Een CT-scan (computertomografie) is een combinatie van een reeks röntgenfoto's die onder verschillende hoeken zijn gemaakt; de CT gebruikt een computer om beelden van deze röntgenfoto's te maken.
Een MRI (magnetic resonance imaging) is een scan die magnetische velden en radiogolven gebruikt om een gedetailleerd beeld te produceren van de zachte weefsels en botten van het lichaam.
Een CT-scan werkt door meerdere röntgenfoto's onder verschillende hoeken te maken en vervolgens die röntgenstralen te gebruiken om een driedimensionaal beeld te vormen van welk orgaansysteem dan ook dat wordt onderzocht. Een computer onderzoekt alle verschillende röntgenfoto's die onder verschillende hoeken zijn gemaakt en synthetiseert de beelden om een driedimensionaal computermodel van interne organen te vormen.
Een MRI-scan geeft waardevolle informatie over klieren en organen in de buik, en nauwkeurige informatie over de structuur van de gewrichten, zachte weefsels en botten van het lichaam. MRI kan worden gebruikt als een uiterst nauwkeurige methode voor het detecteren van ziekten door het hele lichaam, en wordt meestal gebruikt nadat andere tests onvoldoende informatie hebben opgeleverd om de diagnose van een patiënt te bevestigen.
Klik voor meer over MRI-scans »
MRI's gebruiken en sturen supergeleidende magneet- en radiofrequentiegolven het lichaam in. Het magnetische veld plaatst atomen in een noord- of zuidpositie met een paar atomen die ongeëvenaard zijn (blijf op een normale manier draaien). Wanneer radiofrequentie wordt toegevoegd, draaien de ongeëvenaarde atomen in een tegenovergestelde richting, en wanneer de radiofrequentie wordt uitgeschakeld, keren die ongeëvenaarde atomen terug naar de normale positie en zenden ze energie uit. De uitgestraalde energie stuurt een signaal naar de computer en de computer gebruikt wiskundige formules om het signaal om te zetten in een afbeelding.
Over het algemeen zijn zowel CT- als MRI-scans relatief veilig. Er kunnen zich echter problemen voordoen. MRI-scans mogen niet worden uitgevoerd bij patiënten met aneurysmaclips (clips van de bloedvaten in de hersenen), tenzij bekend is dat deze clips MRI-veilig zijn, omdat deze clips kunnen worden verwijderd en de patiënt kan overlijden aan een bloeding in de hersenen.
Een ander probleem met de MRI is de aanwezigheid van sommige pacemakers of defibrillators, omdat de magneten storingen kunnen veroorzaken in deze op batterijen werkende apparaten. Alle metalen apparaten die kunnen interageren met een magnetisch veld, bijvoorbeeld de aanwezigheid van metaalspaanders in een orgaan, het oog of een extremiteit, kunnen door het magnetische veld worden uitgetrokken. Bovendien moeten andere metalen bussen (zoals sommige zuurstoftanks) uit de buurt van MRI-machines worden gehouden, omdat ze door de magneet kunnen worden aangetrokken en de patiënt kunnen verwonden of doden.
CT-scans hebben deze problemen niet; ze stellen de patiënt echter wel bloot aan straling, hoewel het een relatief lage dosis is. Bepaalde soorten CT-scans zijn mogelijk niet geschikt tijdens de zwangerschap.
CT-scans zijn snel, pijnloos en geven goede details over uw toestand aan uw arts. MRI-scans zijn ook pijnloos en bieden meer gedetailleerde beelden van zacht weefsel dan CT-scans. MRI-scans hebben geen nadelige gevolgen voor het lichaam, tenzij de persoon een aantal contra-indicaties heeft voor de scan, zoals eerder vermeld. MRI-scans zijn echter niet snel en sommige patiënten vinden de nauwe opening claustrofobisch, wat angst veroorzaakt, vooral wanneer de luidruchtige magneten worden gereset. Dit kan een negatief effect hebben op het comfortniveau van de patiënt. Bovendien moet de patiënt volledig stil liggen terwijl de beelden worden gemaakt.
Er zijn minder beperkende of "open" MRI's beschikbaar, maar ze produceren geen gedetailleerde beelden zoals te zien is in de reguliere MRI-scans.
