Met een schuin invallende laserbundel op de optische eigenschappen van maagslijmvlies /submucosa weefsel meten

Met behulp van een schuine invallende laserstraal op de optische eigenschappen van het maagslijmvlies /submucosa weefsel
Abstracte achtergrond
Het doel van het onderzoek te meten is om de optische eigenschappen en hun verschillen voor de normale menselijke maagslijmvlies te bepalen /submucosa weefsel in de cardiale opening in vitro
635, 730, 808, 890 en 980 nm golflengte van de laser.
Methods
de metingen werden uitgevoerd met een CCD detector en de optische eigenschappen werden bepaald uit de metingen met behulp de ruimtelijk opgeloste reflectie en lineaire montage van diffusievergelijking.
resultaten
de meetresultaten toonden dat de absorptie coëfficiënten, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten, de optische indringdiepten de diffusie coëfficiënten, de diffuse reflectie en verschuivingen diffuse reflectie van weefselmonsters op vijf verschillende golflengten variëren met een verandering van de golflengte. De maximale absorptie coëfficiënt voor weefselmonsters is 0,265 mm -1 bij 980 nm, en de minimale absorptiecoëfficiënt 0,0332 mm -1 bij 730 nm, en het maximale verschil in de absorptie coëfficiënten 698% tussen 730 en 980 nm, en het minimale verschil is 1,61% tussen 635 en 808 nm. De maximale gereduceerde verstrooiing coëfficiënt voor weefselmonsters is 1,19 mm -1 bij 635 nm, en de minimale gereduceerde verstrooiing coëfficiënt 0,521 mm -1 bij 980 nm, en het maximale verschil in de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten is 128% tussen 635 en 980 nm, en het minimale verschil is 1,15% tussen 890 en 980 nm. De maximale optische indringdiepte voor weefselmonsters is 3,57 mm bij 808 nm, en de minimale optische penetratiediepte is 1,43 mm bij 980 nm. De maximale diffusie constante voor weefselmonsters is 0,608 mm bij 890 nm, en de minimale diffusie constante is 0,278 mm bij 635 nm. De maximale diffuse reflectie is 3,57 mm -1 bij 808 nm, en de minimale diffuse reflectie is 1,43 mm -1 bij 980 nm. De maximale verschuiving Ax van diffuse reflectie is 1,11 mm -1 bij 890 nm, en de minimale verschuiving Ax van diffuse reflectie is 0,507 mm -1 bij 635 nm.
Conclusie
De absorptie coëfficiënten, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten, de optische indringdiepten de diffusie coëfficiënten, de diffuse reflectie en verschuivingen van diffuse reflectie van weefselmonsters 635, 730, 808, 890 en 980 nm golflengten variëren met een verandering van de golflengte. Er waren significante verschillen in de optische eigenschappen van weefselmonsters bij vijf verschillende golflengten (P
< 0,01). Achtergrond
Kennis van de optische eigenschappen van het menselijke maagslijmvlies /submucosa weefsel in het zichtbare en nabij infrarode (NIR) golflengte is van groot belang bij medische toepassingen met licht [1, 2], bijvoorbeeld lasercoagulatie voor behandeling van vroege maagkanker met darmslijmvlies invasie, laserablatie therapie van de submucosale maagkanker [3], fotodynamische ablatietherapie van de vroege kanker van de maag [4], gastro-intestinale (GI) diagnose door de standaard wit licht endoscopie (WLE) en endoscopische diagnose van premaligne gastrointestinale laesies met behulp van fluorescentie endoscopische imaging en spectroscopie [5-7], en de recent ontwikkelde optische coherentie tomografie (LGO) [8-10] Er is gemeld dat het de GI weefsels in vitro en in vivo [11-13]. Door meer dan 85% van alle kankers oorsprong uit de epithelia langs de inwendige oppervlakken van het menselijk lichaam. De meerderheid van dergelijke laesies gemakkelijk behandelbaar als de diagnose in een vroeg stadium [14]. Naast conventionele werkwijzen voor kankerdiagnose [15-17], is er behoefte aan nieuwe benaderingen die eenvoudig, objectief, en niet-invasieve te ontwikkelen.
