Het is gemakkelijk om spijsverteringssymptomen vast te stellen op inflammatoire darmaandoeningen (IBD) als je ontdekt dat het een overkoepelende naam is voor aandoeningen die verband houden met chronische ontsteking van het spijsverteringskanaal . Maar IBD is specifiek voor de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. En hoewel het symptomen kan veroorzaken zoals buikpijn en diarree, zijn er andere spijsverteringsziekten en aandoeningen die hetzelfde kunnen doen (en nog wat).
Het is moeilijk (en onverstandig) om te raden wat van invloed is u totdat u formeel bent gediagnosticeerd. Leer meer over deze veelvoorkomende spijsverteringsstoornissen.
Als er nieuwe symptomen optreden, is de eerste stap altijd het maken van een afspraak om een zorgverlener en hulp krijgen bij het uitzoeken wat u nu moet doen. In sommige gevallen kan voor een spijsverteringsprobleem een verwijzing nodig zijn naar een specialist in spijsverteringsaandoeningen, een gastro-enteroloog genaamd. Degenen bij wie al een spijsverteringsprobleem is vastgesteld, moeten ook contact opnemen met hun gastro-enteroloog voor symptomen die mild zijn en typerend voor een opflakkering.
Het is belangrijk om eventuele tekenen of symptomen in perspectief te plaatsen. Een incidenteel symptoom kan worden behandeld met een verandering van levensstijl, zoals meer vezels eten, meer water drinken of aan lichaamsbeweging doen.
Hoewel de meeste spijsverteringsproblemen geen noodgeval zijn, zijn er enkele symptomen die met meer zorg behandeld. Zoek spoedeisende hulp als een van de volgende situaties van toepassing is:
De kleur van een stoelgang wordt vaak beïnvloed door voeding. In sommige gevallen kan het eten van voedsel met een sterke kleur (natuurlijk of kunstmatig) een tijdelijke verandering in de kleur van de ontlasting veroorzaken. Wanneer zo'n verandering te herleiden is tot een voedingsmiddel of een supplement, is er meestal geen reden tot ongerustheid. Wanneer de kleurverandering van de ontlasting langer dan een paar dagen aanhoudt of niet kan worden verklaard door een voedingsmiddel, kan het tijd zijn om naar een andere oorzaak te zoeken.
In het geval van een vermoedelijke bloeding moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd, zelfs voor mensen met een aandoening die vaak bloedingen veroorzaakt, zoals een inflammatoire darmaandoening of diverticulaire aandoening. Sommige ontlastingskleuren die kunnen worden veroorzaakt door een dieet, maar soms het gevolg zijn van een spijsverteringsziekte of aandoening, zijn onder meer:
Diarree en constipatie zijn vrij veel voorkomende problemen, en ze overkomen iedereen van tijd tot tijd . In veel gevallen kan er geen oorzaak worden gevonden en verdwijnen de problemen vanzelf zonder speciale behandeling.
In het geval van diarree vinden sommige mensen het prettiger om hun dieet voor een een tijdje totdat de losse ontlasting voorbij is. Voor constipatie kan het nuttig zijn om vezels te eten, water te drinken of aan lichaamsbeweging te doen.
Voor diarree of constipatie, als het langer dan een paar dagen aanhoudt of blijft gebeuren, zelfs na het maken van een aantal veranderingen in het dieet en de levensstijl, het zien van een zorgverlener is de volgende stap.
Als constipatie of diarree gepaard gaat met koorts, bloeding of hevige buikpijn, een arts moet worden geraadpleegd. Een arts moet een aanbeveling doen over medicatie om ofwel de stoelgang te vertragen of ze weer op gang te brengen, omdat vrij verkrijgbare medicijnen mogelijk niet geschikt of zelfs niet nuttig zijn voor sommige aandoeningen (zoals bepaalde soorten IBD of bacteriële infecties). ).
Uw spijsverteringsstelselMaagzuur of gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) is een probleem waarbij de spier aan de onderkant van de slokdarm, de onderste slokdarmsfincter (LES), werkt niet zoals zou moeten.
De LES moet voorkomen dat maagzuur uit de maag en in de slokdarm, en als dat niet het geval is, kan het zuur symptomen van brandend maagzuur veroorzaken, zoals een branderig gevoel of ongemak.
Zelfs als brandend maagzuur maar af en toe voorkomt, moet dit met een arts worden besproken , omdat een verandering in het dieet of sommige vrij verkrijgbare medicijnen de symptomen mogelijk kunnen stoppen of voorkomen dat ze zich voordoen.
Af en toe brandend maagzuur is normaal gesproken geen reden tot bezorgdheid. Wanneer het echter vaak voorkomt (meer dan twee keer per week), kan het GERD zijn. GERD vereist behandeling omdat het maagzuur na verloop van tijd de LES en de slokdarm kan schaden. In veel gevallen kan GERD door een arts worden gediagnosticeerd zonder veel testen en kan het effectief worden behandeld met vrij verkrijgbare medicijnen of medicijnen op recept.
