Ouders hebben de neiging om een baby met krampjes te wiegen met je hand onder haar buik en haar hoofd op je onderarm. De druk op haar buik kan ongemakkelijk gas helpen verlichten. Bron:Cristian Baitg / Fotograaf's Choice
Voor veel ouders is er niets meer stressvol dan het luisteren naar een ontroostbaar huilende pasgeborene. Koliek leidt over het algemeen tot lange perioden van huilen. Het kan heel moeilijk zijn voor ouders, vrienden en familie die al te maken hebben met een van de meest lonende maar potentieel stressvolle ervaringen in het leven, een nieuwe baby thuis.
Artsen herkennen infantiele koliek al heel lang. In 1954 definieerde Dr. Morris Wessel, een bekende kinderarts uit New Haven, een baby met koliek als "iemand die, verder gezond en goed gevoed, aanvallen van prikkelbaarheid, ophef of huilen had zonder een duidelijke oorzaak die een totale van drie uur per dag en op meer dan drie dagen in een week gedurende een periode van drie weken." De enige wijziging (criteria van Rome IV) van deze oorspronkelijke "Regel van Drie" is de notatie dat de duur van de koliek nu "een of meer weken" is. Het is ook belangrijk om te onthouden dat niet alle kieskeurige baby's last hebben van koliek. De meeste baby's huilen normaal gesproken twee tot drie uur per dag, maar het huilen verspreidt zich gedurende de periode van 24 uur.
Inbakeren:Voor jou voelt het inbakeren misschien alsof je in een keurslijf zit. Maar voor een huilende, kieskeurige baby is het alsof je weer in de baarmoeder zit. Hoe strak wikkel je deze babyburrito? Knus genoeg zodat ze haar armen en benen niet los kan wringen.
Krijg meer tips om de koliek van een baby te kalmeren »
Het huilen of gedoe begint het vaakst plotseling en vaak na een voeding. De kreet is luid, hoog en continu, en de spreuken duren één tot vier uur. Het gezicht van de baby wordt vaak rood of rood. De buik is soms opgezwollen of prominent, de benen afwisselend gebogen en recht uitgestrekt; de voeten zijn vaak koud en de handen gebald. De episodes, hoewel ze op elk moment van de dag of nacht kunnen optreden, beginnen meestal in de late namiddag of vroege avond, net wanneer ouders of verzorgers het meest uitgeput zijn. Er zijn sommige baby's die meer vatbaar zijn voor infantiele koliek dan andere. Als een of beide ouders koliek hadden, loopt hun baby meer risico. Infantiele koliek begint meestal op een leeftijd van ongeveer 2 tot 3 weken, bereikt zijn hoogtepunt na 2 maanden, begint af te nemen met 3 maanden en is verdwenen op de leeftijd van 3½ tot 4 maanden. Maar het frustrerende feit blijft dat hoewel veel baby's koliek ervaren en er veel onderzoek naar dit onderwerp is gedaan, er geen bewezen oorzaak van koliek is. Sommige onderzoeken vonden geen waarneembare oorzaak voor een kwart van de baby's die last hadden van krampachtige episodes. Deze realiteit is erg frustrerend voor de meeste ouders.
Er zijn factoren die de kolieksymptomen bij alle baby's met krampjes kunnen verergeren:
Dit is een veel voorkomend probleem (tot 40% van alle baby's heeft last van koliek). Bespreek eventuele zorgen met de kinderarts van het kind en praat met andere ouders of familieleden die soortgelijke ervaringen hebben gehad. Houd er ook rekening mee dat koliek meestal voorkomt bij grote, gezonde, actieve, krachtige baby's die geweldige eters zijn en heel goed groeien. Zieke, slecht gevoede, ongezonde baby's of baby's met aanzienlijke onderliggende problemen kunnen heel goed chagrijnig, ellendig en ongelukkig zijn; deze baby's zijn echter meestal zo, terwijl de baby met koliek over het algemeen episodes heeft op een zeer voorspelbare ("zet je klok op het begin en einde") van de dag.
Hier zijn enkele suggesties:
Het is van cruciaal belang om de arts van de baby helemaal aan het begin van de vermoedelijke kolieksymptomen te raadplegen. Hoewel er geen tests zijn die artsen kunnen uitvoeren waarbij de resultaten "koliek" zijn, is het erg belangrijk om verschillende andere oorzaken van huilen of plotseling beginnend schreeuwen bij een pasgeborene uit te sluiten. Onthoud dat andere, minder ernstige oorzaken van huilen alles zijn dat ongemak veroorzaakt. Controleer of de baby honger heeft, te koud of te warm is, oververmoeid is of lijdt aan voedselintolerantie (gasachtige, overdreven losse ontlasting, wat een teken kan zijn van lactose- of melkeiwit-intolerantie). Andere, meer ernstige medische aandoeningen die moeten worden overwogen, zijn onder meer darmblokkade of -obstructie, buikinfectie, een hernia, een kras in het oog van de baby, een oorontsteking, een blaasontsteking, haar of vezels die om vingers of tenen zijn gewikkeld, en andere. Zodra de baby een duidelijke gezondheidsverklaring en begrip heeft ontvangen, is de ondersteunende arts zijn/haar gewicht in goud waard! Als de symptomen van een baby met krampjes ooit plotseling veranderen, zal de arts de situatie opnieuw beoordelen en zoeken naar niet-gerelateerde problemen die bij elke baby kunnen optreden. Zoals hierboven besproken, kan de arts een vrij verkrijgbaar anti-gasbubbelgeneesmiddel voor de baby aanbevelen (bijvoorbeeld simethicon of Mylicon Drops) of zelfs een probioticum. Baby's nemen deze medicijnen oraal in. Als het lijkt alsof er net zoveel huismiddeltjes of "geneesmiddelen" voor koliek zijn als er grootouders zijn, bel dan altijd eerst de arts van de baby. Onthoud ten slotte dat de koliek na drie of vier maanden verdwijnt; er zijn geen langdurige problemen geassocieerd met koliek.