De optische technieken voor gastrointestinale diagnostische doeleinden is afhankelijk van de mogelijkheid om de optische meten eigenschappen van gastro-intestinale weefsel. De laatste jaren een toenemende groep onderzoekers niet ioniserende geïnteresseerd geweest, nabij-infrarood (NIR) benaderingen voor het detecteren en beeldvorming zieke weefsels. De voorgestelde technieken variëren van continuous wave [18, 19] om de frequentie-domein [20, 21] of-time afhing metingen van verstrooid licht [22, 23]. Deze technieken zijn gebaseerd op de bepaling van de optische eigenschappen van de verstrooiende media. De optische eigenschappen worden weergegeven door het absorptiecoëfficiënt μ a, de verstrooiingscoëfficiënt μ s en de anisotropie gt. aangezien de optische detectie en optische beeldvorming gebaseerd op selectieve bestaande verschillen in optische eigenschappen van gezond en pathologisch weefsel, is het bijzonder belangrijk voor diagnosedoeleinden. Zo is laser-geïnduceerde autofluorescentie (Liaf) spectroscopie bleek een veelbelovend hulpmiddel voor vroege diagnose van kanker in het maagdarmkanaal, met inbegrip van andere organen [24, 25] zijn. Bijgevolg weefsel optische eigenschappen van gezonde en pathologische menselijke maag-darmweefsel belang voor medische toepassingen bij diagnose en therapie [26]. Wij er in dit document op de optische eigenschappen van normale menselijke maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening in het zichtbare en nabij-infrarode golflengtegebied. De resultaten werden geanalyseerd en vergeleken van deze experimentele data die we verkregen.
Theory
We maken gebruik van een eenvoudige twee-source diffusietheorie model van ruimtelijk opgelost, steady-state diffuse reflectie [27]. Wanneer het licht van een semi-oneindige weefsel binnenkomt, zal het in het algemeen verstrooien een aantal keer voordat deze verschijnselen worden geabsorbeerd of te ontsnappen aan de weefseloppervlak op een andere plaats dan de plaats van binnenkomst punt. De meervoudig verstrooide licht dat ontsnapt heet diffuse reflectie. Wang en Jacques geloven dat zowel normale als scheve inval, hoe nauwkeuriger uitdrukking voor de weglengte van het weefseloppervlak om het positieve puntbron is wat zijn gedefinieerd als 3D (D de diffusiecoëfficiënt) in plaats van 1 MFP ( mfp 'is het vervoer gemiddelde vrije pad). Deze twee zaken zijn schematisch weergegeven in Ref. [28]. De diffuse reflectie profiel voor scheve inval is gecentreerd over de positie van de puntbronnen, kan de verschuiving Ax door het vinden van het midden van diffuse reflectie ten opzichte van het licht ingangspunt worden gemeten. Zoals het geval is voor normale inval, de diffusietheorie model, wanneer verschoven Ax, ook overeenkomt met Monte Carlo resultaten buiten 1-2 MFP vanaf het centrum van diffuse reflectie, waarbij het belangrijk te herhalen, is het niet meer het punt van binnenkomst, zoals weergegeven in Ref. [28]. De twee-source model, met een diepte van 3D plaats van 1 MFP, geeft de volgende formule [27, 28]: (1) dat willekeurig kan worden aangepast aan een relatieve reflectie profiel niet in absolute eenheden passen. Wanneer μ eff de effectieve demping coëfficiënt wordt gedefinieerd als (2) ρ
1 en ρ
2 zijn de afstanden van de twee bronnen naar het point of interest (de . lichtpunt verzameld; zie ref [28]) en de randvoorwaarde wordt onder de term A [28]: (3) indien (4) (5) n weefsel is de brekingsindex van het weefsel, n ambient is de brekingsindex van de omgevingstemperatuur en n rel de relatieve brekingsindex van het weefsel-luchtinterface. Een laserbundel schuin invallen op het bovenvlak van het weefselmonster, wanneer θ weefsel invalshoek van de laserbundel. D is de diffusiecoëfficiënt, kan worden berekend uit Ax (6) wanneer Ax de afstand tussen de plaats van lichtinval en de schijnbare centrum van diffuse reflectie. Volgens Lin et al [28] Dit diffusieconstante gelijk aan (7) met μ s 'de verminderde verstrooiingscoëfficiënt, d.w.z. μ s (1-g), μ a de absorptiecoëfficiënt. De optische eigenschappen, μ een en μ s 'werden opgelost uit de uitdrukkingen en de uitingen van μ een en μ s' zijn als volgt (8) (9) De methode getoond om weefsel optische eigenschappen te bepalen, μ een en μ s ', moeten proeven van de relatieve diffuse reflectie profiel op bekende posities van het licht entry point, en moeten berekenen Ax en D, en moet het uitvoeren van een niet-lineaire kleinste kwadraten passen bij de Levenberg-Marquardt werkwijze [29-31] in (1) tot μ eff bepalen, en dan moet lossen voor μ a en μ s 'van uitdrukkingen. De methode werd detailedly getoond in Ref. [28].
