PLoS ONE: Significante Vereniging van Interleukin4 Intron 3 VNTR Polymorfisme met Gevoeligheid voor maagkanker in een Zuid-Indiase bevolking van Telangana

De abstracte

Achtergrond

Maagkanker (GC) is de vijfde meest voorkomende maligniteit en blijft een aanzienlijke volksgezondheid wereldwijd last. Genetische variaties in genen die coderen voor cytokinen en hun receptoren beïnvloeden de intensiteit van de Helicobacter pylori
geassocieerde ontstekingsreactie, die kan bijdragen aan individuele verschillen in de uitkomst en de ernst van de ziekte. Interleukin4 is een typisch pleiotrope T-helper 2 (Th2) cytokine en is een kritische mediator van Th1 /Th2 balans. Het is betrokken bij de regulatie van ontsteking-gemedieerde carcinogenese in menselijke organen, met inbegrip van maagkanker.

Doelstelling

De huidige retrospectieve case-control studie werd uitgevoerd om de associatie van IL4 intron 3 VNTR polymorfisme evalueren met de gevoeligheid voor GC in een zuid-Indiase bevolking van Telangana staat.

Materialen en methoden

een totaal van 182 patiënten met de diagnose GC en 326 willekeurig geselecteerde gezonde controles werden geïncludeerd in deze studie. Genomisch DNA werd geëxtraheerd uit perifere leukocyten en genotypering werd bepaald door PCR gebaseerde bepaling. Associatie tussen genotypen en maagkanker werd onderzocht door onvoorwaardelijke logistische regressie-analyse.

Resultaat

De variant 3R /2R en 2R /2R genotypen van IL4 exon3 VNTR polymorfisme had ongeveer 1,9 maal en 3fold verhoogd GC risico's, respectievelijk, in vergelijking met de 3R /3R genotype [3R /2R vs
. 3R /3R: gecorrigeerde odds ratio (AOR) = 1,90, 95% betrouwbaarheidsinterval (CI) = 1,23-2,95 P = 0,004 en 2R /2R vs
. 3R /3R: AOR (95% CI) = 2,96 (1,29-6,82), P = 0,011]. Bovendien is een aanzienlijk verhoogd risico van GC werd gevonden 2R allelen (3R /2R + 2R /2R) ten opzichte van 3R /3R genotype (AOR (95% CI) = 2,04 (1,35-3,10), P = < 0.000). De IL4 2R-allel frequentie was 0,28 onder de GC-groep en 0,18 bij de controles, en het verschil was statistisch significant (p = < 0,000)

Conclusie

De huidige studie bleek een vereniging. van 2R-allel en 2R carrier genotypes in de etiopathogenese van GC in zuid-Indiase bevolking

Visum:. Bhayal AC, Krishnaveni D, Rao KPR, Kumar AR, Jyothy A, Nallari P, et al. (2015) significante associatie van Interleukin4 Intron 3 VNTR Polymorfisme met Gevoeligheid voor maagkanker in een Zuid-Indiase bevolking van Telangana. PLoS ONE 10 (9): e0138442. doi: 10.1371 /journal.pone.0138442

Editor: Gregory Lesinski, de Ohio State University, VERENIGDE STATEN

Ontvangen: 2 maart 2015; Aanvaard: 31 augustus 2015; Gepubliceerd: 18 september 2015

Copyright: © 2015 Bhayal et al. Dit is een open toegang Artikel gedistribueerd onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie maakt in elk medium, op voorwaarde dat de oorspronkelijke auteur en de bron worden gecrediteerd

Data Beschikbaarheid: Alle relevante gegevens zijn binnen het papier

financiering:.. de auteurs hebben geen steun of financiering aan te melden

Competing belangen. de auteurs hebben verklaard dat er geen tegenstrijdige belangen bestaan ​​

