Chronisch vermoeidheidssyndroom kent vele namen, waaronder CVS, myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/CVS) en chronisch vermoeidheids-immuundisfunctiesyndroom (CFIDS). CVS is een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door verschillende slopende aandoeningen, waaronder ernstige vermoeidheid. Andere symptomen zijn zwakte, verminderd geheugen of concentratievermogen, slapeloosheid, spierpijn en vermoeidheid na inspanning die langer dan 24 uur duurt. De oorzaken van CVS zijn onbekend en er is geen specifieke test om de aandoening te diagnosticeren. Het wordt gediagnosticeerd door middel van uitsluiting, dat wil zeggen het uitsluiten van andere ziekten met vergelijkbare symptomen.
Chronisch vermoeidheidssyndroom kan moeilijk te diagnosticeren zijn, en ook moeilijk te definiëren. De diagnose CVS wordt gesteld wanneer een patiënt voldoet aan ten minste twee van de criteria die op de volgende dia's worden beschreven.
Om de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom te krijgen, moet een persoon ernstige en chronische vermoeidheid hebben die zes maanden of langer aanhoudt, en andere medische aandoeningen die de vermoeidheid kunnen veroorzaken, moeten worden uitgesloten. De vermoeidheid moet het werk of de dagelijkse activiteiten aanzienlijk belemmeren.
Naast langdurige vermoeidheid moet een persoon vier of meer van de volgende symptomen hebben om de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom te krijgen:
Vermoeidheid is een symptoom dat vaak wordt geassocieerd met veel andere medische aandoeningen. Voordat de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom wordt gesteld, zal een arts vaak proberen het volgende uit te sluiten:
Er zijn veel andere ziekten die behandelbaar zijn en die moeten worden uitgesloten om tot de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom te komen. Het is mogelijk om deze andere aandoeningen te hebben en ook CVS te hebben; als de aandoeningen worden behandeld en iemand nog steeds chronische vermoeidheid heeft, kan CVS als diagnose worden beschouwd. Aandoeningen die kunnen worden behandeld en die vergelijkbare symptomen kunnen hebben, zijn onder meer:
Er zijn een aantal secundaire symptomen die ook verband houden met het chronisch vermoeidheidssyndroom. Tot de helft van de mensen met CVS kan symptomen ervaren zoals buikpijn, alcoholintolerantie, opgeblazen gevoel, pijn op de borst, chronische hoest, diarree, duizeligheid, droge ogen of mond, oorpijn, onregelmatige hartslag, kaakpijn, ochtendstijfheid, misselijkheid, nachtelijk zweten, psychologische problemen (depressie, prikkelbaarheid, angst, paniekaanvallen), kortademigheid, huidsensaties, tintelingen en gewichtsverlies.
Ergens tussen 800.000 en 2,5 miljoen Amerikanen lijden aan het chronisch vermoeidheidssyndroom. De meeste worden echter niet gediagnosticeerd, waardoor de exacte prevalentie onbekend is.
Mensen van alle etniciteiten en leeftijden kunnen CVS ontwikkelen. Risicofactoren voor het ontwikkelen van chronisch vermoeidheidssyndroom zijn onder meer:
Er zijn geen specifieke tests die het chronisch vermoeidheidssyndroom kunnen diagnosticeren. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, zien mensen er vaak niet ziek uit en kan de ziekte in remissie gaan en dan terugvallen. Om een diagnose te stellen, zal een arts eerst andere aandoeningen uitsluiten die vergelijkbare symptomen hebben waarop getest kan worden, waaronder
De Centers for Disease Control (CDC) schatten dat minder dan 20% van de mensen met CVS daadwerkelijk wordt gediagnosticeerd.
Er is geen remedie voor chronisch vermoeidheidssyndroom, dus de behandeling is gericht op het beheersen van de symptomen. De behandeling omvat meestal een combinatie van medicatie en veranderingen in levensstijl, zoals
Fysiotherapie kan ook worden aanbevolen. Er wordt aangenomen dat hoe eerder de diagnose wordt gesteld en hoe eerder de behandeling begint, hoe beter het resultaat zal zijn.
De symptomen van het chronisch vermoeidheidssyndroom verschillen van persoon tot persoon. Sommige mensen zijn ernstig gehandicapt en niet in staat om te werken of dagelijkse activiteiten uit te voeren. Anderen kunnen mogelijk werken terwijl ze nog steeds symptomen ervaren. Sommige mensen doorlopen perioden van relatief welzijn en perioden van ziekte. Het aantal mensen dat herstelt van CVS is onbekend, maar het vroegtijdig behandelen van symptomen lijkt geassocieerd te zijn met betere resultaten.
De oorzaken van het chronisch vermoeidheidssyndroom zijn onbekend. Oorzaken kunnen infectieus, fysiek, psychologisch, genetisch of omgevingsfactoren zijn, of een combinatie van deze factoren.