Methods
Staalvoorbereiding
Normale menselijke maagslijmvlies /submucosa weefsels in de cardiale opening werden in deze studie onderzocht. Weefsel monsters werden genomen van 12 normale menselijke maag in de cardiale opening werden bepaald uit histologisch onderzoek, onmiddellijk na excisie de weefsels. Elk monster werd verwijderd maag onmiddellijk kort gespoeld in zoutoplossing om oppervlakte overtollig bloed te verwijderen en afgepeld oppervlak vetten, werd in een fles met zout zo snel mogelijk geplaatst en werd bewaard in een koelkast bij -70 ° C. Van weefselmonsters in totaal 12 normale maagslijmvlies /submucosa weefselmonsters, met een gemiddelde dikte (10,32 ± 0,26) mm, gebruikt binnen ten hoogste 24 uur na verwijderen. De dikte van elk monster werd gemeten en geregistreerd met een schuifmaat met 0,02 mm fouten. Alle weefselmonsters werden respectievelijk uitgenomen uit de koelkast voor de meting, werden gedurende één uur op experimentele bureau geplaatst bij kamertemperatuur van 20 ° C, en vervolgens werden alle ontdooien weefselmonsters gemeten beurt via een schuin invallende laserstraal en CCD-camera, respectievelijk.
diffuse reflectiemetingen weefsel
Figuur 1 toont een schematische weergave van de experimentele opstelling die wordt gebruikt om het relatieve profiel van diffuse reflectie te meten, en tabel 1 toont informaties lichtbron over het experiment. De weefselmonsters werden verlicht met gecollimeerd licht van 635, 730, 808, 890 en 980 nm golflengte van laser, respectievelijk. De output van laserlicht werden uitgebreid door de bundelexpander 25 keer, en daarna werden verzwakt (een vermogen maximaal 5 mW) van het licht verzwakkers, en werden gereflecteerd door de spiegels, werden door een 2 mm pinhole en 35,2 mm brandpunt van de lens, en de schuin invallen op het bovenvlak van het maagslijmvlies /submucosa weefselmonster op een 45 graden hoek tussen laser as en de normaal op het weefseloppervlak (α i = 45 °), respectievelijk . Een klein stukje van transparante liniaal (met millimeter gradaties) werd geplaatst op het monster oppervlak voor de schaal, en een zekere afstuderen van de heerser werd genivelleerd om het middengedeelte van het punt van inval van de laserbundel, en het afstuderen wordt aangewezen als de oorsprong van de X-coördinaat. Vanaf de top van het monster een reflectantie patroon waar te nemen. Dit patroon wordt afgebeeld op een 795 x 596 pixel tweedimensionale Charge Coupled Device (CCD) detector (Nikon, Cool Pix, 995, Japan). De invallende bundel kan worden waargenomen als het meest intense deel van de opname. Omdat de laserstraal is schuin op het oppervlak van de reflectiecoëfficiënt patroon is asymmetrisch nabij het punt van inval, maar de diffuse reflectie ver van de bron gevormde concentrische cirkels, ongeveer, en de afstand tussen de oorsprong van de x-coördinaat en het centrum van de concentrische cirkels is de afstand Ax en het middelpunt van de concentrische cirkels wordt ook berekend. Van de afstand Ax de diffusieconstante kan worden berekend met (6), waarbij D de diffusieconstante in mm, Ax de afstand in mm. Deze test bestond uit herhalende tienmaal reflectiemetingen en de gemeten resultaten waren reproduceerbaar voor een bepaald monster op specifieke golflengte. Voor elke proef werden de posities van de spot van invallend licht op het monsteroppervlak veranderd om het effect van het weefsel heterogeniteit op de reflectiemetingen verminderen, en elke test op elk lasergolflengte werd uitgevoerd in dezelfde toestand van experimenten en de belichting tijd werd vastgesteld op 800 ms. Een totaal elf weefselmonsters werden gebruikt voor de metingen in vitro. De CCD gegevensverwerving onder controle van een computer voor het doel. Data verwerking en analyse van de gegevensbestanden werden uitgevoerd met behulp van aangepaste software geschreven in Matlab (Matlab, Mathworks Incorporated, Massachusetts) .table 1 Kinds, model van laser en vermogen van het gebruik van de lichtbron op het experiment