Introductie

Ondanks de dalende incidentie en sterfte wereldwijd waargenomen, maagkanker (GC) is de vijfde meest voorkomende vorm van kanker (952.000 gevallen, 6,8% van het totaal) en op de derde plaats als de oorzaak van kanker gerelateerde sterfte (723.000 sterfgevallen, 8.8 % van het totaal), [1]. Het patroon en de incidentie vertonen grote verschillen naar leeftijd, geslacht, etniciteit, sociaal-economische omstandigheden en de geografische ligging in de hele wereld [2]. Meer dan 70% van de gevallen doen zich voor in ontwikkelingslanden en de helft van het wereldtotaal voorkomt in Oost-Azië. Leeftijd gestandaardiseerde incidentie ongeveer twee keer zo hoog bij mannen als bij vrouwen in de meeste onderzochte populaties [3]. De jaarlijkse incidentie van maagkanker in India is 10,6 per 100 000 inwoners. De incidentie van maagkanker is vier keer hoger in het zuiden van India ten opzichte van het noorden van India. Maagkanker is de derde meest voorkomende kanker in het zuiden van India [4].

Net als de meeste andere vormen van kanker, GC heeft een multifactoriële en meerdere stappen etiologie die complexe samenspel gaat tussen Helicobacter pylori
(HP) infectie exogene milieu en endogene genetische factoren [5]. Persistent Helicobacter pylori infectie
, wat leidt tot chronische ontsteking, speelt een belangrijke rol bij maagkanker en wordt voorafgegaan door een langdurig proces precancerous ontwikkelen via meerdere opeenvolgende stappen [6].

interleukinen (IL's ) helpen bemiddelen veel van de effector fasen van immuunziekten en inflammatoire respons [7]. IL4 is een prominent anti-inflammatoire prototypische Th2 cytokine en speelt een belangrijke rol bij de activatie en differentiatie van B-cellen en mestcellen, antilichaamproductie en ontwikkeling van Th2-subsets van lymfocyten [8]. IL4 wordt afgescheiden door diverse cellen, zoals T-cellen, mastcellen, antigen presenterende cellen en NK-cellen, etc. Het is een krachtige regulator vaststelling van macrofagen remt de secretie van pro-inflammatoire cytokines zoals interferon-γ, IL1 , IL6 en tumornecrosefactor α (TNFa) [9].

de IL4 gen is gelokaliseerd op de lange arm van chromosoom 5 (q31.1) samen met andere Th2 cytokine genen en aanwezig in een cluster van cytokine genen (IL-3, -5, -9, -13, en -15, granulocyt-koloniestimulerende factor en interferon regulerende factor) [10]. IL4-gen 4 exons en is ongeveer 10 kb groot. Gemeenschappelijke polymorfismen in IL4 door diverse studies zijn: -590C /T (rs2243250) in promotorgebied, -33C /T (rs2070874), -168G /C (rs2070874) in het 5ꞌ getranslateerde gebied en VNTR polymorfisme in intron3. Een variabel aantal tandem repeat (VNTR) van 70 basenpaar herhalen is in derde intron gebied van het IL4-gen. Drie repeat (3R) allel komt vaker voor en twee herhaling (2R) allel is relatief zeldzaam. Er is nog zeldzamere allel vier terugkerende, die gerapporteerd in enkele populaties [11]. Twee repeat (2R) allel bleek een grote producent van IL4 [12] zijn.

Houden met het oog op het belang van IL4 in lokale en systemische anti-inflammatoire effecten, de huidige studie is bedoeld om de vereniging te evalueren IL4 VNTR polymorfisme met GC in onze bevolking. We hebben ook onderzocht of de mogelijke associatie van dit polymorfisme met maag risico op kanker verschilt met betrekking tot de demografische kenmerken.

