Sclerodermie is misschien niet de meest voorkomende of dodelijke van alle auto-immuunziekten, maar het is een onvoorspelbare en invaliderende ziekte die jaarlijks duizenden mensen treft.
Deze aandoening kan variëren van een mild geval, waarbij alleen de huid wordt aangetast, tot een ernstiger geval waarbij meerdere organen betrokken raken.
Aandoeningen zoals sclerodermie kunnen een heel nieuw niveau van angst bij mensen veroorzaken, wat vaak leidt tot een gevoel van onbeheersbaarheid.
Het is normaal dat iedereen zich zo voelt, en wij hier bij SCD Lifestyle kunnen het allemaal herkennen. Maar gelukkig zijn er dingen die we kunnen doen om de heerschappij terug te nemen.
Of je nu op zoek bent naar manieren om de symptomen van sclerodermie te beheersen, informatie zoekt over hoe je je darmen kunt genezen, of je gewoon op je best wilt voelen, dit artikel heeft je gedekt. Lees verder…
Sclerodermie is een chronische ziekte die ervoor zorgt dat collageen (ondersteunend weefsel) hard en stijf wordt. Het wordt meestal geassocieerd met de huid, maar kan ook het spijsverteringskanaal, de bloedvaten en inwendige organen aantasten.
Er zijn twee soorten sclerodermie:beperkt en diffuus.
Diffuus kan elk deel van het lichaam omvatten en wordt gekenmerkt door wijdverbreide betrokkenheid van de huid en snelle verdikking. Een gespannen huid van de handen en gewrichten kan de mobiliteit verminderen, pigmentveranderingen en haaruitval veroorzaken, en ook de inwendige organen kunnen aangetast worden.
Inbeperkt sclerodermie, huidverdikking is minder wijdverbreid, verschijnt vaak alleen op de handen en het gezicht en ontwikkelt zich langzamer. Het "kam"-syndroom is het meest voorkomende type beperkte sclerodermie en wordt gekenmerkt door:
C – Calciumafzettingen onder de huid en in weefsel
R - Raynaud's (de meest voorkomende eerste klacht)
E - Slokdarmdysmotiliteit (draagt bij aan brandend maagzuur)
S – Sclerodactylie (dikke huid op de vingers)
T – Teleangiëctasieën (vergrote bloedvaten die vaak op het gezicht verschijnen)
Dus, hoe serieus is sclerodermie?
De ernst van sclerodermie hangt af van welke delen van het lichaam worden aangetast. Het meest zorgwekkend zou de betrokkenheid van de longen, de nieren, het hart en het maag-darmstelsel zijn. Systemische sclerose (diffuus) is vaak de ernstigste, omdat het de verstoring van deze vitale organen kan inhouden.
Sclerodermie is niet besmettelijk, besmettelijk, kankerachtig of kwaadaardig, maar elke chronische ziekte kan op elk moment ernstig worden.
De effecten van sclerodermie op het lichaam, ongeacht de soort of classificatie, zijn van geval tot geval moeilijk te voorspellen en daarom is een vroege diagnose het beste scenario voor een succesvolle behandeling.
Naast het identificeren van veelvoorkomende symptomen, zoals rode vlekken op de huid, vermoeidheid, maskerachtige gezichtshuid, gewichts- en haarverlies, stijve gewrichten en een aanhoudende hoest, worden ook de volgende maatregelen gebruikt om sclerodermie op te sporen:
En hoewel men denkt dat in de VS elk jaar minder dan 500.000 mensen worden getroffen, kan het een dodelijke ziekte zijn. Sclerodermie komt vaker voor bij vrouwen en de aanvangsleeftijd ligt doorgaans tussen de 35 en 50 jaar. Afro-Amerikanen en indianen hebben ook meer kans om ernstig te worden getroffen.
Een goed onderzoek wordt aangemoedigd, aangezien de gegevens worden gebruikt om onderzoekers vooruit te helpen bij het vinden van een oorzaak.
De exacte oorzaak is nog niet helemaal duidelijk, maar dit is wat we wel weten….