Lichtbron
model
Vermogen Gids 635 nm golflengte van diodelaser
Nlight, USA, model NL-FBA-2,0-635
P ≤ 5 mW
730 en 890 nm golflengte van Ti: S ring laser
samenhangende, USA, model 899-05
P ≤ 5 mW
808 nm golflengte van diodelaser
Nlight , USA, model NL-FCA-20-808
P ≤ 5 mW
980 nm golflengte van diodelaser
Nlight, USA, model NL-FCA-30-980
P ≤ 5 mW
Figuur 1 Schematische weergave van de experimentele opstelling zoals gebruikt voor de meting van de diffusie constante en de verdeling van diffuse licht reflectie.
Statistische analyse
Optische parameters van biologisch weefsel monsters werden uitgedrukt als het gemiddelde ± SD, werden aangetoond door een Student t
-test, en waren significant bij p
waarden <beschouwd; 0,01. De SPSS10 werd gebruikt voor de statistische analyse.
Resultaten
De optische eigenschappen worden uitgedrukt als het gemiddelde ± SD voor alle metingen voor de monsters. Figuren 2, 3, 4, 5, 6 en 7 aanwezig de golflengte afhankelijkheid van de absorptie coëfficiënt, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten, de optische indringdiepten de diffusie coëfficiënten, de diffuse reflectie en verschuivingen van diffuse reflectie normale maagslijmvlies /submucosa weefsels in de cardiale opening op vijf verschillende golflengten laser, respectievelijk. De verticale lijnen corresponderen met de waarden van de standaarddeviatie (SD), die wordt bepaald door de Student t-test
en foutbalken verschijnen 635, 730, 808, 890 en 980 nm golflengte van laser voor duidelijkheid en vormen een standaarddeviatie in de μ a, μ s ', δ, D, R ∞ en Ax-waarden. Figuur 2 De golflengte afhankelijkheid van de absorptie coëfficiënt p een normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening. De blanco stippen komen overeen met de gemiddelde absorptie coëfficiënten en de verticale lijnen geven de SD waarden.
Figuur 3 de golflengte afhankelijkheid van de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten μ s 'normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening. De blanco stippen komen overeen met de gemiddelde gereduceerde verstrooiing coëfficiënten en de verticale lijnen geven de SD waarden.
Figuur 4 de optische indringdiepten δ normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening 635, 730, 808, 890 en 980 nm. De lege punten overeen met het gemiddelde optische penetratie diepte en de verticale lijnen geven de SD-waarden.
Figuur 5 De verspreiding coëfficiënten D van het licht in de normale maagslijmvlies /submucosa weefsels in de cardiale opening op 635, 730, 808, 890 en 980 nm. De blanco stippen komen overeen met de gemiddelde diffusie coëfficiënten en de verticale lijnen geven de SD waarden.
Figuur 6 de diffuse reflectie R ∞ normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening 635, 730, 808, 890 en 980 nm . De blanco stippen komen overeen met de gemiddelde diffuse reflectantie en de verticale lijnen geven de SD waarden.
Figuur 7 de verschuiving Ax diffuse reflectievermogen van normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening 635, 730, 808, 890 en 980 nm. De blanco stippen komen overeen met de gemiddelde verschuiving Ax diffuse reflectie en de verticale lijnen geven de SD waarden.
