteking van het peritoneale slijmvlies van de buik (peritonitis) of abdominale bestraling. Andere oorzaken van ontsteking en littekens zijn onder meer:...

Meer informatie over de symptomen, diagnose en behandeling van abdominale verklevingen »

Wat zijn abdominale verklevingen?

Abdominale verklevingen zijn banden van fibreus weefsel die zich kunnen vormen tussen abdominale weefsels en organen. Normaal gesproken hebben interne weefsels en organen gladde oppervlakken, waardoor ze niet aan elkaar plakken als het lichaam beweegt. Verklevingen in de buik zorgen er echter voor dat weefsels en organen in de buikholte aan elkaar plakken.

Wat is de buikholte?

De buikholte is het inwendige deel van het lichaam tussen de borst en de heupen dat het onderste deel van de slokdarm, maag, dunne darm en dikke darm bevat. De slokdarm transporteert voedsel en vloeistoffen van de mond naar de maag, die ze langzaam in de dunne en dikke darm pompt. Abdominale verklevingen kunnen de dunne en dikke darm knikken, draaien of op hun plaats trekken, waardoor een darmobstructie ontstaat. Intestinale obstructie, ook wel darmobstructie genoemd, resulteert in de gedeeltelijke of volledige blokkering van de beweging van voedsel of ontlasting door de darmen.

Wat veroorzaakt abdominale verklevingen?

Abdominale chirurgie is de meest voorkomende oorzaak van abdominale verklevingen. Oorzaken die verband houden met operaties zijn onder meer

• snijwonden waarbij inwendige organen betrokken zijn
• behandeling van inwendige organen
• uitdroging van inwendige organen en weefsels
• contact van inwendige weefsels met vreemde materialen, zoals gaas, chirurgische handschoenen en hechtingen
• bloed of bloedstolsels die tijdens de operatie niet zijn weggespoeld Abdominale verklevingen kunnen ook het gevolg zijn van een ontsteking die geen verband houdt met de operatie, waaronder
  • appendixruptuur
  • bestralingsbehandeling
  • gynaecologische infecties
  • abdominale infecties

Zelden ontstaan ​​abdominale verklevingen zonder duidelijke oorzaak.

Hoe vaak komen abdominale verklevingen voor en wie loopt er risico?

• Van de patiënten die een buikoperatie ondergaan, ontwikkelt 93 procent abdominale verklevingen.
• Chirurgie in de onderbuik en het bekken, inclusief darm- en gynaecologische operaties, brengt een nog grotere kans op abdominale verklevingen met zich mee.
• Abdominale verklevingen kunnen in de loop van de tijd groter en strakker worden, wat soms jaren na de operatie problemen veroorzaakt.

Wat zijn de symptomen van verklevingen in de buik?

• In de meeste gevallen veroorzaken verklevingen in de buik geen symptomen.
• Als symptomen aanwezig zijn, komt chronische buikpijn het meest voor.

Hulp zoeken bij noodsymptomen

Een volledige darmobstructie is levensbedreigend en vereist onmiddellijke medische aandacht en vaak een operatie. Symptomen van darmobstructie zijn onder meer
ernstige buikpijn of krampen

• misselijkheid
• braken
• opgeblazen gevoel
• luide darmgeluiden
• abdominale zwelling
• het onvermogen om te stoelgang of gas te geven
• obstipatie - een aandoening waarbij een persoon minder dan drie stoelgangen per week heeft; de stoelgang kan pijnlijk zijn. Een persoon met deze symptomen moet onmiddellijk medische hulp inroepen.

Wat zijn de complicaties van verklevingen in de buik?

Abdominale verklevingen kunnen darmobstructie en vrouwelijke onvruchtbaarheid veroorzaken - het onvermogen om zwanger te worden na een jaar proberen.

• Abdominale verklevingen kunnen leiden tot vrouwelijke onvruchtbaarheid door te voorkomen dat bevruchte eicellen de baarmoeder bereiken, waar de ontwikkeling van de foetus plaatsvindt.
• Vrouwen met abdominale verklevingen in of rond hun eileiders hebben een verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap - een bevruchte eicel die buiten de baarmoeder groeit.
• Abdominale verklevingen in de baarmoeder kunnen leiden tot herhaalde miskramen - een zwangerschapsmislukking vóór 20 weken.

Hoe worden abdominale verklevingen en darmobstructies gediagnosticeerd?

Abdominale verklevingen kunnen niet worden gedetecteerd door tests of worden gezien door beeldvormende technieken zoals röntgenstralen of echografie. De meeste abdominale verklevingen worden gevonden tijdens een operatie die wordt uitgevoerd om de buik te onderzoeken. Echter, abdominale röntgenfoto's, een lagere gastro-intestinale (GI) serie en computertomografie (CT) scans kunnen darmobstructies diagnosticeren.