Materialen en methoden

Study Bevolking

Een totaal van 508 proefpersonen waren die deelnamen aan de studie, 182 patiënten met GC en 326 gezonde controlepersonen. Maagkanker patiënten werden gerekruteerd uit de afdeling Maag-, Osmania General Hospital, Hyderabad. Maagkanker patiënten, die diagnostisch door middel van het bovenste maagdarmkanaal endoscopie (Ugie) en histopathologisch onderzoek werden bevestigd tijdens de studie periode tussen november 2009 en oktober 2013, werden beschouwd voor de huidige studie. Gezonde etniciteit gematchte controles werden willekeurig geselecteerd uit dezelfde geografische regio die van de patiënten. De selectiecriteria voor de controles opgenomen geen individueel geschiedenis van kanker en de uitsluitingscriteria waren heden of verleden maagzweren, immunosuppressieve aandoeningen en andere grote systemische ziekten. Een gestructureerde vragenlijst werd gebruikt om informatie te verkrijgen over epidemiologische factoren, zoals leeftijd, geslacht, voedingsgewoonten, verslavingen, familiegeschiedenis van kanker enz. Het onderzoeksprotocol door Research Ethics Committee van Institute of Genetics en Hospital for Genetic Diseases (Osmania University werd goedgekeurd, Hyderabad) en geïnformeerde schriftelijke toestemming is verkregen van alle aangeworven onderwerpen. Het wetenschappelijk onderzoek in dit document is uitgevoerd in overeenstemming met de Code of Ethics van de World Medical Association (Verklaring van Helsinki) voor experimenten met de mens uitgevoerd.

Sample collectie

Ongeveer 5 ml van perifere bloed van elke proefpersoon werd verzameld in EDTA gecoate vacutainers voor de volgende DNA-extractie en H
. pylori
serologie. Na verwerking zijn volbloed en plasmamonsters porties verdeeld en bewaard bij -20 ° C tot analyse. De genomische DNA werd geëxtraheerd uit perifere bloed leukocyten met behulp van de zouten-out methode zoals eerder beschreven [13].

detectie van Helicobacter pylori
Infection

H
. pylori
status werd beoordeeld door serologische analyse. De antiH. pylori IgG antilichaam titer werd bepaald door ELISA volgens het protocol van de fabrikant (IBL International, GMBH, Duitsland).

Genotypering van IL4 VNTR polymorfisme

IL-4 variabel aantal tandem repeat (VNTR) werd geamplificeerd door middel van PCR-gebaseerde test middel van de voorwaartse primer, 5'-TAGGCTGAAAGGGGGAAAGC-3ꞌ en reverse primer, 5'-CTGTTCACCTCAACTGCTCC-3 '[14]. PCR werd uitgevoerd in een volume van 10 pl bevattende 2 ui (20-40 ng) van genomisch DNA, 1 x reactiebuffer uitgevoerd, 0,125 mM deoxynucleotide trifosfaten (dNTPs), 1,5 mM MgCl _{2, 0,60 uM van elke primer en 0,3 eenheden Taq DNA polymerase (Bangalore genei). Het PCR protocol was: initiële denaturatie bij 95 ° C gedurende 7 minuten, gevolgd door 35 cycli bij 95 ° C gedurende 45 seconden, 56 ° C gedurende 45 seconden en 72 ° C gedurende 45 seconden en een uiteindelijke verlenging bij 72 ° C gedurende 7 minuten. De PCR producten werden gescheiden door elektroforese op 3% agarose gel gekleurd met ethidiumbromide. De grootte van de geamplificeerde producten werd direct diagnostisch aantal herhalingen in de tussenliggende sequentie. Allelen werden als volgt genoemd: allel 3R = drie herhalingen (253 bp), en allel 2R = twee herhalingen (183 bp). De allelen genoemd als 3R ​​2R en de verwarring minimaliseren andere papieren dezelfde allelen als 1 en 2 of B1 en B2 of RP1 en RP2 zijn genoemd. Voor kwaliteitscontrole, werden 10% van willekeurig geselecteerde monsters die beide gevallen en controles een tweede keer geanalyseerd zonder het vinden van eventuele afwijkingen.}