Sclerodermie is geclassificeerd als een van de auto-immuun reumatische ziekten. Zoals bij bijna alle auto-immuunziekten, begint het immuunsysteem zijn eigen weefsel aan te vallen.
Monocyten staan bekend als de "grote eters" van het immuunsysteem en worden snel gerekruteerd naar een gewonde of geïnfecteerde plaats. Ze produceren immuunsignalerende cellen, die het herstelproces helpen starten. Degenen met sclerodermie blijken een overmatige hoeveelheid inflammatoire cytokines te produceren, wat kan leiden tot overproductie van collageen.
Het overtollige collageen wordt hard en dik, vergelijkbaar met dat van littekenweefsel. Sommige onderzoekers beschrijven dit proces als het lichaam dat littekenweefsel probeert af te leggen waar het niet nodig is... keer op keer.
Nieuwe bevindingen hebben er ook op gewezen dat het CD247-gen een integraal onderdeel is van de ontwikkeling van sclerodermie, maar er is meer onderzoek nodig om de betrokkenheid ervan te bevestigen. Terwijl de wetenschap zich op dit gebied verder ontwikkelt, blijven onderzoekers gefocust op de factoren die de reeks gebeurtenissen in gang zetten die tot deze auto-immuunziekte leiden.
Bacteriële en virale infecties, zoals parvovirus B19, cytomegalovirus, Epstein-Barr en retrovirus, zijn allemaal in verband gebracht met sclerodermie.
Het Epstein-Barr-virus, of EBV, is een van 's werelds meest voorkomende menselijke virussen en er is veel onderzoek naar gedaan vanwege zijn betrokkenheid bij het ziekteproces van sclerodermie. In een specifieke studie werden 53 mensen met diffuse cutane sclerodermie gerekruteerd, evenals 34 gezonde mensen, die allemaal positief testten op antilichamen tegen EBV.
Onderzoekers isoleerden monocyten uit het bloed van de deelnemers en infecteerden deze cellen met EBV. De analyse toonde aan dat EBV-infectie de activering van aangeboren immuunresponsgenen in monocyten veroorzaakte, met name Toll-like receptor (TLR) 8.
“Dit is de eerste studie die infectieuze EBV in monocyten van patiënten met SSc identificeert en EBV mechanisch koppelt aan activering van TLR8 en de aangeboren immuunrespons van IFN in vers geïsoleerde dcSSc-monocyten. De resultaten suggereren dat monocytactivering in SSc een gevolg kan zijn van EBV-infectie." – Onderzoekers van artritisonderzoek en -therapie 2017
Andere mogelijke triggers zijn beroepsmatige blootstelling aan bepaalde chemicaliën, zoals silica en siliconen, evenals darmgerelateerde problemen. Het lijkt misschien ver weg om te denken dat een virale infectie of de darm iets te maken heeft met de ontwikkeling van sclerodermie...
Maar onderzoek laat ons zien hoe verbonden ze werkelijk zijn. Laten we eens nader bekijken welke rol de darmen spelen.
Geschat wordt dat tot 90% van de mensen die aan sclerodermie lijden ook darmgerelateerde problemen ervaart. De volgende voorbeelden suggereren een sterke correlatie tussen het ziekteproces en een lekkende darm:
Waar het op neer komt is dat het genezen van de darm alleen maar zal helpen in de strijd tegen sclerodermie.
Het elimineren van ontstekingsvoedsel, het aanpakken van darminfecties en het toevoegen van een genezende supplementroutine zijn enkele belangrijke componenten voor het genezen van de darm. (Meer over het genezen van een lekkende darm hieronder.)
Er zijn verschillende benaderingen van gezondheid, die over het algemeen allemaal in twee categorieën vallen:medisch (reguliere behandeling) of integratieve (een meer natuurlijke benadering).
De belangrijkste focus van een reguliere medische benadering is het behandelen van de symptomen. Voor mensen met sclerodermie omvat dit meestal protonpompremmers of PPI's voor GERD (d.w.z. brandend maagzuur), diuretica voor hoge bloeddruk, vrij verkrijgbare pijnstillers voor pijn en geneesmiddelen op recept om het immuunsysteem te onderdrukken.