Discussie
de optische eigenschappen van een biologisch weefsel afhangen van de biochemische samenstelling en de cellulaire en sub-cellulaire structuur. In het zichtbare en nabij-infrarode bereik, worden de absorptie-eigenschappen met betrekking tot de concentratie van chromoforen zoals oxyhemoglobine en desoxyhemoglobine, vet en water [32]. Dergelijke chromoforen verschillen aanzienlijk met weefsel metabolisme [33]. De verstrooiende eigenschappen zijn gerelateerd aan de grootteverdeling van cellen en organellen die parameters normaal zijn van abnormale weefsels in standaard histopathologische [34] te onderscheiden zijn. Daarom optische metingen hebben een sterk potentieel voor de ontwikkeling van niet-invasieve in vivo
medische diagnose-instrumenten, vaak genoemd "optische biopsie". Dergelijke technieken moeten aanzienlijke verbetering van de efficiëntie van biopten of helpen bij het bepalen van de tumor marges een chirurgische veld. Volgens onze experimentele data, de absorptie coëfficiënten, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten, de optische indringdiepten de diffusie coëfficiënten, de diffuse reflectie en verschuivingen van diffuse reflectie normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening 635, 730, 808 , 890 en 980 nm werden bepaald in vitro. In onze studie is het interessant om de optische eigenschappen gemeten en de verschillen van de weefselmonsters mee op vijf verschillende lasergolflengten. Wij geloven dat de optische eigenschappen moeten helpen pathologische diagnose en medische behandeling van maligne en premaligne gastrointestinale mucosa op met behulp van optische werkwijzen.
Figuur 2 en figuur 3 tonen de absorptie coëfficiënten en de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten van weefselmonsters op vijf verschillende laser golflengten, respectievelijk. Uit Figuur 2 en Figuur 3, is te zien dat de absorptie coëfficiënt voor weefselmonsters toenemen met de toename van lasergolflengten, behalve de absorptiecoëfficiënt bij 730 nm en het gereduceerde verstrooiing coëfficiënten voor weefselmonsters af met de toename van lasergolflengten . Er waren significante verschillen tussen de absorptiecoëfficiënt bij vijf verschillende golflengten laser (P
< 0,01). De maximale en minimale absorptie coëfficiënten 0,265 mm -1 bij 980 nm en 0,0332 mm -1 bij 730 nm. De maximale en minimale verschillen in de absorptie coëfficiënten 698% tussen 730 en 980 nm en 1,61% tussen 635 en 808 nm, respectievelijk. Er waren ook significante verschillen in de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten op vijf verschillende lasergolflengten (P
< 0,01). De maximale en de minimale gereduceerde verstrooiing coëfficiënten 1,19 mm -1 bij 635 nm en 0,521 mm -1 bij 980 nm. De maximale en minimale verschillen van de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten 128% tussen 635 en 980 nm en 1,15% tussen 890 en 980 nm, respectievelijk.
Figuur 4 toont dat de optische indringdiepten voor weefselmonsters variëren met de toename van laser golflengten. Er waren significante verschillen in de optische indringdiepten op vijf verschillende lasergolflengten (P
< 0,01). De maximale en de minimale optische indringdiepten zijn 3,57 mm bij 808 nm en 1,43 mm bij 980 nm. De maximale en minimale verschillen van de optische indringdiepten zijn 150% tussen 808 en 980 nm en 5,36% tussen 730 en 890 nm, respectievelijk. Uit Figuur 5 kan men zien dat de diffusie coëfficiënten voor weefselmonsters variëren met de toename van lasergolflengten. Er waren ook significante verschillen in de diffusiecoëfficiënten op vijf verschillende lasergolflengten (P
< 0,01). De maximale en minimale diffusie coëfficiënten 0,608 mm -1 bij 890 nm en 0,278 mm -1 bij 635 nm. De maximale en minimale verschillen van de diffusie coëfficiënten 119% tussen 635 en 890 nm en 12,0% tussen 890 en 980 nm, respectievelijk. Figuur 6 toont dat de diffuse reflectie van weefselmonsters af met de toename van lasergolflengten. Er waren significante verschillen in de diffuse reflectie bij vijf verschillende golflengten laser (P
< 0,01). De maximale en minimale diffuse reflectie zijn 0,456 bij 635 nm en 0,0732 bij 980 nm. De maximale en minimale verschillen van de diffuse reflectie zijn 523% tussen 635 en 980 nm en 7,29% tussen 635 en 730 nm, respectievelijk. Uit Figuur 7 kan worden gezien dat de verschuiving Ax diffuse reflectie voor weefselmonsters variëren met de toename van lasergolflengten. Er waren ook significante verschillen in de verschuiving Ax diffuse reflectie bij vijf verschillende golflengten laser (P
< 0,01). De maximale en de minimale verschuiving Ax van diffuse reflectie zijn 1,11 mm bij 890 nm en 0,507 mm bij 635 nm. De maximale en minimale verschillen van de verschuiving Ax van diffuse reflectie zijn 119% tussen 635 en 890 nm en 11,7% tussen 890 en 980 nm, respectievelijk.