Voorbeelden van ziekten of aandoeningen die met CT-scans worden gebruikt om een diagnose te stellen, zijn onder meer:
CT-scans zijn ook nuttig bij sommige traumatische verwondingen om subtiele botbreuken aan te tonen.
MRI-scans worden voornamelijk gebruikt voor het afbeelden van gedetailleerde afbeeldingen van organen, zacht weefsel, ligamenten en andere kenmerken die moeilijker te zien zijn. Met CT bijvoorbeeld geeft MRI meer beelden die gedetailleerder waren wanneer de lumbale wervelkolom werd bekeken om te bepalen of er is een hernia aanwezig.
Kanker wordt bij de meeste mensen definitief gediagnosticeerd door weefselbiopsie. CT- en MRI-scans kunnen "massa's" tonen die waarschijnlijk tumoren zijn (aggregaties van kankercellen), maar het is geen definitief diagnostisch hulpmiddel voor kankers. Zowel CT- als MRI-scans kunnen worden gebruikt om de beste plaats te bepalen om een biopsie uit te voeren om kanker definitief te diagnosticeren. Bovendien kunnen CT en MRI, zodra de kanker bij de patiënt is vastgesteld, uw oncoloog (een arts die gespecialiseerd is in kanker) een beter idee geven of en waar de kanker zich in het lichaam heeft verspreid (uitgezaaid).
Zowel CT- als MRI-scans kunnen botten en benige structuren van het lichaam zien; MRI geeft echter details, vooral van de zachte weefsels rond de botten. Beide hebben een breed toepassingsgebied in de geneeskunde.
Zowel CT- als MRI-scans kunnen zachte weefsels van het lichaam zien; MRI biedt echter meer gedetailleerde beelden van zachte weefsels.
De meeste huidige MRI-machines kunnen de hersenen niet snel scannen om de oorzaak van een beroerte te helpen bepalen (ischemisch versus hemorragisch). Over het algemeen zijn CT-scans snel (snel) en geven ze uw artsen, vooral op de afdeling spoedeisende hulp, een zeer nuttig diagnostisch hulpmiddel.
MRI is meestal gereserveerd voor niet-spoedeisende situaties, wanneer er tijd kan worden genomen om de hersenen of zachte weefsels van een patiënt gedetailleerd te bekijken.
Een MRI kost ongeveer twee keer zoveel (ongeveer $ 1200- $ 4000) als een CT-scan, vooral als er ook een contrastkleurstof wordt gebruikt bij de MRI.
Een CT-scan is tot in detail beperkt wanneer deze wordt gebruikt voor het diagnosticeren van problemen met de weke delen. Een goed voorbeeld is wat er gebeurt met een professionele atleet die geblesseerd is. Hij of zij kan een röntgenfoto of CT van hun enkel of knie krijgen om te zien of er een breuk is. Als er geen breuk is, zal de arts hoogstwaarschijnlijk een MRI bestellen om een veel beter gedetailleerd beeld te krijgen om het eventuele schadeniveau aan de ligamenten en andere zachte weefsels van het geblesseerde gebied te beoordelen. MRI-informatie kan ook helpen bij het bepalen van het beste behandelingsprogramma voor die atleet.
Sommige soorten metalen implantaten of orthopedische hardware zijn magnetisch en zijn niet compatibel met een MRI, vooral oudere typen. Als u niet zeker weet of u metaalfragmenten in uw lichaam heeft (granaatscherven of verwondingen door metaalbewerking), heeft u mogelijk een röntgenfoto nodig voorafgaand aan uw MRI.
De volgende lijst bevat voorbeelden van zaken die niet compatibel zijn met MRI-scans, met name metalen implantaten of fragmenten die ijzer bevatten. (OPMERKING:niet al deze dingen zijn duidelijke contra-indicaties voor het krijgen van een MRI. Praat met uw arts over uw individuele omstandigheden voor de test.)
Als u zwanger bent, dient u over het algemeen geen CT-scan te krijgen, tenzij dat nodig is; u en uw arts moeten echter beslissen of de risico's de voordelen van een CT-scan waard zijn. Net als de MRI-scanners hebben verschillende CT's gewichtslimieten voor de patiënt (kan variëren van ongeveer 300 - 500 pond) en/of limieten voor de grootte van de patiënt om door de scanner te passen.