Het voordeel van het gebruik van medicijnen is dat ze vaak effectief zijn voor het behandelen van enkelvoudige symptomen, maar er zijn een paar vragen die u moet overwegen voordat u deze aanpak kiest:
De andere keuze is een integratieve benadering (ook bekend als de natuurlijke of functionele benadering), en de belangrijkste focus hier is het verminderen van ontstekingen. Ontsteking vormt de basis voor het gedijen van ziekten en kan het gevolg zijn van veel verschillende factoren. Het doel van functionele geneeskunde is om alle oorzaken van ontstekingen te identificeren en ze één voor één aan te pakken.
Het genezen van de darm met een dieet en supplementen (d.w.z. probiotica), het implementeren van hulpmiddelen voor stressbeheer en het behandelen van infecties zijn enkele van de krachtigste en meest effectieve manieren om ontstekingen te verminderen.
Voor sommigen kan een integratieve benadering leiden tot overweldiging en onzekerheid over waar en hoe te beginnen. En dat is precies waarom we hier zijn - om u te laten zien hoe eenvoudig en effectief een integratieve aanpak eigenlijk kan zijn.
Zelfs nog maar tien jaar geleden dachten we dat het auto-immuunproces niet kon worden teruggedraaid. Het laatste onderzoek brengt daar echter verandering in.
Alessio Fasano, M.D. heeft een voortrekkersrol gespeeld bij recent onderzoek naar auto-immuunziekten en heeft een paper gepubliceerd met de titel "Leaky Gut and Autoimmune Diseases".
Zijn bevindingen hebben aangetoond dat het voorkomen en omkeren van auto-immuunziektes mogelijk. Fasano presenteert het idee dat om een auto-immuunziekte te ontwikkelen, er drie reeds bestaande aandoeningen samen moeten bestaan.
Hippocrates, de oude Griekse arts, verklaarde dat "alle ziekten in de darmen beginnen", en de theorie van Fasano ondersteunt deze wijsheid. Opkomend onderzoek maakt een duidelijk verband tussen de darmen en chronische gezondheidsproblemen, hoewel de moderne geneeskunde deze feiten vaak negeert. Zo'n 2000 jaar later klinkt de uitspraak van Hippocrates waar en kan de kracht van het menselijk microbioom niet worden ontkend.
Of je nu lijdt aan volledige sclerodermie, of vermoedt dat je een auto-immuunziekte hebt, uit onderzoek blijkt dat de darm erbij betrokken is.
Gebaseerd op het werk van Dr. Fasano, is een van de eerste plaatsen om te beginnen je gevoel... en we zijn hier om je te helpen.
Jordan en Steve organiseerden een gratis webinar genaamd, "Hoe u uw auto-immuniteit uitschakelt en een gezond immuunsysteem herstelt."
Het is helemaal gratis en we laten u zien hoe u de gezondheid van uw darmen kunt aanpakken, zodat uw immuunsysteem kan stoppen zichzelf aan te vallen.
Het onderwerp auto-immuniteit is ingewikkeld en de hoeveelheid informatie die er is, kan overweldigend zijn. Daarom hebben we het werk voor je gedaan en zijn we dankbaar dat we je op deze reis kunnen ondersteunen.
– Lori Jo
Een overzicht van Stridor
Stridor verwijst naar het geluid dat wordt gemaakt wanneer iemand met een belemmerde bovenste luchtwegen probeert te ademen. Het geluid is onderscheidend en hoog. De meeste zorgverleners herkennen het
Low-FODMAP geroosterde rode peperhummus
Ga naar Recept Recept afdrukken Hé, het is Nancy hier, Andreas leerling, en vandaag heb ik een Low-FODMAP-hummus om met jullie te delen! Ja, dat klopt, er bestaat zoiets als een heerlijke hummus zon
Darmproblemen? Waarom je een diagnose nodig hebt VOORDAT je voedingsveranderingen aanbrengt.
Deze week op #AskADietitian live leg ik uit waarom je een diagnose NODIG hebt voordat je voedingsveranderingen aanbrengt! De grote afhaalrestaurants: Beperkende diëten ZIJN NIET goedaardig. Wannee
