PLoS ONE: Long-Term Resultaten en prognostische factoren van maagkanker Patiënten met een microscopische peritoneale Carcinomatosis

De abstracte

Achtergrond

De klinische betekenis van microscopische peritoneale carcinomatosa bleef onduidelijk. Het doel van deze studie was om de prognostische waarde van microscopische peritoneale carcinomatosa evalueren bij maagkanker.

Methods

Van 1996-2007, 4426 patiënten ondergingen gastrectomie voor maagkanker aan de Fudan Universiteit in Shanghai Cancer Center . De klinische en pathologische gegevens werden beoordeeld identificeren van patiënten met microscopische peritoneale metastasen (groep 1). De klinische en pathologische kenmerken en de prognose werden onderzocht. Bovendien, 242-stadium afgestemd maagkanker patiënten zonder microscopische peritoneale metastasen (groep 2) en 118 met macroscopische peritoneale carcinomatosa (groep 3) werden geselecteerd als controle groepen.

Resultaten

Microscopische peritoneale carcinomatosa was in 121 patiënten. Er waren 85 mannen en 36 vrouwen (2,36: 1). Er was een hogere incidentie van grote omvang tumor (≥5 cm) ( P
= 0,045), Borrmann IV ( P
= 0,000), en serosal invasie ( P
= 0,000) bij maagkanker microscopische peritoneale metastasen in vergelijking met de controlegroep. De 5-jaarsoverleving van maagkanker met microscopische peritoneale carcinomatosa was 24%, aanzienlijk slechter dan die van de fase-gematchte controle groep, maar beter dan die van patiënten met macroscopische peritoneale carcinomatosa. De onafhankelijke prognostische factoren geïdentificeerd opgenomen pathologisch stadium en werkzaam curability.

Conclusies

De aanwezigheid van microscopische peritoneale carcinomatosa werd geassocieerd met een slechtere prognose van maagkanker, maar curatieve operatie toonde potentie om de prognose te verbeteren.

Citation: Liu X, Cai H, Sheng w, Wang Y (2012) lange termijn resultaten en prognostische factoren van maagkanker Patiënten met een microscopische peritonitis carcinomatosa. PLoS ONE 7 (5): e37284. doi: 10.1371 /journal.pone.0037284

Editor: Anthony W. I. Lo, De Chinese Universiteit van Hong Kong, Hong Kong

Ontvangen: 15 januari 2012; Aanvaard: 17 april 2012; Gepubliceerd: 16 mei 2012 |

Copyright: © 2012 Liu et al. Dit is een open-access artikel gedistribueerd onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie maakt in elk medium, op voorwaarde dat de oorspronkelijke auteur en de bron worden gecrediteerd

Financiering:. De auteurs hebben geen steun of financiering aan te melden

Competing belangen. de auteurs hebben verklaard dat er geen tegenstrijdige belangen bestaan ​​

Introductie

Hoewel het aantal gevallen van maagkanker is aanzienlijk afneemt. tientallen jaren, bleef de vierde meest voorkomende kanker en de tweede meest voorkomende doodsoorzaak door kanker wereldwijd [1], [2]. Het was belangrijk om precies de kans op slechte prognose te voorspellen om het therapeutische effect te maximaliseren en bij de behandeling van kankerpatiënten de nadelige gevolgen. Onder de prognostische factoren nu beschikbaar voor maagkanker, de meest nauwkeurige en bruikbare prognostische factor was de UICC TNM (tumor, lymfeklieren, en metastase) enscenering podium. Peritoneale metastasen werd beschouwd als een van de metastase, en was een van de meest voorkomende vormen van verspreiding en doodsoorzaken [3]. Peritoneale uitzaaiing maagkanker werd beschouwd als contra werking en de moeilijkst te behandelen [4] zijn. De peritoneale metastasen werd vooral ingedeelde als macroscopische peritoneale metastasen (openlijke peritoneale verspreiding) en positieve peritoneale lavage cytologie, en hun prognostische waarde is uitgebreid onderzocht bij maagkanker. Echter, werden tumoren soms gevonden in de peritoneale maagkanker patiënten door histopathologisch onderzoek. We omschreven dit soort peritoneale verspreiding als microscopische peritoneale metastasen in vergelijking met macroscopische peritoneale carcinomatosa. Er was geen bewijs om de klinische betekenis van microscopische peritoneale carcinomatosa bij maagkanker.

De doelstellingen van deze studie waren om de klinische betekenis van microscopische peritoneale carcinomatosa te onderzoeken en om de impact van microscopische peritoneale carcinomatosa op de overleving te beoordelen in verband met klinisch-pathologische kenmerken bij patiënten met resectabel maagkanker.