Statistische analyse

Om de demografische kenmerken te analyseren, gebruikten we de Mann Whitney U test en univariate logistische regressie voor continue en categorische gegevens, respectievelijk. Leeftijd is onderverdeeld in drie groepen (i.e.≤45 jaar, 46-60 jaar en > 60yrs). Voor rokers, werd het aantal pack-jarige gerookte berekend dat de cumulatieve roken dosis [pack-jarige = (sigaretten per dag /20) * (jaren gerookt)] aan te geven. Matige en chronische rokers werden ingedeeld met behulp van de mediaan pack-jaar waarde (25 Pack jaar) als de cut punten. De verzamelde informatie over de frequentie van het gebruik van alcohol per week en de totale duur (in jaren) van alcoholgebruik werd gebruikt om het drinken frequentie-jarige af te leiden [(tijden van het drinken-per week) * (jaren drink)]. Alcoholisten werden verdeeld in een matige en chronische groepen met behulp van de mediane frequentie-jarige als de cut punten. Afwijkingen van de Hardy-Weinberg-evenwicht (HWE) werden getest met x ^{2 goodness-of-fit testen. Onvoorwaardelijke multiple logistische regressie model werd gebruikt om de gecorrigeerde odds ratio's (OR's) en de bijbehorende 95% betrouwbaarheidsintervallen (CI's) na correctie voor leeftijd, geslacht, roken, tabak kauwen en alcoholconsumptie te berekenen. Analyse voor de genotypes werd gedaan in het kader van co-dominant, recessief, dominant en log-additieve modellen van de erfenis. De Akaike informatiecriterium (AIC) werd gebruikt om de optimale model te bepalen. Alle statistische tests waren met twee kanten, en waren significant bij P-waarde ≤0.05 beschouwd. Statistische analyse werd uitgevoerd door R versie 3.1.2 [15] en R-pakket "SNPassoc" [16].}

Resultaten

Kenmerken van de patiënten en controles

Epidemiologische kenmerken patiënten en controles zijn weergegeven in Tabel 1. de gemiddelde leeftijd van de patiënten GC en die van de controles was 52,66 ± 12,15 (bereik = 23-83; gemiddelde = 55) en 50,15 ± 12,77 (bereik = 23-80; mediaan 52) jaar, respectievelijk met significant verschil tussen de twee groepen (p-waarde = 0,026). Er was ongeveer 1,65 en 1,67 maal verhoogd risico van GC voor het midden- en hogere leeftijdsgroepen, in vergelijking met lagere leeftijdsgroep. Mannelijke overwicht bleek met ongeveer 1,8-voudig verhoogd bij mannen GC. De rokers in de controlegroep en GC groepen waren 36,5% en 59,3% respectievelijk en er was 2,5 maal verhoogd risico voor rokers in vergelijking met niet-rokers (OR = 2,54 P Restaurant < 0,000). Wanneer verdeeld in gematigde en chronische rokers was er 2- en 3,7- voudig verhoogd risico op GC, respectievelijk met betrekking tot niet-rokers. Tabak kauwers waren ongeveer 4 maal verhoogd GC vergelijking met nonchewers. Ook ten aanzien van alcoholgebruik, vonden we significant verschil overall alcoholische fractie (~ 2.2fold) en met een matige (1,9 maal) en chronische (2,9 maal) alcoholgroepen in vergelijking met non-alcoholische groep.