Een maagzweer is een breuk in de huid of het slijmvlies van een orgaan dat een zweer, en een maagzweer is een zweer in de maag of in het eerste deel van de dunne darm (de twaalfvingerige darm).
De meeste maagzweren worden veroorzaakt door een infectie met een bacterie genaamd Helicobacter pylori (H. pylori ). Een andere veelvoorkomende oorzaak van maagzweren is het dagelijks of meerdere keren per week innemen van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Zeer zelden, bij één op de miljoen mensen, kunnen maagzweren worden geassocieerd met een aandoening die het Zollinger-Ellison-syndroom wordt genoemd en die tumoren in het spijsverteringskanaal veroorzaakt.
Een diagnose van een maagzweer kan worden gesteld met behulp van een bovenste endoscopie - een veel voorkomende test die wordt gedaan om problemen in het bovenste spijsverteringskanaal (de slokdarm en de maag) op te sporen. Een flexibel hulpmiddel, een endoscoop genaamd, wordt door de slokdarm naar de maag geleid.
Omdat een maagzweer kan leiden tot andere, ernstigere problemen, zoals bloedingen of een gat in de maag of dunne darm (perforatie), zweren moeten worden behandeld. Bij zweren veroorzaakt door H. pylori , antibiotica en andere medicijnen, zoals zuurverlagers, zullen worden voorgeschreven om de symptomen te beheersen en de bacteriën te doden.
De term gastritis betekent dat het slijmvlies van de maag ontstoken is. Wanneer dit gebeurt, produceert de maag minder slijm en is daarom minder goed in staat om zichzelf te beschermen tegen spijsverteringszuren. Gastritis zorgt er ook voor dat het maagslijmvlies minder van de normale zuren en enzymen produceert die bij de spijsvertering worden gebruikt.
Er zijn twee hoofdtypen gastritis:erosieve en niet-erosieve. Na verloop van tijd kan erosieve gastritis ervoor zorgen dat het slijmvlies van de maag beschadigd raakt en zweren kunnen ontstaan.
Symptomen van gastritis kunnen maagpijn (in de bovenbuik), indigestie, misselijkheid zijn , braken en donkere ontlasting, maar sommige mensen hebben geen symptomen.
Oorzaken van gastritis zijn onder meer infectie met de bacterie H. pylori , het gebruik van NSAID's en het drinken van alcohol. Mensen met de ziekte van Crohn die de maag aantast, kunnen ook gastritis ontwikkelen.
Gastritis kan worden gediagnosticeerd via een bovenste endoscopie. Gastritis wordt vaak behandeld met medicijnen om maagzuur te verminderen (antacida, H2-blokkers en protonpompremmers). Als de gastritis wordt veroorzaakt door een andere aandoening, zoals de ziekte van Crohn, kan het behandelen van dat probleem de gastritis verbeteren.
Gastroparese is een aandoening waarbij voedsel te langzaam of helemaal niet van de maag naar de dunne darm. In veel gevallen is het niet bekend waarom een persoon gastroparese ontwikkelt, maar enkele bekende oorzaken zijn diabetes, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose en eerdere operaties aan het spijsverteringskanaal.
De zenuw die verantwoordelijk is voor het verplaatsen van voedsel wordt de nervus vagus genoemd, en als dit zenuw is beschadigd, kan gastroparese optreden. Gastroparese komt vaker voor bij vrouwen en symptomen kunnen zijn:een vol gevoel na het eten, braken, GERD, een opgeblazen gevoel en maagpijn (pijn in de bovenbuik). Het is een chronische aandoening, wat betekent dat de symptomen kunnen verbeteren en dan weer terugkomen.
De diagnose kan worden gesteld met behulp van een verscheidenheid aan verschillende tests, waaronder bovenste endoscopie en een hogere GI-serie, onder andere.
Als gastroparese wordt geassocieerd met diabetes, een verandering in de diabetesbehandeling om de bloedsuikerspiegel te verbeteren nodig kan zijn. Voor andere oorzaken van gastroparese kunnen een of meer van een verscheidenheid aan medicijnen worden gebruikt om de spieren te stimuleren die voedsel uit de maag en in de dunne darm verplaatsen. Sommige mensen hebben misschien een verandering in hun dieet nodig, wat alles kan omvatten van het eten van kleinere maaltijden tot het tijdelijk gebruiken van een vloeibaar dieet of zelfs het krijgen van voeding via een infuus.
Galstenen komen vaak voor en treffen vrouwen vaker dan mannen. De galblaas is een klein orgaan dat aan de lever is bevestigd en dat gal opslaat. Galstenen kunnen zich vormen wanneer gal niet de juiste concentratie galzouten, cholesterol en bilirubine heeft.