Materialen en methoden

van januari 1996 tot december 2007, 4426 patiënten met een histologisch bevestigde primaire adenocarcinoom onderging gastrectomy op de afdeling Chirurgie in Fudan University Shanghai Cancer Center. De elektronische dossiers van deze patiënten werden beoordeeld, en patiënten met microscopische peritoneale carcinomatosa werden opgenomen in deze studie. Microscopische peritoneale metastasen werd gedefinieerd als de knollen zonder enig bewijs van lymfeknoop weefsel of lymfeklier architectuur en kan niet intra-operatief gevonden. In deze studie, de locatie van resected peritoneum inbegrepen omentum majus, omentum minus en dwars mesocolon volgens richtsnoer van maagkanker behandeling.

Daarnaast 242 stadium afgestemd maagkanker patiënten zonder peritoneale verspreiding (groep 2) en 118 met macroscopische peritoneale carcinomatosa (groep 3) werden geselecteerd als controle. Alle patiënten van groep 3 ontvangen gastrectomie. Voordat operaties, werden alle patiënten routinematig uitgevoerd bovenste gastro-intestinale barium-maaltijd, endoscopisch onderzoek, abdominale echografie, en berekende tomografische scan. Staging werd uitgevoerd volgens de gemengde commissie Amerikaanse on Cancer (AJCC) TNM Staging Indeling voor carcinoom van de maag (7e editie, 2010). Gegevens werden opgehaald uit operatieve en pathologische rapporten van patiënten, en follow-up gegevens werden verkregen via de telefoon, brief, en de ambulante klinische database. De schriftelijke toestemming was verkregen van alle patiënten, en deze studie werd goedgekeurd door de Ethische Commissie van de Shanghai Cancer Center van Fudan University. De studie was retrospectief.

Follow-Up

Postoperatieve follow-up inbegrepen lichamelijk onderzoek, beeldvormend onderzoek en laboratoriumonderzoek om de drie maanden voor de eerste twee jaar bij de polikliniek, om de zes maanden voor de volgende 3 jaar, en na 5 jaar elke 12 maanden levenslang. Overall survival, dat werd gebruikt als maat voor prognose, werd gedefinieerd als de tijd van de werking overlijden of laatste follow-up.

Statistische analyse

De klinische en pathologische vergelijkingen tussen patiënten met microscopische peritoneale carcinomatose en controlegroepen werden geëvalueerd door Fisher exact test. Vijf-jaarsoverleving werden berekend door Kaplan-Meier-methode, en de verschillen tussen de overleving curves werden onderzocht met log-rank test. De geaccepteerde niveau van betekenis was P Restaurant < 0,05. Statistische analyses en grafieken werden uitgevoerd met SPSS 13.0 statistisch pakket (SPSS Inc., Chicago, IL).

Resultaten

klinisch-pathologische kenmerken

Er waren 85 mannen en 36 vrouwen (2,36: 1) met een gemiddelde leeftijd van 59 jaar. Volgens weefseltype, goed gedifferentieerde waargenomen bij 2 (1,7%) patiënten, matig gedifferentieerd in 28 (23,1%) patiënten en slecht gedifferentieerd resterende 91 (75,2%) patiënten. Volgens Borrmann type 9 (7,4%) type I, 1 (0,8%) type II, 100 (82,6%) Type III, 11 (9,1%) type IV. Van 121 patiënten, 37 (30,6%) had tumoren in het bovenste derde, 31 (25,6%) had tumoren in het middelste derde deel, 45 (37,2%) had tumoren in het onderste deel van de maag, en 8 (6,6%) had tumoren bezetten twee derde of meer van de maag. Lymfeklier metastase werd waargenomen bij 101 patiënten, de totale metastase bedroeg 83,5%. De verdeling van pathologisch stadium was als volgt: 4 (3,3%) patiënten was voor stadium IB, 18 (14,9%) IIB, 19 (15,7%) IIIA, 33 (27,3%) IIIB, 88 (17,6%) IIIA, 47 ( 38,8%) IIIC.

Clinicopathologische kenmerken van patiënten met microscopische peritoneale metastasen (groep 1) werden vergeleken met die van maagkanker zonder microscopische peritoneale metastasen (groep 2) en maagkanker met macroscopische peritoneale metastasen (groep 3). De resultaten toonden aan dat seks, tumor locatie, het type histologie, en chirurgische eigenschappen waren vergelijkbaar tussen groep 1 en groep 2. Er was een hogere incidentie van oudere patiënten (≥60) ( P
= 0,012), groot formaat tumor (≥5 cm) ( P
= 0,045), Borrmann IV ( P
= 0,000), en serosal invasie ( P
= 0.000) in groep 1 ( Tafel 1). Er waren significante verschillen in leeftijd en tumor locatie tussen groep 1 en groep 3 (tabel 2).