Analyse IL4 VNTR polymorfisme

de genotypische en allelische frequenties van de IL-4 intron 3 VNTR polymorfisme bij patiënten met GC en controles worden in tabel 2 Genotype-analyse geen aanzienlijke afwijking van de HWE in patiënten en controlepersonen groepen (p-waarden: 0,320 in gevallen 0,141 bij controles en 0,489 in beide). De frequentie van 3R /3R, 3R /2R en 2R /2R genotype was 53,30 versus 69,02%, 36,36 versus 26,69% ​​en 9,18 versus 4,29%, in het GC patiëntengroep respectievelijk als vergeleken met de controlegroep. Om de associatie tussen genetische polymorfisme en GC te bepalen, werd multiple logistische regressie-analyse toegepast. Multivariate logistische regressie-analyse bleek dat proefpersonen met 3R /2R en 2R /2R polymorfe genotypes hadden een significant hoger risico van 1,9 maal (95% CI = 1,23-2,95; p-waarde = 0,004) en 2,96-voudig (95% CI = 1.29- 6,81;. p-waarde = 0,011) het risico van het hebben van GC, in vergelijking met de 3R /3R i
e
. belangrijke
genotype. Ook was er significante toename in de frequentie van allelen 2R [OR (95% CI) = 1,82 (1,34-2,47); p-value = 0,00015] In groep GC patiënten in vergelijking met de controlegroep. Toen we gecombineerde 3R /2R en 2R /2R genotypes, uitgaande van een dominant allel effect, de verenigde (3R /2R + 2R /2R) variant genotypes geassocieerd met 2,04 maal (95% CI = 1,35-3,10; p-waarde = < 0,000) verhoogd GC voor 2R allelen. Op basis van de waarden van Akaike informatie criterium (AIC), dominante model met de minste AIC waarde bleek best genotypische te zijn model aangeeft ongeveer 2-voudig verhoogd risico op 2R-allel dragers.

Vereniging van genotypes met epidemiologische kenmerken

We hebben gekeken of de verenigingen van dit polymorfisme met maag risico op kanker werden gewijzigd door de interactie met andere risicofactoren zoals leeftijd, geslacht, roken, tabak kauwen en alcoholgebruik. Maximaal mogelijke energieverbruik in de cross-classificatie /interactieanalyse, patiënten met heterozygote (3R /2R) en homozygote (2R /2R) variant genotypen werden gecombineerd en UPR werden uitgedrukt aan de hand van de niet variante genotype (3R /3R) en de eerste categorie van de covariaten. Cross-classificatieanalyse IL4 VNTR polymorfisme demografische variabelen Tabel 3 toont dwars-classificatieanalyse IL4 VNTR polymorfisme met Iedereen tentoongesteld marginaal verhoogd GC voor 2R carrier proefpersonen die middelbare leeftijd en ouder (4,08 vs. 3,38 voudig voudige) in vergelijking met lagere leeftijdsgroep /major genotype carrier onderwerpen. Cross-classificatie analyse met seks toonden marginaal verhoogd risico op GC in 2R-allel carrier vrouwelijke proefpersonen dan mannelijke proefpersonen (2,87 maal vs. 2,52 maal). Op dezelfde manier werd er meer verhoogd risico voor 2R-allel carrier chronische rokers dan matige rokers en niet-rokers in vergelijking met de grote genotype carrier niet-rokers. Chronische alcoholische 2R carrier proefpersonen waren meer uitgesproken risico dan gemiddeld alcoholisten (3,54 maal vs. 2,53 voudig) vergeleken met grote genotype carrier nonalcoholic onderwerpen. Echter, alle p-waarden interactie statistisch significant aangeeft gebrek aan interactie.

De associatie tussen polymorfisme en maagkanker gestratificeerd op demografische kenmerken zoals leeftijd, geslacht, tabak kauwen, het roken en alcoholgebruik worden in tabel 4. stratificatie analyse van demografische kenmerken met betrekking tot genotypes bleek dat het risico van GC was meer uitgesproken bij personen die 3R /2R of 2R /2R uitgevoerd genotypes en waren van middelbare leeftijd (OR = 2,99 (1,53-5,86)), vrouwen (OR = 2.87 (1,41-5,87)), tabak kauwers (OR = 2,30 (1,24-4,28)) en alcoholisten (OR = 2,89 (1,50-5,55)).

