Virussen uit ontlasting kunnen helpen bij het bestrijden van obesitas en diabetes type 2

Wanneer we virusdeeltjes van de uitwerpselen van magere muizen naar zwaarlijvige muizen overbrengen, de zwaarlijvige muizen kwamen aanzienlijk minder aan in vergelijking met degenen die geen getransplanteerde ontlasting kregen."

Dennis Sandris Nielsen, Hoogleraar met bijzondere verantwoordelijkheden (MSO) en senior auteur van de studie, Afdeling Voedingswetenschappen van de Universiteit van Kopenhagen

Werkt ook tegen diabetes type 2

De methode lijkt de muizen ook te beschermen tegen het ontwikkelen van glucose-intolerantie (een kenmerk van type 2-diabetes), een ziekte die het lichaam verhindert om suiker goed op te nemen. De experimenten toonden aan dat de zwaarlijvige muizen die een darmvirustransplantatie kregen van magere muizen niet anders reageerden op een injectie glucose dan de magere.

"Bij de zwaarlijvige muizen op een vetrijk dieet, die de virustransplantatie niet hebben gekregen, we zagen een verminderde glucosetolerantie, wat een voorloper is van diabetes. Dus, we hebben het darmmicrobioom zodanig beïnvloed dat de muizen met een ongezonde levensstijl geen van de veelvoorkomende ziekten ontwikkelen die worden veroorzaakt door slechte voeding, " legt promovendus Torben Sølbeck Rasmussen uit, eerste auteur van de studie.

Hij benadrukt dat de methode geen op zichzelf staande oplossing is en moet worden aangevuld met een verandering in het dieet. Verder, de behandeling zal waarschijnlijk niet gericht zijn op algemene obesitas, maar meer in de richting van de meest ernstige gevallen.

Het is duidelijk dat obesitas en diabetes type 2 verband houden met onevenwichtigheden in het gastro-intestinale microbioom, ook wel darmflora genoemd. In recente jaren, er is ontdekt dat de samenstelling van virussen in de darm een ​​cruciale rol speelt in de balans van dit microbioom.

"Als iemand lang genoeg slecht eet, ze riskeren een onbalans in hun darmkanaal te creëren. Hier, we hebben een manier om het evenwicht te herstellen door ontbrekende virusdeeltjes terug in het systeem te schieten, ", zegt Dennis Sandris Nielsen.

De onderzoekers haalden uitwerpselen uit muizen die gedurende een bepaalde periode een standaard vetarm dieet kregen. De ontlasting werd vervolgens gefilterd zodat alle levende bacteriën werden uitgesorteerd, terwijl de virusdeeltjes - voornamelijk bacteriofagen - geconcentreerd waren. De virussen werden via een buisje getransplanteerd in de muizen die 6 weken op een vetrijk dieet waren geweest. De muizen gingen nog zes weken door met het vette dieet. Daarna, de muizen werden onderzocht na een glucosetest en gemeten op gewichtstoename.

Alleen virus - geen bacteriën

De studie pakt een van de huidige problemen met fecale transplantaties aan. Vandaag, ontlasting wordt getransplanteerd in een ongefilterde vorm, in de overtuiging dat het de darmbacteriën zijn die het meest effectief zijn. Echter, in zeldzame gevallen, de methode veroorzaakt bijwerkingen wanneer ziekten onbedoeld worden overgedragen via de getransplanteerde stoelgangbacteriën. Inderdaad, vorig jaar stierf een patiënt in de Verenigde Staten aan precies zo'n gebeurtenis.

"Onze studie toont aan dat er een effect is nadat de levende bacteriën uit de ontlasting zijn gefilterd. voornamelijk virusdeeltjes worden overgedragen. Dit maakt de methode veiliger, ", zegt Dennis Sandris Nielsen.

Hij verwacht dat het nog een aantal jaren zal duren voordat de methode breed ingezet kan worden. Er zijn meer experimenten nodig, en duidelijk, menselijke proeven ook.

"Muizen zijn de eerste stap. Maar omdat de bevindingen suggereren dat het bij mensen zal werken, dat is de volgende. Onze hoop is dat, op de lange termijn, er kan een goed gedefinieerde cocktail van bacteriofagen worden ontwikkeld met een minimaal risico op bijwerkingen, ’ besluit Dennis Sandris Nielsen.

Feiten:

De resultaten toonden een significant verminderde gewichtstoename aan bij muizen op een vetrijk dieet met getransplanteerde darmvirussen, vergeleken met niet-getransplanteerde muizen op het vetrijke dieet. Tegelijkertijd, de bloedglucosetolerantie van getransplanteerde muizen was genormaliseerd, terwijl het was verminderd bij de andere zwaarlijvige muizen.

Fecale transplantatie, ook bekend als fecale microbiota-transplantatie, is de overdracht van darmbacteriën van een gezonde donor naar een zieke ontvanger. De methode die in dit onderzoek is gebruikt, staat bekend als Fecale Virome Transplantatie. De methode filtert ontlasting van levende bacteriën zodat voornamelijk virusdeeltjes worden overgedragen.

Onderzoekers weten nog niet hoe lang het effect van elke transplantatie is. Het onderzoek laat een effect zien van minimaal 6 weken.

De studie is gepubliceerd in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Darm in maart 2020.

• Nieuwe computermodelleringssystemen om de verspreiding van het SARS-CoV-2-virus te voorspellen
• FMT verbetert klinische resultaten bij extreem zieke patiënten met resistente bacteriën