Tumor knobbeltjes kenmerkt

Microscopische peritoneale carcinomatosa was gevestigd in de andere locatie van peritoneale. 83 (68,6%) had microscopische peritoneale metastasen in de serosale oppervlakte van de maag, 27 (22,3%) had het in omentum majus, 2 (1,7%) had het in mindere omentum, 4 (3,3%) in transversale mesocolon en 5 (4,1%) had het bezet in twee of meer delen. Enkele microscopische peritoneale metastasen werd gevonden in 62 patiënten, twee of meer microscopische peritoneale carcinomatoses gevonden in andere patiënten. Het totale aantal microscopische peritoneale carcinomatosa was 249 (gemiddelde 2,0 en de mediaan 1,0 per patiënt).

Prognoses

De 1-, 3-, 5-jaar overleving van de maagkanker met microscopische peritoneale metastasen waren 73%, 41% en 24%, respectievelijk de 1-, 3-, 5-jaar overleving van maagkanker zonder microscopisch peritoneale metastasen waren 85%, 47% en 37%, respectievelijk, en dat maagkanker met macroscopische peritoneale metastasen waren 47%, 6% en 6%. Deze verschillen waren statistisch significant tussen drie groepen ( P
= 0,000) (figuur 1). De significante prognostische factoren van de maagkanker met microscopische peritoneale carcinomatosa opgenomen: het aantal tumoren, serosal invasie, operatieve curability, lymfeklier metastase en pathologisch stadium. De onafhankelijke prognostische factoren opgenomen: pathologisch stadium en operatieve curability (tabel 3). De 5-jaarsoverleving was 28% bij patiënten die een curatieve operatie onderging.

Discussie

Maagkanker was één van de meest voorkomende kwaadaardige tumoren in de hele wereld. Hoewel de prognose van patiënten met maagkanker de beschikbaarheid van diagnostische technieken en betere therapie strategie verbeterd door, was maagkanker nog de tweede belangrijkste oorzaak van kankersterfte [2]. De sombere prognose van maagkanker was hoofdzakelijk te wijten aan de frequente metastase. De meest voorkomende vorm van uitzaaiingen bij maagkanker was peritoneale metastasen (PC) [5]. In de Japanse reglement van maagkanker, werd PC ingedeeld in vijf categorieën: P0 /Cy0, P0 /Cy1, P1, P2 en P3. P0 /Cy0 aangegeven geen macroscopische ziekte en negatieve peritoneale wassen cytologie; P0 /Cy1 betekende geen macroscopische PC maar positieve peritoneaal wassen cytologie; P1 aangeduid PC in de bovenbuik boven het colon transversum; P2 betekende verschillende telbare PC in de buikholte; en P3 bedoeld talrijke computer in de peritoneale holte. Echter, we vonden dat sommige tumoren soms gevonden in de peritoneale maagkanker patiënten door histopathologisch onderzoek. Dit soort peritoneale carcinomatosa recht als microscopische peritoneale carcinomatosa werd niet opgenomen in de maagkanker enscenering systeem. De prognostische betekenis van microscopische peritoneale carcinomatosa bij maagkanker was nog onduidelijk. Er zijn geen eerdere rapporten in de literatuur onderzoeken dergelijke peritoneale verspreiding, en derhalve het optreden van microscopische peritoneale carcinomatosis onbekend gebleven. In deze studie werden 121 patiënten geclassificeerd als microscopische peritoneale metastasen gebaseerd op histologisch onderzoek is de incidentie 2,7%, hetgeen lager is dan die van de macroscopische peritoneale metastasen of positieve peritoneale lavage cytologie [6], [7].