Galstenen kunnen aanzienlijk in grootte variëren (van een zandkorrel tot een golfbal) en kan in aantal variëren van slechts één tot honderden. Mensen die meer risico lopen op het ontwikkelen van galstenen zijn onder meer vrouwen, mensen ouder dan 40 jaar, mensen met obesitas, mensen die veel zijn afgevallen en mensen met andere spijsverteringsproblemen, zoals de ziekte van Crohn.
Veel mensen met galstenen hebben geen symptomen, maar galstenen kunnen pijn veroorzaken na het eten dat kan enkele uren aanhouden, samen met misselijkheid, braken, geelzucht en lichtgekleurde ontlasting. Galstenen die vast komen te zitten in de galwegen kunnen leiden tot ontsteking van de galblaas en ontsteking in de kanalen, galblaas of lever. Ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) kan optreden als er een blokkade optreedt in een bepaald galkanaal dat het gemeenschappelijke galkanaal wordt genoemd.
De behandeling van galstenen die symptomen veroorzaken, is meestal een cholecystectomie, wat de chirurgische verwijdering is. van de galblaas. In veel gevallen kan dit laparoscopisch gebeuren, waarbij de operatie met slechts kleine sneetjes wordt uitgevoerd en het herstel relatief sneller gaat.
Divertikelziekte omvat zowel diverticulose als diverticulitis. De eerste is wanneer kleine uitstulpingen optreden in de binnenwand van de dikke darm (dikke darm). Wanneer deze geïnfecteerd of ontstoken raken, staat dat bekend als diverticulitis.
Mensen die meer risico lopen op diverticulaire aandoeningen zijn onder meer mensen ouder dan 40 jaar en mensen die leven in landen waar het dieet minder vezels bevat, zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Australië. Veel mensen met divertikels in hun dikke darm hebben geen symptomen, maar degenen die dat wel hebben, kunnen pijn, bloedingen en een verandering in de stoelgang ervaren.
Diverticulitis komt niet vaak voor (het komt voor bij slechts ongeveer 5% van de mensen met divertikels) ), maar het kan leiden tot andere complicaties, zoals een abces (een geïnfecteerd gebied dat zich vult met pus), fistels (een abnormale verbinding tussen twee organen), peritonitis (een buikinfectie) of een perforatie (gat) in de darm .
Het zal helpen om naar een gastro-enteroloog te gaan voor regelmatige behandeling en controle. Veranderingen in levensstijl die vaak worden aanbevolen voor het beheersen van diverticulose, zijn het eten van meer vezels en het nemen van een vezelsupplement.
Coeliakie (die vroeger coeliakie werd genoemd) werd gezien als een kindertijd ziekte, maar het is nu bekend dat het een levenslange aandoening is waar mensen niet 'over heen groeien'.
Mensen met coeliakie reageren auto-immuun wanneer ze voedsel eten dat gluten bevat - een type van eiwitten in tarwe, gerst en rogge, wat kan leiden tot problemen met het verteren van voedsel en een groot aantal symptomen buiten het spijsverteringskanaal kan veroorzaken. Als coeliakie wordt vermoed, kan een arts testen doen, zoals een bloedtest, een genetische test of biopsieën uit de dunne darm om de diagnose te bevestigen of uit te sluiten.
Behandeling voor coeliakie is het vermijden van gluten, wat kan helpen de symptomen onder controle te houden. Een glutenvrij dieet doe je het beste onder toezicht en begeleiding van een geregistreerde diëtist. Zodra gluten uit het dieet is verdwenen, voelen de meeste mensen zich beter. Een glutenvrij dieet wordt steeds gemakkelijker vol te houden, met de introductie van nieuwe voedingsmiddelen voor de massamarkt en gluten worden duidelijk geëtiketteerd op voedselverpakkingen.
Het belangrijkste om te onthouden bij spijsverteringssymptomen is dat veel problemen niet ernstig zijn en kan ook worden behandeld. De sleutel is om zo snel mogelijk een arts te raadplegen (of onmiddellijk als er symptomen zijn van een rode vlag) om een diagnose te krijgen. Hoe eerder het probleem wordt geïdentificeerd, hoe sneller een behandelplan kan worden opgesteld en uw symptomen onder controle kunnen worden gehouden.
Zorgen voor uw spijsvertering
4 basisfeiten over gefermenteerd voedsel
1. Wat is een gefermenteerd voedsel? Een gefermenteerd voedsel of drankje is een voedsel dat is getransformeerd door de gecontroleerde groei van micro-organismen, zoals bacteriën, gisten en zelf
Wat geeft een positief occult bloedonderzoek aan? FOBT
Een positieve fecaal occult bloedtest (FOBT) betekent dat er bloed is gedetecteerd in het ontlastingsmonster. De fecale occult bloedtest (FOBT), ook bekend als de ontlasting occulte test of hemoccult
Succesvolle SIBO-voornemens voor het nieuwe jaar instellen
Aan het begin van elk nieuw jaar stellen mensen over de hele wereld goede voornemens voor het komende jaar. Maar in de derde week van januari hebben veel mensen het opgegeven. Tegen het einde van febr
