Extracellulaire blaasjes zijn materie die door cellen wordt afgegeven. Jarenlang gezien als van geen enkele waarde, dit 'cellulaire stof' is bestudeerd en vertoont therapeutische eigenschappen die vergelijkbaar zijn met hun moedercellen, zonder hun nadelen:deze blaasjes delen niet, het risico op kanker te beperken, en maak ook geen onderscheid, waardoor de ontwikkeling van een slechte functie wordt voorkomen. Verder, het blijkt dat ze door een enkele donor voor meerdere patiënten kunnen worden geproduceerd, en hebben hun therapeutisch potentieel al aangetoond bij dieren bij het herstellen van hart, lever- en nierbeschadigingen.
In het geval van spijsverteringsfistels, waarbij sprake is van abnormale communicatie tussen organen in het spijsverteringskanaal of met de huid, regeneratieve geneeskunde is een belangrijke therapeutische weg om te verkennen. Dit soort fistels reageren slecht op de huidige behandelingen; ze kunnen ontstaan na postoperatieve complicaties of auto-immuunziekten zoals de ziekte van Crohn, die een disfunctie van het spijsverteringskanaal veroorzaakt.
Voor de eerste keer, wetenschappers van het Matières et systèmes complexs Lab (CNRS/Université Paris Diderot), de afdeling gastro-enterologie en endoscopie van het Hôpital Européen Georges Pompidou (HEGP) AP-HP en het Laboratoire Imagerie de l'angiogénèse, plateforme d'imagerie du petit animal (INSERM/Université Paris Descartes/HEGP), gebruikte extracellulaire blaasjes van stamcellen om spijsverteringsfistels te behandelen in een varkensmodel. De studie laat zien dat lokale injecties in de fistel van een gel die deze blaasjes bevat, resulteren in de volledige sluiting van postoperatieve spijsverteringsfistels.
Onderzoekers zijn van plan de nieuwe aanpak te testen in een perineaal fistelmodel dat wordt gevonden bij de ziekte van Crohn, in de hoop de stamcelinjecties te vervangen. De blaasjesgel kan lokaal en gemakkelijk worden toegediend en wordt een eenvoudiger, veiligere en effectievere behandeling.