in deze studie hebben we vastgesteld dat er een hogere incidentie van grote omvang tumor, Borrmann IV en serosale invasie bij maagkanker patiënten met microscopische peritoneale carcinomatose dan patiënten zonder microscopische peritoneale carcinomatose. In een van de eerdere studie, Kostić et al. [8] heeft dat een tumordiameter > 5 cm, tumorinvasie van serosa, histopathologische stadium van de ziekte III en IV, en macroscopisch zichtbare metastasen de belangrijkste risicofactoren voor detectie van vrije kankercellen bij patiënten die chirurgisch behandeld maagdarmkanker . Het precieze mechanisme dat reeds bijdroeg aan microscopische peritoneale carcinomatosa was nog niet duidelijk. Yonemura [9] heeft dat peritoneale verspreiding werd geassocieerd met lymfatische openingen van peritoneale oppervlakken. De openingen werden aangeduid als de lymfatische huidmondjes, en in verband met de subperitoneal lymfatische kanaal en melkachtige vlekken. Melkachtige plekken waren de minuut organellen die lymfevaten, lymfocyten, en peritoneale macrofagen bevatten. Intraperitoneale gratis kankercellen specifiek gedeponeerd in de lymfatische huidmondjes, en verspreidden zich in het submesothelial lymfatische ruimte. Bovendien, ze vond ook dat melkachtige vlekken verdeeld voornamelijk op de grotere omentum en het bekken buikvlies. Volgens deze theorie, we de hypothese dat buikvlieskanker knobbeltjes vooral moet verdeeld over de grotere omentum en het bekken buikvlies. Maar dit was niet het geval. In de huidige studie vonden wij dat het merendeel van de patiënten (68,6%) had microscopische peritoneale metastasen in de serosale oppervlakte van de maag, en slechts 22,3% in omentum majus. Daarom was het mogelijk dat er een aantal andere mechanismen die peritoneale verspreiding vergemakkelijkt.

Het was bekend dat de prognose van maagkanker patiënten met macroscopische peritoneale carcinomatosa of positieve peritoneale lavage cytologie was rampzalig. Er werd gemeld dat de prognose van patiënten met peritoneale carcinomatosa en ascites was zeer slecht, met een mediane overleving van 3-6 maanden en geen lange-termijn overlevenden [10], [11]. Saito et al. [12] gemeld dat de 5-jaarsoverleving van tevoren maagkanker met intraperitoneale gratis kankercellen was 15,3%. Tot nu toe hebben de prognose en de klinisch-pathologische kenmerken met betrekking tot de prognose van maagkanker patiënten met een microscopische peritoneale carcinomatosa niet geïdentificeerd. In de huidige studie, de 5-jaar overleving van patiënten met microscopische peritoneale metastasen was 24%, wat aanzienlijk minder dan die van de maagkanker zonder microscopisch peritoneale carcinomatosis, maar beter dan die van maagkanker met macroscopische peritoneale carcinomatosis was. De onafhankelijke prognostische factoren opgenomen: pathologisch stadium en werkzaam curability. De 5-jaarsoverleving was 28% bij patiënten met curatieve operatie, en 60% bij patiënten met stadium I /II. Voor de 19 patiënten met stadium I /II die curatieve operatie ondergaan, de 5-jaars overleving van deze patiënten was 64%. Derhalve kan een goede overleving in I /II stadium patiënten met microscopische peritoneale carcinomatosis, die curatieve gastrectomie ontvingen verwachten.

Hoewel we eerst meldde de prognose van patiënten met microscopische peritoneale carcinomatosis, waren er een aantal beperkingen aan deze studie . Eerst werd deze studie beperkt door de retrospectieve aard, en de selectie vertekening kunnen overleven gegevens hebben beïnvloed. Ten tweede, werd intra-operatieve chemotherapie niet opgenomen in de analyse. Sommige studies hebben het effect van intraperitoneale chemotherapie bij maagkanker patiënten met peritoneale verspreiding [13], [14]. Ten derde, het aantal patiënten was klein en een groter aantal patiënten nodig zou zijn om deze resultaten te bevestigen. Ten vierde, alhoewel patiënten kregen resectie van peritoneum of biopten van peritoneum, het deel van resected peritoneum alleen opgenomen omentum majus, omentum minus en dwars mesocolon volgens richtsnoer van maagkanker therapie. Daarom kan de frequentie van maagkanker microscopische peritoneale metastasen hoger dan de voorgestelde zijn.

Concluderend is de prognose voor patiënten met maagkanker microscopische peritoneale metastasen was slechter dan die van patiënten zonder microscopische peritoneale carcinomatose. Radicale chirurgie moet worden uitgevoerd voor een vroeg stadium patiënten met een microscopische peritoneale carcinomatosa om te overleven de resultaten te verbeteren.

Dankwoord

Wij danken Ben Liotta voor het bewerken van onze manuscript van het Engels stijl.

• PLoS ONE: De associatie tussen individuele SNPs of Haplotypes van Matrix metalloproteïnase 1 en MaagKanker gevoeligheid, Progression en prognose
• PLoS ONE: stads verordening van AP-4 remt proliferatie induceert celcyclus en bevordert apoptose in Human MaagKanker Cells