Er zijn grote verschillen in de optische eigenschappen van het weefsel monsters tussen verschillende golflengten laser (P Restaurant < 0,01). Bashkatov, et al. [35] en Holmer et al. [36] hebben de optische eigenschappen van maagweefsel gerapporteerd door verschillende optische meetmethoden onze gegevens dat de golflengte afhankelijkheid van de absorptie coëfficiënt, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënt en de optische penetratiediepte menselijke maagwand slijmvlies lijken sterk op de gegevens van Bashkatov, e.a. vergelijken. en Holmer et al. onze gegevens in het spectrale traject 600-1000 nm.

Conclusie Concluderend, de resultaten hier vermelde geven dat de verschillen in de optische eigenschappen, namelijk de absorptie coëfficiënten, de gereduceerde verstrooiing coëfficiënten, de optische penetratiediepten de diffusiecoëfficiënten, de diffuse reflectie en verschuivingen van diffuse reflectie normale maagslijmvlies /submucosa weefsel in de cardiale opening 635, 730, 808, 890 en 980 nm zijn significant in vitro (P
< 0,01), en de mogelijkheden en belofte met een schuin invallende laserbundel op de optische eigenschappen van weefsel voor klinische studies meten. Weefsels van verschillende pathologieën hebben verschillende optische eigenschappen weefsel, en weefsels van verschillende plaatsen voor normale menselijke magen hebben verschillende optische weefsel eigenschappen [2]. De voorlopige resultaten die kunnen worden gebruikt voor de ontwikkeling van optische technologieën en kunnen bruikbaar zijn bij vroegere diagnose, en fotothermische fotodynamische therapie in het maagdarmkanaal
Afkortingen
NIR. Hotels vlakbij infrarood

GI:
gastro-intestinale
WLE:-wit licht endoscopie
oktober:
optische coherentie tomografie
Liaf:
-laser-geïnduceerde autofluorescentie
mfp ': of the transport gemiddelde vrije pad

D: of the diffusiecoëfficiënt
SD:
standaardafwijking
verklaringen
Dankwoord
de auteurs willen graag de National Natural Science Foundation of China (artikelnummer 30470494 erkennen; 30627003), en de Natural Science Foundation van de provincie Guangdong (artikelnummer 7117865) voor de ondersteuning van dit werk.
Authors 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs oorspronkelijke ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 12876_2008_356_MOESM2_ESM.pdf Authors' 12876_2008_356_MOESM1_ESM.pdf Auteurs originele bestand voor figuur 2 12876_2008_356_MOESM3_ESM.pdf Authors 'originele bestand voor figuur 3 12876_2008_356_MOESM4_ESM.pdf Authors' originele bestand voor figuur 4 originele bestand 12876_2008_356_MOESM5_ESM.pdf Authors 'voor figuur 5 'originele bestand voor figuur 6 12876_2008_356_MOESM7_ESM.pdf Authors' 12876_2008_356_MOESM6_ESM.pdf auteurs originele bestand voor figuur 7 Competing belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.

• Palliatieve distale gastrectomie biedt geen overlevingsvoordeel op gastrojejunostomie voor maagkanker met obstructie: retrospectieve analyse van een 11-jarige experience
• Resectie van distale maagsonde kanker met sentinel node biopsie: een case report en overzicht van de literatuur