Discussie

In de huidige studie, onderzochten we de associatie tussen IL4 VNTR polymorfisme en risico van maagkanker in een Zuid-Indiase bevolking. Het belangrijkste resultaat van onze studie was de significante associatie van 2R-allel en 2R carrier genotypen (dat wil zeggen 3R /2R of 2R /2R) met een verhoogd risico van GC, wijzen op de mogelijke associatie van IL4 VNTR polymorfisme met GC. Om het beste van onze kennis, dit is de eerste associatie studie die probeerde om de associatie van IL-4-gen VNTR polymorfisme op GC in een Zuid-Indiase bevolking te evalueren.

GC is een klassiek voorbeeld van een ontsteking geïnduceerde maligniteit. IL-4 is een belangrijke anti-inflammatoire cytokine die H
remt.
pylori geïnduceerde gastrische mucosale inflammatie en atrofie door het verlagen interferon γ (IFN-γ) en andere Th1-type cytokinen [17]. IL4 induceert onrijpe effectorcellen een Th2-fenotype aannemen en onderdrukt Th1-inducerende signalen ook. Een balans tussen Th1 en Th2 cytokinen door IL-4 daarom van het grootste invloed op het resultaat van de H
. pylori
infectie. Th2 T-cel respons, vertegenwoordigd door IL4, speelt een beschermende rol in de ontwikkeling van maagkanker. Verdere IL-4
deficiënte muizen geïnfecteerd met H
. pylori
tonen ernstige maagontsteking vergelijking met wild-type muizen [18]. In kankercellijnen, hebben variaties in de activiteit van IL4 en zijn receptor is aangetoond dat celproliferatie moduleren en signaaltransductieroutes [19] beïnvloeden. IL-4 is naar verluidt geassocieerd met tumorigenese
via de onderdrukking van ontsteking en angiogenese en direct remt de groei van humane melanoom, niercelcarcinoom en maagkanker cellen [20]. IL4 is verder beschreven een dosisafhankelijke verlaging van proliferatie [21] veroorzaken en remmen matrix metalloproteinases (MMP-1, -2 en -9), celmatrix invasie en celmigratie [22]. IL-4 mag de celgemedieerde immuunreactie remmen door neerwaarts reguleren van de expressie van Th1 cytokinen, zoals IFN-γ en IL-2, en door het verminderen van de hoeveelheid en kwaliteit van de CD8 + T-celrespons in de tumor microenvironment.2R allel is aangetoond dat de IL-4 productie of activiteit verhogen door T-cellen [12]. Zo is het mogelijk dat hogere IL4 productie kan leiden tot het ontsnappen van tumorcellen uit immuunbewaking door verminderde celgemedieerde immuunrespons.