• Röntgenstralen van de buik gebruiken een kleine hoeveelheid straling om een ​​beeld te creëren dat op film of een computer wordt vastgelegd. Een röntgenfoto wordt gemaakt in een ziekenhuis of een polikliniek door een röntgentechnicus en de beelden worden geïnterpreteerd door een radioloog, een arts die gespecialiseerd is in medische beeldvorming. Een röntgenfoto vereist geen verdoving. De persoon zal tijdens de röntgenfoto op een tafel liggen of staan. Het röntgenapparaat wordt boven het buikgebied geplaatst. De persoon houdt zijn of haar adem in terwijl de foto wordt gemaakt, zodat de foto niet wazig wordt. De persoon kan worden gevraagd om van positie te veranderen voor extra foto's. Een lagere GI-serie is een röntgenonderzoek dat wordt gebruikt om naar de dikke darm te kijken.
• De test wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of een polikliniek door een röntgentechnicus en de beelden worden geïnterpreteerd door een radioloog. Verdoving is niet nodig. De zorgverlener kan schriftelijke instructies geven voor het voorbereiden van de darmen om thuis te volgen vóór de test. De persoon kan worden gevraagd om gedurende 1 tot 3 dagen vóór de procedure een helder vloeibaar dieet te volgen. Voorafgaand aan de test kan een laxeermiddel of een klysma worden gebruikt. Een laxeermiddel is een medicijn dat de ontlasting losmaakt en de stoelgang verhoogt. Bij een klysma wordt met een speciale spuitfles water of laxeermiddel in de endeldarm gespoeld. Voor de test zal de persoon op een tafel liggen terwijl de radioloog een flexibele buis in de anus van de persoon steekt. De dikke darm is gevuld met barium, waardoor tekenen van onderliggende problemen duidelijker zichtbaar worden op röntgenfoto's.
• CT-scans gebruiken een combinatie van röntgenstralen en computertechnologie om afbeeldingen te maken. De procedure wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of een polikliniek door een röntgentechnicus en de beelden worden geïnterpreteerd door een radioloog. Verdoving is niet nodig. Een CT-scan kan de injectie van een speciale kleurstof omvatten, contrastmiddel genaamd. De persoon zal op een tafel liggen die in een tunnelvormig apparaat schuift waar de röntgenfoto's worden gemaakt.

Hoe worden abdominale verklevingen en darmobstructies behandeld?

Abdominale verklevingen die geen symptomen veroorzaken, behoeven over het algemeen geen behandeling. Een operatie is de enige manier om abdominale verklevingen te behandelen die pijn, darmobstructie of vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken. Meer chirurgie brengt echter het risico van extra abdominale verklevingen met zich mee. Mensen moeten met hun zorgverlener praten over de beste manier om hun abdominale verklevingen te behandelen.

Volledige darmobstructies vereisen meestal onmiddellijke chirurgie om de blokkade te verwijderen. De meeste partiële darmobstructies kunnen zonder operatie worden behandeld.

Hoe verklevingen in de buik te voorkomen

Abdominale verklevingen zijn moeilijk te voorkomen; bepaalde chirurgische technieken kunnen echter verklevingen in de buik minimaliseren.

Laparoscopische chirurgie vermindert de kans op verklevingen in de buik omdat er verschillende kleine incisies in de onderbuik worden gemaakt in plaats van één grote incisie. De chirurg brengt een laparoscoop - een dunne buis met een kleine videocamera-bevestiging - in een van de kleine incisies. De camera stuurt een vergroot beeld vanuit het lichaam naar een videomonitor. Tijdens deze operatie krijgen patiënten gewoonlijk algemene anesthesie.

Als laparoscopische chirurgie niet mogelijk is en een grote abdominale incisie nodig is, kan aan het einde van de operatie een speciaal filmachtig materiaal worden ingebracht tussen organen of tussen de organen en de abdominale incisie. Het filmachtige materiaal, dat lijkt op vetvrij papier en in ongeveer een week door het lichaam wordt opgenomen, hydrateert organen om verklevingen in de buik te helpen voorkomen.

Andere stappen die tijdens de operatie worden genomen om verklevingen in de buik te verminderen, zijn onder meer

• met zetmeel- en latexvrije handschoenen
• het hanteren van weefsels en organen die de operatietijd voorzichtig verkorten
• bevochtigde doeken en wattenstaafjes gebruiken
• af en toe een zoutoplossing aanbrengen

• Hoe stop je maagkrampen?
• Giardiasis (Giardia Lamblia)