Verschillende epidemiologische studies hebben de koppeling tussen de IL4 VNTR polymorfisme en het risico op kanker onderzocht , waaronder prostaat, urotheel, borst-, colorectale en maagkankers maar de resultaten zijn inconsistent. In een studie van Yang et al (2014) IL-4 intron 3 VNTR polymorfisme werd in verband gebracht (2R /2R vs. 3R /3R + 3R /2R, AOR = 1,46, 95% CI: 1,05-2,04) met vroege stadium mondelinge en keelholte carcinoom risico (OPSCC), die ook interactie met alcoholgebruik (p = 0,024) [23]. 2R carrier genotypen (.. D.w.z. 3R /2R en 2R /2R) werden in verband gebracht met late stadium blaaskanker in noordelijke Nederlandse bevolking [24] (Ahirwar et al, 2008). In een case-control studie met 138 patiënten met transitioneel celcarcinoom (TCC) van de urineblaas en 105 gezonde controles van Taiwanese populatie, 2R /2R (RP1 /RP1) bleek significant geassocieerd (OR = 8,88 (1,02-77,16); P
= 0,018) met blaaskanker en tumor invasieve [25]. Shekari et al (2012) vonden geen significant risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker met 2R /3R (RP1 /RP2) genotypes in Noord-Indiase vrouwen [26]. Er was geen associatie van IL4VNTR polymorfisme met het risico van prostaatkanker in een Noord-Indiase bevolking, maar twee maal risico met progressie naar botmetastase bij prostaatkanker werd gemeld [27]. Geen associatie van dit polymorfisme werd gevonden met het risico van borstkanker in een Noord-Indiase bevolking [28]. Geen significante verschillen in genotype verdelingen of allelfrequenties van het IL-4 gen intron3 polymorfisme waargenomen tussen de orale kanker patiënten en controles in een studie van Taiwanese populatie [29]. Ook in een case-control studie met 123 GC patiënten en 103 controles, Lai et al (2005) vonden geen associatie van dit polymorfisme met het risico van GC in de Taiwanese bevolking [30]. In tegenstelling onthulde deze studie een associatie tussen maagkanker en IL4 VNTR polymorfisme. Om het beste van onze kennis van de huidige studie is het eerste verslag over de positieve associatie van interleukine-4 intron 3 VNTR polymorfisme met het verhoogde risico van GC.

epidemiologische /life style factoren Een onderwerp kan ook een te spelen belangrijke rol in de etiologie van GC en deze factoren kunnen synergetisch met genetisch polymorfisme van IL4. Zoals verwacht, verslaving, zoals tabak kauwen, het roken en alcoholgebruik, werden gecorreleerd met aanzienlijk verhoogde gevoeligheid voor GC. Verder werden de variant 2R vervoerder genotypen gevonden om meer uitgesproken risico's vertonen met betrekking tot vrouwelijk geslacht, midden (45-60 jaar) leeftijdsgroep, chronische roken, tabak kauwen en chronisch alcoholisme aangeeft modulatie van risico's door deze epidemiologische factoren. Echter, de nummers binnen iedere subgroep te laag waren en grotere studies zijn gerechtvaardigd om significante interactie vertonen.

Onze studie heeft een aantal beperkingen die nodig bij het interpreteren van onze resultaten te worden beschouwd. Community-based controle proefpersonen werden niet gevonden voor leeftijd en geslacht. Hoewel MLR werd toegepast, het effect van de residuele confounding kan niet volledig worden uitgesloten. De monstergrootte was relatief klein, wat de statistische power kunnen beïnvloeden bij de studie, in het bijzonder voor interactie en gestratificeerde analyse. We hadden geen gedetailleerde Clinico-pathologische gegevens van alle patiënten die ons niet toestaat om onze gegevens te analyseren in het kader van histologische subtypes, rangen en stadia van maagkanker. Verder in het licht van de grote repertoire van SNPs in pro- en anti-inflammatoire cytokine genen met complexe interacties in een complexe multifactoriële ziekte zoals maagkanker, kunnen de resultaten van dit onderzoek onvoldoende zijn om de complexe wisselwerkingen tussen verschillende genen verduidelijken GC maar kan een hypothese genereren van gegevens voor verder onderzoek vertegenwoordigen.

conclusie

Concluderend suggereren onze resultaten dat variant genotypes en allel van IL 4 VNTR polymorfisme significant de gevoeligheid voor GC en impliceert toenemen de 2R allel als een van de mogelijke genetische merkers in de etiologie van de ziekte in onze bevolking. Er is echter een grote bevestigend onderzoek met andere populaties waarborgt de populatie-specificiteit en de relatieve bijdrage van dit polymorfisme in de etiologie van maagkanker begrijpen.

• PLoS ONE: Genetische variatie in de 3-onvertaalde gebied van NBN Gene wordt geassocieerd met maagkanker Risk in een Chinese bevolking
• PLoS ONE: Copy Number Winsten op 8q24 en 20q11-Q13 bij maagkanker komen vaker voor in de darm-Type dan Diffuse-Type